Δικαιώματα των Εργαζομένων: Ο Καλύτερος Σύμμαχός σας Είναι Πιθανότατα να Κάθεται Δίπλα σας (\"Ψυχή Ενός Πολίτη\")

Ανεξάρτητα από την κατάστασή μας, χρειαζόμαστε συμμάχους για να εργαστούμε για την αλλαγή.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους να συζητούν μαζί, να κάνουν καταιγισμό ιδεών, να μας εμψυχώνουν όταν είμαστε καταθλιμμένοι, να μας δυναμώνουν ενεργώντας από κοινού.
Πολλοί από εμάς ασχολούμαστε με τοπικά και εθνικά πολιτικά ζητήματα, αλλά τι γίνεται με τον χώρο εργασίας μας;
Πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτά τα περιβάλλοντα και να βοηθήσουμε στη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και βιώσιμου κόσμου;
Η συνδικαλιστική οργάνωση είναι μια βασική προσέγγιση.
Εάν οι εργαζόμενοι στην Deepwater Horizon ενταχθούν στο Συνδικάτο, μπορούν να αμφισβητήσουν τις επικίνδυνες συντομεύσεις που ακολουθεί η BP χωρίς να ανησυχούν για την απόλυσή τους κατά βούληση.
Αντιθέτως, πολλοί άνθρωποι είναι πιθανό να καθυστερήσουν να εκφράσουν τις ανησυχίες τους από φόβο μήπως χάσουν τη δουλειά τους.
Αλλά ανεξάρτητα από το αν ο χώρος εργασίας μας έχει ενταχθεί στην Ένωση ή όχι, πρέπει να βρούμε συμμετέχοντες συμμάχους αν θέλουμε να κάνουμε τη διαφορά.
Όταν ο Χόρχε Ριβέρα εργαζόταν στην ASI, ένα μικρό εργοστάσιο κλινοσκεπασμάτων στη Βοστώνη με 40 υπαλλήλους, ο μισθός του ήταν μόνο 7 δολάρια.
50 δολάρια την ώρα, αλλά σύντομα αυξήθηκε στα 11 δολάρια την ώρα.
Μόλις άρχισε να λειτουργεί, ο Χόρχε έμαθε πώς να τυλίγει το εσωτερικό ελατήριο, να κατασκευάζει το πλαίσιο και να ράβει την επένδυση και το ύφασμα.
Συνέταξε την βιτρίνα για την εμπορική έκθεση και βοήθησε στην προώθηση της υψηλής αξίας της εταιρείας.
Στρώματα υψηλής ποιότητας για πελάτες.
Μερικές φορές εργάζεται δεκαέξι ώρες συνεχόμενα.
Αλλά η αύξηση μισθού που υποσχέθηκε δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Ο Χόρχε το άφησε να διαρκέσει έξι μήνες.
«Μετά από άλλους έξι μήνες, ρώτησα τι απέγινε η αρχική προσφορά», είπε. \".
«Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα, αλλά μου είπαν ότι έπρεπε να περιμένω λίγο.»
«Όταν τελικά σημείωσε 50 πόντους»
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος. / Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος.
«Όπως με χρησιμοποίησαν, ήταν ανόητο να μου το δείξουν, οπότε είπα: «Θέλω την αύξηση για την οποία μιλούσες όταν ηχογραφήθηκα».
Έμεινα σπίτι μέχρι που μια μέρα τους είπα ότι έψαχνα για άλλη δουλειά.
Με κάλεσαν.
Επειδή δεν έχουν κανέναν άλλον να κάνει τη δουλειά που κάνω εγώ.
Εκείνη την εποχή, ο Χόρχε συνειδητοποίησε ότι «όλοι οι άλλοι άνθρωποι στην εταιρεία δεν πήραν αύξηση για τρία χρόνια».
Δεν θα δουλέψουν καν υπερωρίες εκτός αν κάποιος πάει στο γραφείο για να παραπονεθεί.
Τους είπα: «Πρέπει να κάνετε ό,τι κάνω εγώ».
Πείτε το δυνατά.
Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται.
Όταν ο Χόρχε γεννήθηκε στο Πουέρτο Ρίκο, στη Νέα Υόρκη, οι περισσότεροι από τους γονείς του
Οι εργάτες είναι από την Κεντρική Αμερική και γνωρίζουν μόνο ισπανικά.
«Έτσι άρχισα να μιλάω εκ μέρους των άλλων επειδή μιλάω αγγλικά».
Υπάρχουν και άλλα προβλήματα με το εργοστάσιο.
«Όπως είμαστε ζώα, έτσι και οι τουαλέτες των εργατών είναι βρώμικες.»
Κανείς δεν καθαρίζει.
Το πόσιμο νερό στο σιντριβάνι μας είναι πράσινο.
Δεν σου δίνουν ζώνες ασφαλείας όταν σηκώνεις το βαρύ στρώμα σου.
Χρησιμοποιήσαμε ζεστή μεταλλική κόλλα στην αντλία, αλλά δεν μας έδωσαν γάντια και μάσκες.
«Όταν ο Χόρχε άρχισε να μιλάει ανοιχτά για αυτά και άλλα ζητήματα», είπε, «ο διευθυντής μού είπε να προσέχω τον εαυτό μου και θα με φρόντιζαν εκείνοι».
Είμαι λυπημένος γιατί αυτοί είναι οι συνεργάτες μου.
Για να κάνω τους ανθρώπους χαρούμενους και να αυξήσω την παραγωγή, προσπαθώ να βελτιώσω τις συνθήκες.
«Όταν ο Χόρχε άκουσε ότι οι εργαζόμενοι από μια άλλη εταιρεία της Βοστώνης είχαν κερδίσει το δικαίωμα να εκπροσωπήσουν το συνδικάτο κλωστοϋφαντουργίας, αυτός και αρκετοί συνάδελφοι
Οι εργάτες συναντήθηκαν σιωπηλά με τους εκπροσώπους των συνδικάτων.
«Άρχισα επίσης να μιλάω με ανθρώπους στο εργοστάσιο και τους ρώτησα πώς τους φαινόταν που πληρώνονταν πέντε ή έξι δολάρια την ώρα, και ταυτόχρονα έβγαζαν τρεις ή τέσσερις λίρες».
Στρώμα υψηλής ποιότητας για 800$.
Είπα, δεν μπορείς να αγοράσεις σπίτι με αυτά τα χρήματα.
«Δεν μπορείς να στηρίξεις την οικογένειά σου».
Ο Χόρχε ήξερε ότι υπήρχε ρίσκο στις πράξεις του.
«Αλλά πρέπει να το κάνω για τους παρόντες, ακόμα κι αν είμαι άνεργος».
Οι διευθυντές συγκάλεσαν μια σειρά από εταιρείες. ευρείες συναντήσεις.
«Είπαν ότι οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να κλείσουν το εργοστάσιο αν έμπαινε το Συνδικάτο».
Αυτή είναι η πρώτη πρόταση που λένε πάντα.
Αλλά η ορμή συνεχίζεται.
Ο Χόρχε μίλησε στο πλήθος κατά τη διάρκεια του διαλείμματος για μεσημεριανό γεύμα.
Η διοίκηση μπορεί να μας δει, αλλά δεν ξέρουν για τι πράγμα μιλάμε, επειδή εμείς μιλάμε ισπανικά και αυτοί όχι.
«Το Συνδικάτο κέρδισε όταν οι εργάτες στρωμάτων τελικά ψήφισαν».
Αλλά η ASI προσφέρθηκε να αυξήσει τους βασικούς μισθούς μόνο κατά 16 σεντς την ώρα.
Ο Χόρχε και οι άλλοι εργάτες ένιωθαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να απεργήσουν.
«Μόνο πέντε εργάτες διέσχισαν τη γραμμή», θυμήθηκε ο Χόρχε. \".
«Ακόμα και κάποιοι άνθρωποι που ψήφισαν κατά του Συνδικάτου και εργάστηκαν στην εταιρεία για χρόνια ήταν μαζί μας».
Αυτοί οι ηλικιωμένοι και οι γυναίκες εργάζονται σκληρά όλη τους τη ζωή και δεν κερδίζουν τίποτα.
Χάρηκα πολύ που τους είδα και παραλίγο να κλάψω.
«Οι εργαζόμενοι έλαβαν εξωτερική υποστήριξη με τη βοήθεια οργανώσεων αλληλεγγύης, οργανώσεων όπως η Justice Work και άλλων μελών των συνδικάτων».
Ο Χόρχε είπε: «Ενημερώσαμε τους πελάτες μας για την απεργία, ώστε να μας τηλεφωνήσουν και να ασκήσουν πίεση στις παραδόσεις μας».
Η εταιρεία έμεινε από αποθέματα.
«Μετά από πέντε ημέρες, η εταιρεία το έλυσε.»
Οι εργάτες έλαβαν αμέσως ένα δολάριο. ένα-
Αύξηση μισθού μίας ώρας και εγγύηση πρόσθετης αύξησης μισθού ανά έτος για τα επόμενα δύο χρόνια, καθώς και άδεια ασθενείας, ασφάλιση υγείας και άδεια μετ' αποδοχών δύο εβδομάδων.
Το μπάνιο ήταν καθαρό και υπήρχαν φήμες για την καφετέρια.
«Τώρα οι άνθρωποι τολμούν να μιλήσουν στο αφεντικό και να του πουν πώς αισθάνονται», εξήγησε ο Χόρχε. \".
«Πήγαν στο γραφείο με τις δικές τους ερωτήσεις.»
Έμαθαν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους.
«Ακόμα και σε ένα περιβάλλον που δεν έχει ακόμη ενταχθεί στην Ένωση, οι εργαζόμενοι που συνεργάζονται μπορούν να κάνουν μια εκπληκτική αλλαγή, αν και υπάρχουν πολύ λιγότερες προστασίες».
Στην Chicago Inland Steel, τέσσερις Αφροαμερικανοί υπάλληλοι άρχισαν να ανησυχούν για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν οι εργαζόμενοι που ανήκουν σε μειονότητες.
«Η πολιτική για τα χαρτιά είναι καλή αλλά δεν εφαρμόζεται», δήλωσε η πωλήτρια Σάρλιν Χέρστον. \".
Όταν συμμετέχεις σε μια συνάντηση, πάντα νιώθεις ότι δεν είσαι μέρος της ομάδας.
Νιώθεις αόρατος.
Ενώ θα μιλάτε ανοιχτά και θα έχετε λογικές απόψεις, οι σκέψεις σας θα αγνοούνται ή θα απορρίπτονται.
Τότε ένας λευκός άνδρας έκανε μια σχεδόν πανομοιότυπη πρόταση που όλοι θα δεχόντουσαν με χαρά.
Το 40% των εργαζομένων στο εργοστάσιό μας είναι εθνοτικές μειονότητες και έχουν κοινή φωνή μέσω του Συνδικάτου.
Αλλά σταματάει όταν φτάσεις στο ανώτερο επίπεδο.
Από τους 200 διευθυντές πωλήσεων και μάρκετινγκ, έχουμε τρεις Αφροαμερικανούς.
Νιώθουμε εντελώς απομονωμένοι.
Ο Σάρλιν, κουρασμένος από την έλλειψη προόδου, ξεκίνησε μια άτυπη συνάντηση με τρεις άλλους Αφροαμερικανούς συναδέλφους, οι οποίοι συζήτησαν τις πρακτικές προαγωγής μόνο με τη διοίκηση, αλλά διαπίστωσαν ότι η καταγγελία τους απορρίφθηκε.
Συμφώνησαν με την κρίση του Scharlene ότι «αυτό αποτελεί παραβίαση της αρχής που εκτιμώ πολύ, δηλαδή το να κάνω τα σωστά, αληθινά και ειλικρινή πράγματα».
Μετά από μερικούς μήνες καταιγισμού ιδεών, αποφάσισαν τελικά να προσεγγίσουν τον Στίβεν Μπόουσερ, τον σεβαστό λευκό γενικό διευθυντή τους.
Τον κάλεσαν σε δείπνο και του μίλησαν για ρατσιστικά αστεία, υποτιμητικά σχόλια και ανοιχτά και κρυφά εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι ίδιοι και άλλοι στο εσωτερικό.
Αν και έχει συμπόνια, διαπιστώνει ότι αυτά τα παραδείγματα είναι αφηρημένα και απέχουν πολύ από την εμπειρία του.
Αλλά ενδιαφέρεται αρκετά.
Το ημερήσιο σεμινάριο για τις φυλετικές σχέσεις, με επικεφαλής έναν μακροχρόνιο ακτιβιστή για τα πολιτικά δικαιώματα, εξέτασε απροσδόκητα την εταιρεία του με μια νέα ματιά.
«Ξαφνικά, δεν μιλούσαμε μεταξύ μας, και αρχίσαμε να μιλάμε μεταξύ μας.»
Ο Μπομπ Χιλ έφερε ολόκληρη την ομάδα των διευθυντών του στο εργαστήριο και στη συνέχεια κατήρτισε ένα θετικό σχέδιο δράσης.
Το υπουργείο άρχισε να προωθεί συστηματικά τις εθνοτικές μειονότητες με βάση τη συνολική τους εμπειρία και τη συνολική ισχύ των δεξιοτήτων τους, ακόμη και αν είχαν κολλήσει σε χαμηλότερο επίπεδο σε εταιρικό επίπεδο για πολλά χρόνια.
Μετά από κάποια παρότρυνση του Μπάουζερ, ο Πρόεδρος της Εσωτερικής Αγοράς παρακολούθησε το ίδιο σεμινάριο, πραγματοποίησε μια συνάντηση ανώτερων αξιωματούχων που ασχολούνταν με φυλετικά ζητήματα και ζήτησε προσεκτικά τις απόψεις γυναικών και εργαζομένων εθνοτικών μειονοτήτων.
Φυσικά, η ομάδα στο Scharlene συνάντησε αντίσταση.
«Σε πυροβολούν όταν αντιμετωπίζεις κάτι αμφιλεγόμενο», είπε. \".
«Όλοι έχουμε συναδέλφους που μας εξηγούν πόσο λαμπρό είναι το μέλλον μας ---»
Αν χωρίσουμε αυτούς που έχουν πρόβλημα
Οι περισσότεροι αντίπαλοί μας δεν είναι κακοί.
Απλώς είναι αδαείς και φοβούνται τις αντιπαραθέσεις και την αλλαγή.
Αλλά αυτό δεν σταμάτησε τους μεταρρυθμιστές.
«Εμπνέουμε ο ένας τον άλλον», λέει η Scharlene. \".
«Όταν κάποιος από εμάς είναι κουρασμένος, όλοι οι άλλοι είναι εκεί για να τον πάρουν.»
«Εξάλλου, δεν είναι μόνο τέσσερις.»
Υπάρχει πλέον μια ομάδα σε κάθε ένα από τα μεγάλα τμήματα και εργοστάσια παραγωγής για την αντιμετώπιση ζητημάτων φυλετικής και έμφυλης ένταξης.
Όταν ο Μπομπ Χιλ έγινε επικεφαλής των Εσωτερικών
Το ανεξάρτητο τμήμα πηνίων Ryerson, το οποίο διόρισε τον πρώτο Αφροαμερικανό γενικό διευθυντή της εταιρείας και την πρώτη Λατίνο και γυναίκα διευθύντρια εργοστασίου, διεξήγαγε μια μεγάλη εκστρατεία κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης και αποσύρθηκε.
Μακροπρόθεσμη πολιτική κλεισίματος γραφείων
Περιορισμοί για τους απλούς εργαζόμενους
Μετά από χρόνια απώλειας χρημάτων, όταν το τμήμα τελικά έβγαλε κέρδος, απέδωσε την επιτυχία του στην απελευθέρωση της ενέργειας και της δημιουργικότητας των εργαζομένων, οι οποίοι τελικά ένιωσαν ότι έχαιραν σεβασμού και υποστήριξης από τη διοίκηση.
«Η εταιρική κουλτούρα πρέπει να δημιουργείται για πάντα και να αλλάζει για πάντα», λέει ο Scharlene. \".
Αλλά αυτά τα προβλήματα έχουν νομιμοποιηθεί.
Μάθαμε την τέχνη της διαπραγμάτευσης και τη δύναμη της ενότητας.
Στο παρελθόν, λίγοι άνθρωποι αμφισβητούσαν αυτά τα ζητήματα ή αρνούνταν ότι όντως υπήρχαν.
Οι άνθρωποι δεν φοβούνται πλέον τόσο πολύ.
Προτιμούν να το λένε.
Διασκευασμένο από μια νέα εκδοχή του βιβλίου του Paul Rogart Loeb, η ψυχή των πολιτών: Ζώντας με πίστη σε μια εποχή γεγονότων (
Saint Martin Press, χαρτόδετο βιβλίο 1699 δολάρια).
Με πάνω από 100.000 εκτυπώσεις, το "Soul" έχει γίνει ένας κλασικός οδηγός για την κοινωνική αλλαγή.
Ο Χάουαρντ Ζιν το αποκάλεσε «σπουδαίο». . .
Πλούσια εμπειρία σκυροδέματος.
Η Άλις Γουόκερ είπε: «Η φωνή που βρίσκει ο Λόεμπ δείχνει ότι το θάρρος μπορεί να είναι ένα άλλο όνομα για την αγάπη».
Ο Μπιλ ΜακΚίμπεν το χαρακτήρισε «ισχυρή ενθάρρυνση προς τους πολίτες που ενεργούν για την περιβαλλοντική υγεία».
Ο Λόεμπ έγραψε επίσης: «Το Αδύνατο παίρνει λίγο χρόνο: σε καιρούς φόβου, ένας οδηγός ελπίδας για τους πολίτες, το History Channel και το τρίτο πολιτικό βιβλίο της Αμερικανικής Ένωσης Βιβλίου το 2004».
Η Huffington Post δημοσιεύει μια επιλογή από «ψυχές» κάθε Πέμπτη.
Εγγραφείτε εδώ για να δείτε προηγούμενα αποσπάσματα ή για να λαμβάνετε ειδοποίηση για ένα νέο.
Δείτε το www για περισσότερες πληροφορίες. Ακούστε ζωντανές συνεντεύξεις και συνομιλίες από τον Leeb ή λάβετε ένα άρθρο απευθείας από τον Leeb. παυλοέμπ. org.
Μπορείτε επίσης να εγγραφείτε στη μηνιαία λίστα email του Paul και να ακολουθήσετε τον Paul στο Facebook.
Com/PaulLoebBooks \"ψυχή πολιτών\" του Paul Rogart Loeb.
Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος ©2010 υποβλήθηκε από τον συγγραφέα και αναπαρήχθη με τον St. άδεια
Γρίφιν του Μάρτιν
Επιτρέπεται η ανατύπωση ή η κυκλοφορία, εφόσον περιλαμβάνεται αυτή η γραμμή πνευματικών δικαιωμάτων.