Klinische evaluatie van het effect van anti-allergische matrashoezen bij patiënten met matige tot ernstige astma en huisstofmijtallergie: een gerandomiseerde dubbelblinde placebogecontroleerde studie

Achtergrond: Gebruik
Het gebruik van allergische matrashoezen bij astmapatiënten kan leiden tot een aanzienlijke vermindering van de hoeveelheid huisstofallergenen in stofmonsters.
Naast de door weefselamine veroorzaakte afname van de hyperreactiviteit van de luchtwegen zijn er weinig gegevens die duiden op de impact van matrashoezen op de klinische werkzaamheid en kwaliteit van leven bij patiënten met matige tot ernstige astma.
Methode: Dertig patiënten met astma en huisstofmijtallergie werden onderzocht in een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie.
Voor en na gebruik
Allergie-afdekking gedurende 1 jaar: verzamel stof van de matras om de concentratie dermat in huis te bepalen (Der p 1)
De hyperreactiviteit van de luchtwegen en de kwaliteit van leven werden gemeten.
De patiënt heeft de symptomen (longen en neus) gescoord
, Ochtend- en avondpiekstroomwaarde, reddingsmedicatie 14 dagen voor en na de interventie.
Resultaten: vergeleken met de voorbehandeling nam de concentratie van Der p1 in het stof dat door de matras werd verzameld in de actieve behandelingsgroep na 1 jaar significant af;
Er werden geen veranderingen gevonden in de placebogroep.
In de actieve behandelings- en placebogroepen was er geen significante verbetering in PC20-weefselamine.
De kwaliteit van leven is in beide groepen op vergelijkbare wijze verbeterd.
In beide groepen was er geen significante verandering in de symptoomscore van de onderste luchtwegen.
Vergeleken met de periode vóór de behandeling daalde de nasale symptoomscore van de actieve behandelgroep aanzienlijk, maar er was geen significant verschil tussen de twee groepen.
In geen van beide groepen werden veranderingen gevonden in de piekstroomwaarden in de ochtend en avond, de piekstroomvariabiliteit en het gebruik van reddingsmedicijnen.
Conclusie: Gebruik weerstand
Een allergische matrasbedekking leidt tot een aanzienlijke afname van de Der p1-concentratie in slaapkamers zonder tapijt.
Bij patiënten met matige tot ernstige astma heeft deze effectieve vermijding van allergenen echter geen invloed op de hyperreactiviteit van de luchtwegen en de klinische parameters.
Methoden Van januari 1996 tot en met december 1998 werden 38 patiënten van 11 tot 44 jaar met een voorgeschiedenis van astma en huisstofallergie gerekruteerd uit de astmakliniek in Hilverum, Nederland.
Er is geïnformeerde toestemming verkregen van de patiënt of zijn of haar ouders.
Deze patiënten werden geselecteerd op basis van een toegenomen gevoeligheid van de luchtwegen voor het inademen van weefselamine (
PC20 1 μ g Der p 1/g stof).
Meer dan 60% van alle patiënten (prognosewaarde).
Patiënten hadden in de afgelopen 6 weken geen last gehad van luchtweginfecties en hadden in de afgelopen 6 maanden geen ernstige astma-aanvallen gehad.
De afgelopen zes maanden heeft niemand orale steroïden gekregen.
Alle patiënten hadden geïnformeerde toestemming.
De medisch-ethische commissie van Asthmacenter Heuvel keurde het onderzoek goed.
Onderzoeksopzet Deze studie was een gerandomiseerd, placebogecontroleerd, dubbelblind, parallelgroepsontwerp dat de effecten van allergeen-niet-penetrerende verpakking op matrassen, kussens en bedspreien binnen 1 jaar vergeleek met bijpassende placeboverpakking.
Aan het begin van het onderzoek bezocht een getrainde ademhalingsverpleegkundige de patiënt, verzamelde stofmonsters van de matras van de patiënt voor Der p1-metingen en registreerde maatregelen om allergenen te vermijden die al thuis aanwezig waren.
Alle patiënten die aan het onderzoek deelnamen, hadden een gladde slaapkamervloer.
De patiënt kreeg de instructie om de lakens wekelijks op 60 °C te wassen
Er zijn, naast de verpakking van het matras, geen andere maatregelen genomen om allergenen te vermijden.
Aan het einde van het onderzoek bezocht dezelfde verpleegster de huizen opnieuw om stof van de matrassen te verzamelen.
De patiënt werd het hele jaar door opgenomen;
De inclusieperiode bedraagt 2 jaar.
Patiënten met pollenallergie werden buiten het pollenseizoen getest.
Bij het eerste bezoek werd de patiënt klinisch beoordeeld.
Levensduur (VC)
Er werden waarden gemeten, huidtesten uitgevoerd en PC20-weefselamine werd geëvalueerd.
Stop met het innemen van medicijnen vóór de onderzoeksperiode: Geïnhaleerde steroïden en natriumacetaat gedurende 1 week vóór de trachea-weefselaminestimulatietest;
Vóór de test werden theofylline, orale bèta-2-adrenalinemedicijnen, langwerkende geïnhaleerde bèta-2-adrenalinemedicijnen en antihistaminica gedurende 48 uur toegediend. De inhalatie van kortwerkende bèta-2-adrenalinemedicijnen duurde 6 uur.
Het verzamelen en afzuigen van huisstof vóór, 4 en 8 maanden na de interventie en aan het einde van de interventie wordt gedaan door dezelfde stofzuiger (
Philips Vitall 377,1300 Watt, Philips, Eindhoven, Nederland)
Gebruik een speciaal filtratieapparaat van de gehele matras in 2 minuten (
ALK in Holsham, Denemarken).
Verzamel aan het begin van de studie het stof rechtstreeks van de matras;
Aan het einde van het onderzoek werd er op het dak van het kamp stof verzameld.
Het filter wordt in de koelkast bij -20 °C bewaard totdat de analyse aan het einde van het onderzoek wordt uitgevoerd.
Bepaling van het Der P1-antigeen door middel van ELISA (ELISA).
Monoklonaal antilichaam tegen Der p1 werd gefixeerd op een 96-wellsplaat.
Na incubatie met het stofextract werd de tweede stap geïncubeerd met een multivalent antilichaam (
Zonnebloem-over-enzym.
Na toevoeging van 1, 2-
Voor diamine HCl (OPD)
Als substraat werd de absorptie bij 490 nm gemeten met behulp van een ELISA-lezer.
Weefselaminefosfaatoplossing (
Dubbele concentratie van 0. 25 tot 32 mg/ml)
Toegediend via een De Vilbiss 646 vernevelaar met een output van 0. 13 mg/ml.
De vernevelaar is gemonteerd op een kleppenkast met een aerosolfilter.
De vernevelingstijd bedroeg 30 seconden en gedurende deze tijd werd de patiënt geïnstrueerd om rustig te ademen.
Dit experiment startte met het inhaleren van fosfaatbufferaerosol.
Drie VC- en Fev-metingen vóór inhalatie (
Hoofdscherm).
V1 werd na elke concentratie gemeten.
PC20-weefselamine wordt afgeleid door lineaire interpolatie.
Matrassen, kussens en beddengoed voor de interventiegroep werden verpakt in een LID, geleverd door Carla c\'air (
Allergiecontrole AC btm Velserbroek, Nederland).
De bijpassende placebohoes is door hetzelfde bedrijf gemaakt.
Het kamp, georganiseerd door een onderzoeksverpleegkundige, bleef een jaar lang bestaan.
Kwaliteit van leven via de kwaliteit van levenvragenlijst voor luchtwegaandoeningen (QoL-RIQ). 17 De levenskwaliteit-
RIQ is een ziektespecifieke vragenlijst over de kwaliteit van leven voor patiënten met astma en chronische astma, bestaande uit 55 items, verdeeld in zeven gebieden: ademhalingsproblemen (9 items)
Lichamelijke problemen (9 items), emoties (9 items)
, De situatie van ademhalingsproblemen veroorzaken/verergeren (7 items)
Algemene activiteiten (4 items)
Dagelijkse en huishoudelijke activiteiten (10 items)
Sociale activiteiten, interpersoonlijke relaties en seksualiteit (7 items).
Om het probleem te kunnen focussen op de ervaring van de patiënt, baseert het project zich op de hoeveelheid problemen die de patiënt ervaart door de bovenstaande symptomen of emoties.
Bij projecten die verband houden met activiteiten is de vraag in hoeverre zij worden belemmerd bij het uitvoeren van deze specifieke activiteit.
Patiënten werd gevraagd hun antwoorden te geven op de 70-punten Likertschaal, van 'helemaal niet' tot 'extreme' nood of obstructie. Betrouwbaarheid (test-
Heronderzoek, interne consistentie)
En de effectiviteit ervan is bewezen.
Om 17 klinische parameters te meten, moeten patiënten gedurende de periode van 14 dagen vóór de interventie en aan het einde van de 12 maanden durende droge periode dagboekkaarten bijhouden over astma- en neusklachten, piekstroomwaarden en tweemaal daags hun medicatie noteren.
Symptomen van astma zijn onder meer ademhalingsproblemen, hoesten, kuchen en ademhalen.
Symptomen van de neus zijn onder meer een verstopte neus, niezen en jeuk.
Elk item is onderverdeeld van 0 punten (geen symptomen) tot 4 (ernstige symptomen).
Patiënten werden getraind in het uitvoeren van piekstroomoefeningen met behulp van de micro-equipmentWright-meter.
Ze kregen de opdracht om drie metingen te doen en de hoogste waarden te noteren toen ze 's ochtends wakker werden en voordat ze 's avonds naar bed gingen.
Patiënten werd gevraagd om door te gaan met het gebruik van de normale inhalatiemedicatie en om extra salvagemedicatie te noteren voor het geval dat ze die nodig zouden hebben.
De gegevensanalyse en statistische analyse werden uitgevoerd met SPSS.
Groepsvergelijking (
(Voor en na de interventie)
Uitgevoerd met de Wilcoxon-handtekeningbeoordeling.
Analyseer loggegevens met behulp van symbooltesten. De Mann-
Voor vergelijking tussen groepen werd de Whitney U-toets gebruikt. p-waarden van 0. 5)
In de behandelgroep en de placebogroep waren er 18 punten voor ademhalingsproblemen, fysieke problemen in verband met borstproblemen, trigger/versterking en totaalscore.
Hoewel er geen significant verschil was in de verbeteringsmarge tussen de twee groepen, was de verbetering binnen de behandelgroep wel significant.
Er was geen significant verschil in de uitgangswaarden van klinische parameters voor astmasymptoomscores tussen de groepen (tabel 2).
De mediane longsymptomenscore van de twee groepen veranderde niet significant binnen 1 jaar.
De nasale symptoomscore van de behandelgroep daalde significant (p=0. 04)
Maar niet in de placebogroep.
Het verschil tussen de twee groepen was niet significant.
Basislijn ef-waarde (
(ochtend en avond)
De twee groepen zijn vergelijkbaar (tabel 3).
Na 1 jaar interventie was er geen significante verandering in de ochtend- en avond-ef, de piekstroomvariabiliteit of het gebruik van reddingsmedicijnen in beide groepen patiënten.
Bekijk deze tabel: Bekijk de inline Bekijk pop-up tabel 2 symptoomscore voor en na interventie (
Mediane registratie in 14 dagen)
Bekijk deze tabel: Bekijk de inline pop-up tabel 3 piekverkeerswaarde voor en na de interventie (
Mediane registratie in 14 dagen)
Het doel van deze studie is om te bestuderen
In een allergisch matraspakket in een slaapkamer zonder tapijt, blootgesteld aan Der p1 op het bed, allergisch voor huisstofmijt bij patiënten met matige tot ernstige astma.
We vonden een significante afname in de concentratie van Der p1 in het stof dat door de matras werd verzameld in de actieve behandelingsgroep vergeleken met de placebogroep.
PC20 weefselamine verbeterde niet gedurende de interventie van 1 jaar.
Hoewel er alleen in de actieve behandelgroep significante verbeteringen in neusklachten en kwaliteit van leven werden waargenomen, vonden we geen significant verschil tussen de placebogroep en de actieve behandelgroep wat betreft veranderingen in long- en neusklachten, kwaliteit van leven, piekstroomwaarden en gebruik van noodmedicatie.
Uit eerdere onderzoeken met verschillende soorten matrasverpakkingen bleek ook dat de blootstelling aan Der p1 aan de bovenkant van de matras afnam (tabel 4).
Andere onderzoeken lieten echter geen afname van de concentratie Der p1 zien en in deze onderzoeken werd het tapijt in de slaapkamer niet verwijderd.
21,22 We sluiten het Der p1-besmettingsprobleem op verdieping 13 uit door alleen patiënten op te nemen die geen tapijt in de slaapkamer hebben.
Dit kan ertoe leiden dat, hoewel onze uitgangswaarde voor de Der p1-concentratie hoger is dan in andere onderzoeken, we de concentratie in de actief behandelde groep aanzienlijk kunnen verlagen.
22, 23 de daling van de allergeenconcentratie werd bereikt na 4 maanden en bleef onveranderd gedurende de onderzoeksperiode.
Bekijk deze tabel: Bekijk inline Bekijk pop-up tabel 4 Samenvatting van resultaten en instellingen van gecontroleerde matrashoesstudie Hoewel de concentratie van Der p1 in de actieve behandelingsgroep aanzienlijk werd verlaagd vergeleken met de placebogroep, vonden we geen significante afname van luchtweghyperreactiviteit.
Ook andere onderzoeken konden geen verbetering aantonen in de hyperreactiviteit van de luchtwegen.
Uit twee onderzoeken 22, 23, 10, 11 en 22 bleek dat de concentratie allergenen in stof niet significant afnam. Dit verklaart het gebrek aan verbetering van de hyperreactiviteit van de luchtwegen.
Frederick et al. zeiden dat alle patiënten redelijk onder controle waren bij een reguliere preventieve behandeling, waardoor er weinig tot geen verandering optrad in de klinische parameters.
Zelfs Cloosterman en zijn collega's, 11 personen die probeerden dit therapeutische effect te vermijden door alleen patiënten in te sluiten die geen geïnhaleerde steroïden gebruikten of daarmee konden stoppen, vonden geen significante verbetering in de luchtweghyperreactiviteit, geen significante verbetering in een van de gebruikte klinische parameters, zoals symptoomscores, ef-variabiliteit en de reversibele F1.
Hoe kunnen we deze meningen op elkaar afstemmen?
Ondanks de relatief hoge dosis geïnhaleerd cortisol vertoonden de patiënten die aan ons onderzoek deelnamen, ernstige hyperreactiviteit (> 800 μg)
Daarentegen is de PC20