Κλινική αξιολόγηση της επίδρασης των αντιαλλεργικών καλυμμάτων στρώματος σε ασθενείς με μέτριο έως σοβαρό άσθμα και αλλεργία στα ακάρεα της οικιακής σκόνης: μια τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη

Ιστορικό: Χρήση
Τα αλλεργικά καλύμματα στρωμάτων σε ασθενείς με άσθμα μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντική μείωση του επιπέδου των αλλεργιογόνων της οικιακής σκόνης στα δείγματα σκόνης.
Εκτός από τη μειωμένη υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών που προκαλείται από τις αμίνες των ιστών, υπάρχουν λίγα δεδομένα που να υποδηλώνουν την επίδραση των καλυμμάτων στρώματος στην κλινική αποτελεσματικότητα και την ποιότητα ζωής σε ασθενείς με μέτριο έως σοβαρό άσθμα.
Μέθοδοι: Τριάντα ασθενείς με άσθμα και αλλεργία στα ακάρεα της οικιακής σκόνης μελετήθηκαν σε μια τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη.
Πριν και μετά τη χρήση
Κάλυψη αλλεργιών για 1 έτος, συλλογή σκόνης από το στρώμα για τον προσδιορισμό της συγκέντρωσης δερματίτιδας στο σπίτι (Der p 1)
Μετρήθηκαν η υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών και η ποιότητα ζωής.
Ο ασθενής βαθμολόγησε τα συμπτώματα (πνεύμονες και μύτη)
, Πρωινή και βραδινή μέγιστη τιμή ροής, φαρμακευτική αγωγή διάσωσης 14 ημέρες πριν και μετά την παρέμβαση.
Αποτελέσματα: σε σύγκριση με την προεπεξεργασία, η συγκέντρωση του Der p1 στη σκόνη που συλλέχθηκε από το στρώμα στην ομάδα ενεργού θεραπείας μειώθηκε σημαντικά μετά από 1 έτος.
Δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Στις ομάδες ενεργού θεραπείας και εικονικού φαρμάκου, δεν υπήρξε σημαντική βελτίωση στην ιστική αμίνη PC20.
Η ποιότητα ζωής και στις δύο ομάδες έχει βελτιωθεί με παρόμοιο τρόπο.
Και στις δύο ομάδες, δεν υπήρξε σημαντική αλλαγή στη βαθμολογία συμπτωμάτων των κατώτερων αεραγωγών.
Σε σύγκριση με την προθεραπεία, η βαθμολογία των ρινικών συμπτωμάτων της ομάδας ενεργού θεραπείας μειώθηκε σημαντικά, αλλά δεν υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων.
Καμία από τις δύο ομάδες δεν διαπίστωσε αλλαγές στις τιμές μέγιστης ροής το πρωί και το βράδυ, στη μεταβλητότητα της μέγιστης ροής και στη χρήση φαρμάκων διάσωσης.
Συμπέρασμα: Χρησιμοποιήστε αντίσταση
Η κάλυψη αλλεργικών στρωμάτων οδηγεί σε σημαντική μείωση της συγκέντρωσης Der p1 στα υπνοδωμάτια χωρίς μοκέτα.
Ωστόσο, σε ασθενείς με μέτριο έως σοβαρό άσθμα, αυτή η αποτελεσματική αποφυγή αλλεργιογόνων δεν επηρεάζει την υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών και τις κλινικές παραμέτρους.
Με βάση τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από τον Ιανουάριο του 1996 έως τον Δεκέμβριο του 1998, στρατολογήθηκαν 38 ασθενείς ηλικίας 11-44 ετών με ιστορικό άσθματος και αλλεργίας στη σκόνη του σπιτιού από την κλινική άσθματος στο Hilverum της Ολλανδίας.
Ελήφθη ενημερωμένη συναίνεση από τον ασθενή ή από τους γονείς του.
Αυτοί οι ασθενείς επιλέχθηκαν με βάση την αυξημένη ανταπόκριση των αεραγωγών στην εισπνοή αμίνης των ιστών (
PC20 1 μ g Der p 1/g σκόνης).
Περισσότερο από το 60% όλων των ασθενών (Προβλεπόμενη τιμή).
Οι ασθενείς δεν είχαν ιστορικό αναπνευστικών λοιμώξεων τις τελευταίες 6 εβδομάδες και δεν είχαν σοβαρές κρίσεις άσθματος τους τελευταίους 6 μήνες.
Τους τελευταίους έξι μήνες, κανείς δεν έχει λάβει από του στόματος στεροειδή.
Όλοι οι ασθενείς είχαν ενήμερη συναίνεση.
Η επιτροπή ιατρικής δεοντολογίας του Asthmacenter Heuvel ενέκρινε τη μελέτη.
Σχεδιασμός μελέτης Αυτή η μελέτη ήταν μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, διπλά τυφλή, παράλληλων ομάδων μελέτη που συνέκρινε τις επιδράσεις της συσκευασίας χωρίς διείσδυση αλλεργιογόνων σε στρώματα, μαξιλάρια και καλύμματα κρεβατιού εντός 1 έτους και αντιστοίχισε τη συσκευασία εικονικού φαρμάκου.
Στην αρχή της μελέτης, μια εκπαιδευμένη αναπνευστική νοσοκόμα επισκέφθηκε τον ασθενή, συνέλεξε δείγματα σκόνης από το στρώμα του ασθενούς για μετρήσεις Der p1 και κατέγραψε μέτρα αποφυγής αλλεργιογόνων που υπήρχαν ήδη στο σπίτι.
Όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν λεία δάπεδα στα υπνοδωμάτια.
Ο ασθενής έλαβε οδηγίες να καθαρίζει τα σεντόνια στους 60°C ανά εβδομάδα.
Εκτός από τη συσκευασία του στρώματος, δεν ελήφθησαν άλλα μέτρα για την αποφυγή αλλεργιογόνων.
Στο τέλος της μελέτης, η ίδια νοσοκόμα επισκέφθηκε ξανά τα σπίτια για να μαζέψει σκόνη από τα υποστρώματα των κρεβατιών.
Ο ασθενής συμπεριλήφθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Η περίοδος ένταξης είναι 2 έτη.
Ασθενείς με αλλεργία στη γύρη εξετάστηκαν εκτός της γυρεοπεριόδου.
Κατά την πρώτη επίσκεψη, ο ασθενής αξιολογήθηκε κλινικά.
Χωρητικότητα ζωής (VC)
Μετρήθηκαν οι τιμές, πραγματοποιήθηκαν δερματικές δοκιμές και αξιολογήθηκε η αμίνη ιστού PC20.
Διακόψτε τη λήψη φαρμάκων πριν από την περίοδο της μελέτης: Εισπνεόμενα στεροειδή και οξικό νάτριο για 1 εβδομάδα πριν από τη δοκιμή διέγερσης αμινοξέων ιστού τραχείας.
Πριν από τη δοκιμή, η θεοφυλλίνη, τα από του στόματος φάρμακα βήτα-2 αδρεναλίνης, τα εισπνεόμενα φάρμακα βήτα-2 αδρεναλίνης μακράς δράσης και το αντιισταμινικό διήρκεσαν 48 ώρες και η εισπνοή φαρμάκων βήτα-2 αδρεναλίνης βραχείας δράσης διήρκεσε 6 ώρες.
Η συλλογή και η εξαγωγή της οικιακής σκόνης πριν, 4 και 8 μήνες της παρέμβασης και στο τέλος της παρέμβασης συλλέγεται από την ίδια ηλεκτρική σκούπα (
Philips Vitall 377,1300 Watt, Philips, Αϊντχόφεν, Ολλανδία)
Χρησιμοποιήστε μια ειδική συσκευή φιλτραρίσματος από ολόκληρο το στρώμα σε 2 λεπτά (
ALK στο Χόλσαμ της Δανίας).
Στην αρχή της μελέτης, συλλέξτε τη σκόνη απευθείας από το στρώμα.
Στο τέλος της μελέτης, συλλέχθηκε σκόνη στην κορυφή του καταυλισμού.
Το φίλτρο φυλάσσεται στο ψυγείο στους -20 °C μέχρι να πραγματοποιηθεί η ανάλυση στο τέλος της μελέτης.
Προσδιορισμός του αντιγόνου Der P1 με ELISA (ELISA).
Το μονοκλωνικό αντίσωμα κατά του Der p1 σταθεροποιήθηκε σε πλάκα 96 φρεατίων.
Μετά την επώαση με το εκχύλισμα σκόνης, το δεύτερο βήμα επωάστηκε με ένα πολυδύναμο αντίσωμα (
Υπερβολικό ένζυμο ηλίανθου.
Μετά την προσθήκη 1, 2-
Για διαμίνη HCl (OPD)
Ως υπόστρωμα, η απορρόφηση στα 490 nm μετρήθηκε χρησιμοποιώντας έναν αναγνώστη ELISA.
Διάλυμα φωσφορικής αμίνης ιστών (
Διπλή συγκέντρωση από 0. 25 έως 32 mg/ml)
Χορηγείται μέσω νεφελοποιητή De Vilbiss 646 με έξοδο 0. 13 mg/ml.
Ο νεφελοποιητής είναι τοποθετημένος σε ένα κιβώτιο βαλβίδας με φίλτρο αεροζόλ.
Ο χρόνος ψεκασμού ήταν 30 δευτερόλεπτα, κατά τη διάρκεια των οποίων ο ασθενής έλαβε οδηγίες να αναπνέει ήσυχα.
Αυτό το πείραμα ξεκίνησε με την εισπνοή αεροζόλ ρυθμιστικού διαλύματος φωσφορικών.
Τρεις μετρήσεις VC και fev πριν από την εισπνοή (
Κύρια οθόνη).
Η V1 μετρήθηκε μετά από κάθε συγκέντρωση.
Η ιστική αμίνη PC20 προκύπτει με γραμμική παρεμβολή.
Τα στρώματα, τα μαξιλάρια και τα κλινοσκεπάσματα για την ομάδα παρέμβασης ήταν τυλιγμένα σε ένα καπάκι που παρείχε η Carla c\'air (
Allergy Control AC btm Velserbroek, Ολλανδία).
Το αντίστοιχο κάλυμμα με εικονικό φάρμακο κατασκευάστηκε από την ίδια εταιρεία.
Η κατασκήνωση, που οργανώθηκε από μια ερευνήτρια νοσοκόμα, παρέμεινε στη θέση της για 1 χρόνο.
Ποιότητα ζωής μέσω του ερωτηματολογίου ποιότητας ζωής για αναπνευστικά νοσήματα (QoL-RIQ). 17 Η Ποιότητα Ζωής-
Το RIQ είναι ένα ερωτηματολόγιο ποιότητας ζωής για ασθενείς με άσθμα και χρόνιο άσθμα, το οποίο αποτελείται από 55 ερωτήσεις, χωρισμένες σε επτά τομείς: αναπνευστικά προβλήματα (9 ερωτήσεις)
Σωματικά προβλήματα (9 στοιχεία), συναισθήματα (9 στοιχεία)
, Ενεργοποίηση/ενίσχυση της κατάστασης των αναπνευστικών προβλημάτων (7 στοιχεία)
Γενικές δραστηριότητες (4 στοιχεία)
Καθημερινές και οικιακές δραστηριότητες (10 στοιχεία)
Κοινωνικές δραστηριότητες, διαπροσωπικές σχέσεις και σεξουαλικότητα (7 ερωτήσεις).
Προκειμένου να επικεντρωθεί το πρόβλημα στην εμπειρία του ασθενούς, το έργο βασίζεται στο «πόσο πρόβλημα» βιώνει από τα παραπάνω συμπτώματα ή συναισθήματα.
Όσον αφορά τα έργα που σχετίζονται με δραστηριότητες, το ερώτημα είναι «πόσο παρεμποδίζονται στην εκτέλεση αυτής της συγκεκριμένης δραστηριότητας».
Οι ασθενείς κλήθηκαν να δώσουν τις απαντήσεις τους στην 70βάθμια κλίμακα Likert, από «καθόλου» έως «ακραία» δυσφορία ή απόφραξη. Αξιοπιστία (δοκιμή-
Επανεξέταση, εσωτερική συνέπεια)
Και απέδειξε την αποτελεσματικότητά του.
17 κλινικές παράμετροι κατά τη διάρκεια της 14ήμερης περιόδου πριν από την παρέμβαση και στο τέλος της 12μηνης προσδοκίας ξηρής κατάστασης απαιτούν από τους ασθενείς να καταγράφουν σε ημερολόγιο κάρτες για άσθμα και ρινικά συμπτώματα, τιμές μέγιστης ροής και να καταγράφουν τη φαρμακευτική αγωγή δύο φορές την ημέρα.
Τα συμπτώματα του άσθματος περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή, βήχα, βήχα και αναπνοή.
Τα ρινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ρινική συμφόρηση, φτέρνισμα και κνησμό.
Κάθε στοιχείο διαιρείται σε 0 βαθμούς (χωρίς συμπτώματα) έως 4 (σοβαρά συμπτώματα).
Οι ασθενείς εκπαιδεύτηκαν στην εκτέλεση ασκήσεων μέγιστης ροής χρησιμοποιώντας μικροεξοπλισμό, το μετρητή Wright.
Τους δόθηκε η οδηγία να κάνουν τρεις μετρήσεις και να καταγράψουν τις υψηλότερες τιμές όταν ξυπνούσαν το πρωί και πριν πάνε για ύπνο το βράδυ.
Οι ασθενείς κλήθηκαν να συνεχίσουν με την κανονική εισπνεόμενη φαρμακευτική αγωγή και να καταγράψουν την επιπλέον φαρμακευτική αγωγή διάσωσης σε περίπτωση που τη χρειάζονταν.
Η ανάλυση δεδομένων και η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκαν με το SPSS.
Σύγκριση ομάδων (
Πριν και μετά την παρέμβαση)
Εκτελέστηκε με την υπογραφή της Wilcoxon.
Αναλύστε τα δεδομένα καταγραφής χρησιμοποιώντας δοκιμές συμβόλων. Ο Μαν-
Το τεστ Whitney U χρησιμοποιήθηκε για σύγκριση μεταξύ ομάδων. Τιμές p ίσες με 0. 5)
Στην ομάδα θεραπείας και στην ομάδα εικονικού φαρμάκου, υπήρχαν 18 βαθμοί για αναπνευστικά προβλήματα, σωματικά προβλήματα που σχετίζονται με προβλήματα στο στήθος, ενεργοποίηση/ενίσχυση και συνολική βαθμολογία.
Παρόλο που δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στο περιθώριο βελτίωσης μεταξύ των δύο ομάδων, η βελτίωση εντός της ομάδας θεραπείας ήταν σημαντική.
Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στις τιμές αναφοράς των κλινικών παραμέτρων για τις βαθμολογίες συμπτωμάτων άσθματος μεταξύ των ομάδων (πίνακας 2).
Η διάμεση βαθμολογία των πνευμονικών συμπτωμάτων των δύο ομάδων δεν άλλαξε σημαντικά εντός 1 έτους.
Η βαθμολογία των ρινικών συμπτωμάτων της ομάδας θεραπείας μειώθηκε σημαντικά (p=0. 04)
Αλλά όχι στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων δεν ήταν σημαντική.
Βασική τιμή ef (
Πρωί και βράδυ)
Οι δύο ομάδες είναι συγκρίσιμες (πίνακας 3).
Μετά από 1 έτος παρέμβασης, δεν υπήρξε σημαντική αλλαγή στην πρωινή και βραδινή ef, στη μεταβλητότητα της μέγιστης ροής ή στη χρήση φαρμάκων διάσωσης και στις δύο ομάδες ασθενών.
Δείτε αυτόν τον πίνακα: Δείτε τον ενσωματωμένο αναδυόμενο πίνακα 2 βαθμολογία συμπτωμάτων πριν και μετά την παρέμβαση (
Μέσος όρος εγγραφής σε 14 ημέρες)
Δείτε αυτόν τον πίνακα: Δείτε τον ενσωματωμένο αναδυόμενο πίνακα 3 μέγιστη τιμή επισκεψιμότητας πριν και μετά την παρέμβαση (
Μέσος όρος εγγραφής σε 14 ημέρες)
Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να μελετήσει
Σε συσκευασία στρώματος για άτομα με αλλεργίες σε υπνοδωμάτιο χωρίς μοκέτα, εκτεθειμένο στο Der p1 στο κρεβάτι, αλλεργικό στα ακάρεα της οικιακής σκόνης σε ασθενείς με μέτριο έως σοβαρό άσθμα.
Διαπιστώσαμε σημαντική μείωση στη συγκέντρωση του Der p1 στη σκόνη που συλλέχθηκε από το στρώμα στην ομάδα ενεργού θεραπείας σε σύγκριση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου.
Η αμίνη ιστού PC20 δεν βελτιώθηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασης του 1 έτους.
Παρόλο που παρατηρήθηκαν σημαντικές βελτιώσεις στα ρινικά συμπτώματα και στην ποιότητα ζωής μόνο στην ομάδα ενεργού θεραπείας, δεν διαπιστώσαμε σημαντική διαφορά μεταξύ της ομάδας εικονικού φαρμάκου και της ομάδας ενεργού θεραπείας στις αλλαγές στα πνευμονικά και ρινικά συμπτώματα, στην ποιότητα ζωής, στις μέγιστες τιμές ροής και στη χρήση φαρμάκων διάσωσης.
Πρώιμες μελέτες που χρησιμοποίησαν διάφορους τύπους συσκευασίας στρωμάτων έδειξαν επίσης μείωση στην έκθεση στο Der p1 στην κορυφή του στρώματος (πίνακας 4).
Ωστόσο, άλλες μελέτες δεν έδειξαν μείωση στη συγκέντρωση του Der p1 και σε αυτές τις μελέτες το χαλί στην κρεβατοκάμαρα δεν αφαιρέθηκε.
21,22 εξαιρούμε το ζήτημα της μόλυνσης από Der p1 από τον 13ο όροφο συμπεριλαμβάνοντας μόνο ασθενείς χωρίς χαλί στην κρεβατοκάμαρα.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι, παρόλο που η αρχική μας συγκέντρωση Der p1 είναι υψηλότερη από άλλες μελέτες, μπορεί να μειωθεί σημαντικά στην ομάδα που έλαβε ενεργή θεραπεία.
22, 23 η μείωση της συγκέντρωσης αλλεργιογόνων επιτεύχθηκε μετά από 4 μήνες και παρέμεινε αμετάβλητη καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης.
Δείτε αυτόν τον πίνακα: Δείτε ενσωματωμένη προβολή αναδυόμενου πίνακα 4 Σύνοψη αποτελεσμάτων και ρυθμίσεων ελεγχόμενης μελέτης κάλυψης στρώματος Παρόλο που η συγκέντρωση του Der p1 στην ομάδα ενεργού θεραπείας μειώθηκε σημαντικά σε σύγκριση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου, δεν διαπιστώσαμε σημαντική μείωση στην υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών.
Άλλες μελέτες δεν έχουν επίσης καταδείξει βελτίωση στην υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών.
Δύο μελέτες 22, 23, 10, 11, 22 δεν διαπίστωσαν σημαντική μείωση στη συγκέντρωση αλλεργιογόνων στη σκόνη, γεγονός που εξηγεί την έλλειψη βελτίωσης στην υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών.
Οι Frederick et al. ανέφεραν ότι όλοι οι ασθενείς ελέγχονταν επαρκώς με τακτική προληπτική θεραπεία, επομένως υπήρξε μικρή ή καθόλου αλλαγή στις κλινικές παραμέτρους.
Ακόμη και ο Κλούστερμαν και οι συνάδελφοί του, 11 άτομα που προσπάθησαν να αποφύγουν αυτό το θεραπευτικό αποτέλεσμα συμπεριλαμβάνοντας μόνο ασθενείς που δεν χρησιμοποιούσαν εισπνεόμενα στεροειδή ή ήταν σε θέση να τα διακόψουν, δεν διαπίστωσαν σημαντική βελτίωση στην υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών, ούτε σημαντική βελτίωση σε καμία από τις κλινικές παραμέτρους που χρησιμοποιήθηκαν, όπως οι βαθμολογίες συμπτωμάτων, η μεταβλητότητα του ef και η αναστρέψιμη επίδραση του F1.
Πώς μπορούμε να συντονίσουμε αυτές τις απόψεις;
Παρά τη σχετικά υψηλή δόση εισπνεόμενης κορτιζόλης, οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη μας είχαν σοβαρή υπεραντιδραστικότητα (> 800 μg)
Αντίθετα, ο Η/Υ20