Unum ex optimis temporibus somni1

Somnus est fundamentum; homines somnum regularem servare debent, dormiant, cito dormiant, noli tempore expergisci. Parvam pactionem hodie tecum de optimo tempore dormiendi.

Optimum tempus somni: tempus somni normale est sex ad octo horae; tempus somni pulchritudinis est decima ad secundam horam matutinam; liberi cubitum eunt ante horam nonam vespertinam, corpus diu optime curant; amor pulchritudinis ante horam secundam matutinam cubitum eat, propter inaequilibrium metabolismi; senex a nona ad decimam horam vespertinam cubitum ire debet.

Hoc horologium et somnus: horologia a singularibus vitae consuetudinibus uniuscuiusque afficiuntur; diu mane cubitum et mane surge, horologium circadianum sponte huic generi consuetudini se accommodat, permittens homines naturaliter somnolentos surgere; ergo bonam vivendi consuetudinem incipere debemus, etiam si interdum non convenerit, horologium opportune te ad faciendum quod ei placet urgebit. 。 。

Quamdiu somnum optimum est: homines in singulis gradibus dormiunt viginti horas infantium recens natorum, quattuordecim horas infantium, duodecim horas, discipuli secundarii decem horas, novem horas, discipuli universitatum octo horas, adulti octo horas, senes sex vel septem horas.

Si quotidie dormiendi tempus nimis longum est, effectus magnopere vilioris pretii erit, etiam si nimis parum dormiat. Interdum dormiendo mens semper torpida est, plus somno confusiore permittitur, dies sopitus agitur, nec noctu dormire potest. Materaces parvi fuci omnes admonent, ut tempus somni moderentur, tempus somni secundum mutationes tempestatum anni aptari potest, aestate enim minus est hora una vel duabus hieme.