Bréiwer aus dem Feld: Melissa Groo

D'Melissa Groo ass Fuerschungsassistentin am Elephant Listening Program vun der Cornell University.
Dëst ass dat zweet Mol, datt si op d'Feld gaangen ass, fir d'Elefanten am zentralafrikanesche Bësch ze studéieren.
Léif Famill a Frënn, den 30. Januar 2002: Mir sinn virun e puer Wochen sécher am Bësch ukomm.
Eis Rees heihinner war ganz ustrengend an heiansdo ganz schwéier, well mir 34 Gepäckstécker, Valiser a Kartongen, Pelican-Këschten a Gepäcktaschen matgeraaft hunn.
Mir sinn eng Zäitchen zu Paräis bliwwen a sinn dann Sonndes moies am waarmen an dreckegen Banki ukomm.
Mir hunn an engem vun den Hotellen do iwwernuecht, einfach awer passend.
Trotz dem rezente Putsch-Feeler fillt sech d'Stad net anescht un wéi déi lescht virun zwee Joer, ausser der Selektioun
Den Camion, deen hei an do geparkt war, war mat eppes equipéiert, wat ausgesinn huet wéi e Rakéitewerfer.
Mir trauen eis nëmmen an exzellente libanesesche a chinesesche Restauranten an der Géigend vum Hotel ze iessen, eis bei der US-Ambassade anzeschreiwen oder an Eisenwaregeschäfter a Liewensmëttelgeschäfter ze goen fir eis Saachen ze kafen.
Mir hunn en Camion bei Avis zu Banki gelount. -
Déi eenzeg, déi se hunn -
Mir fannen, datt et net grouss genuch ass fir alles matzehuelen, wat mir hunn, dofir hu mir et bei dat geluecht, wat mir fir dat Wichtegst halen, sou datt et bal futti geet. Mir loossen dat, wat mir nach hunn, am Haaptsëtz vun der World Wildlife Foundation, an e puer Wochen drop gouf et vun eiser Kollegin Andrea erausgeholl an mir wunnen am Camp am Bësch.
Si war an eiser éischter Woch bei eis, awer ass dann fortgaang fir op der Elefantenkonferenz zu Nairobi ze goen a kënnt a puer Wochen iwwer Banki zréck.
Moies um 6 Auer si mir mam Avis-Chauffeur, deen d'Strooss kannt huet, vu Banki fortgaangen a sinn op de laangen a staubege Wee an de Bësch gaangen.
Dëst ass eng Haaptstrooss a Südwestrichtung vun der Stad. et gëtt an der éischter Sektioun vu ronn 300 Meilen geluecht a gëtt dann zu Buedem.
Mir mussten un de verschiddenen Hindernisser stoppen, déi vun bewaffnete Garde iwwerwaacht goufen, an jee no hirer Laune hunn si eis en anere Betrag berechent.
Mir souzen zesummengedréckt wéi Sardinnen, d'Katie, den Eric, d'Mia an ech, an der Pelican-Këscht mat Rucksäck un de Been.
Bei dem waarme Wieder waren d'Fënsteren, déi mir opgemaach hunn, mat enger Schicht Stëbs bedeckt, déi eis an all eis Saachen bedeckt huet.
No enger Zäit si mir keng aner Autoen méi laanschtkomm, ausser dem risege Holzfällercamion, deen eis mat sou enger erstaunlecher Geschwindegkeet an der Mëtt vun der Strooss ugefuer ass, sou staark, datt mir eisen Auto vun der Strooss ofsetzen hu missen, fir hirem Wee ze entkommen.
D'Stëbswollek, déi si hannerlooss hunn, wéi si erwächt sinn, huet si d'Strooss virun hinne net méi gesinn, mä eise brave Chauffer ass tapfer weidergefuer.
De Geroch laanscht de Wee erënnert mech un mäi leschte Mol-
Damp, brennend Holz, verfault Fleesch, verfaulten Geroch, an den dauerhafte Geroch vun der Séissheet vu bléiende Beem.
Et gëtt Stänn an den Dierfer, déi laanscht dës Strooss gebaut goufen, wou Saachen verkaaft ginn-
Zigaretten, Maniok, Soda.
Wéi mir laanschtgefuer sinn, hunn d'Leit sech opgeriicht an eis mat groussem Interessi ugekuckt ---
En Auto ass eng ongewéinlech Saach.
Wat mir méi no bei Dzanga kommen, wat mir méi Py-Gami-Dierfer gesinn, wou et bekannte Kuppelen gëtt, wéi en Haus aus Blieder gebaut.
D'Kanner hunn eis begeeschtert zougewénkt.
Schlussendlech si mir am Dzanga Nationalpark ukomm a koumen bei der Andrea hirem Paart. Mir hunn d'Paart opgemaach an duerno, no enger 14 Kilometer laanger Rees, bei hirem Camp komm.
Géint 6:00 Auer fält d'Dämmerung séier.
Mir haten eng agreabel Reunioun mat der Andrea an de véier Bacagemi-Leit, vun deenen mir dräi virun zwee Joer kennegeléiert hunn, déi Owesiessen giess hunn a sech am Bett zesummegefall sinn.
Hire Camp ass méi wonnerbar wéi jee.
Si huet sech eng schéin nei Kabinn gebaut an der Katie hir al Kabinn ginn.
Also hunn nëmmen d'Mya an ech eis al Kabinn gedeelt.
Zëmmerstruktur aus Holz, aus Beton, Stréidach.
Mir hunn eng einfach Schaumstoffmatratz, déi mat Moskitonetzer op enger hëlzener Plattform ëmginn ass.
Den Eric hat keng Kabinn an hien huet an engem ganz groussen Zelt geschlof, deen d'ELP him kaaft huet (
Mee well Weberameiseninvasioun an Termiteninvasioun scho schwéier sinn, musse mir vläicht eppes anescht fir hie virbereeden).
An do ass d'Kabinn, déi mir Magasin nennen, wou den Eric all seng Ingenieursaarbecht mécht, wou all eist Iessen placéiert gëtt.
Natierlech gëtt et keng Mauer an der Kichen, mä en Uewen, a mir kachen mat engem Feier aus Holz, dat vu Pygméen geschnidden gouf.
Dann ginn et zwou Badezimmer, an d'Pygméen bréngen eis all Nuecht en Eemer waarmt Waasser, da kommen se aus dem Camp zréck an d'Baussenhaus (
Mir benotzen franséisch "Schränke").
Et ass e bëssen erschreckend, nuets erëm dohinner ze kommen, wou et e puer Kreaturen gëtt, déi komesch ausgesinn, e Peitschskorpion a vill Höhlengrillen, fir genee ze sinn, ganz ofgesi vun de Mamendéieren, déi zesummebriechen, wann ee méi no kënnt, dofir muss ech soen, datt ech net riskéieren, no der Däischtert dohinner ze goen. (
Souguer d'Andrea huet gesot, datt si dat net géif, dofir mengen ech net, datt si sou schwaach ass. .
All dës Strukturen ëmginn déi zentral Struktur, en oppent Haus mat Strohdach --
Betonplattform mat Daach, Wunnberäich oder Wunnberäich an Iessberäich.
Ënnert dësem Haaptlager ass d'Residenz vum BaAka, ähnlech a Gréisst a Struktur wéi eis eegen.
Eng Grupp vu véier Persounen lieft dräi Wochen gläichzäiteg bei der Andrea a wiesselt dann mat enger anerer Grupp vu véier Persounen, fir datt se fir d'éischt Kéier bei hir Famill zréckkommen kënnen.
Elo hu mir MBanda, Melebu, Zo a matotrs.
Dës Kéier schaffen mir schwéier fir e puer BaAka-Wierder ze léieren, fir datt mir besser mat hinne kommunizéiere kënnen.
Am Moment hu mir d'Gléck, de Louis Sano bei eis ze hunn.
Hie ass e Mann aus New Jersey, deen a senge 80er Joren heihinner geplënnert ass a zu BaAka wunnt fir hir Musek opzehuelen.
D'Andrea huet beim Iwwersetzen gehollef, während hien fort war.
Hie kann onzueleg Geschichten erzielen an ass e super Partner.
Hie huet versprach, datt, wa mir Zäit hätten, fir bis zum Schluss hei ze bleiwen, hie géif eis fir e puer Deeg mat der BaAka op d'Juegd an de Bësch féieren.
Eisen éischten ganzen Dag hei, si mir mat Erwaardung 2 Kilometer bis wäiss gelaf.
Dës Kéier si mir an der dréchener Joreszäit heiher komm, net sou naass wéi am Joer 2000, an ech hunn ugefaangen no dem Ënnerscheed ze sichen.
Et huet zënter Ufank Dezember net méi gereent.
De Sumpf ass nach ëmmer héich, well e vu Baachen gespeist gëtt an huet nach ëmmer Spuere vu reegelméissegen a rezente Visite vun Elefanten.
Hir riseg Foussofdréck sinn nach ëmmer iwwerall am Bulli ze gesinn, an hire Kot erschwéiert eisen Zougang zum Waasserrand.
Honnerte vu wäissen a giele Päiperleken versammelen sech nach ëmmer um Strand, wou se urinéieren.
Wéi och ëmmer, d'Somen, un déi ech mech erënneren, sinn net universell an ech sammelen a loossen se gär vun Elefanten aus;
Elo ass net d'Saison vun de Resultater.
Dann si mir an de Bësch gaangen, wou d'Dréchnung méi däitlech war.
D'Blieder um Wee sinn dréchen a futti --
Faarweg, knaschteg ënner Äre Féiss.
Allerdéngs war et eng Zäit vu Bléien, an op verschiddene Plazen um Wee hunn eis déi bléiend Blummen getraff.
Wéi mir White méi no koumen, hu mir och e Brummen vu massivem Wuesstem gemierkt, an ech hunn erkannt, datt et Dausende vu Bienen waren, déi déi bléiend Beem um Krounekoup geschätzt hunn.
Dann op eemol ware mir do, um Plattform, mir sinn d'Trap eropgeklommen, hunn Dosende vun Elefanten gekuckt, an d'Salzwaasser gekuckt (am Ganzen 80).
, Rendez-vousen ronderëm eis, schlupp aus dem Lach, wäscht d'Schlammbad a beweegt Iech faul vu Géigend zu Géigend.
Wäiss Elefanten, rout Elefanten, gro Elefanten, giel Elefanten, well se a verschiddene Faarftéin a Bulli gebad sinn, si sinn all a verschiddene Faarwen ugestrach.
Do, wann ech dee wonnerschéine Bléck ukucken, d'Besonderheet vun der Plaz an alles wat se bitt akzeptéieren, a kuerz op all déi haart Aarbecht zeréckkucken, d'Méint vun der Planung a Virbereedung fir heihinner ze kommen, laang Reesen, fir eng grouss technesch Fuerschungsexpeditioun am afrikanesche Reebësch ze starten, fir déi Millioune vun Detailer erauszefannen, schéngt et mir absolut derwäert.
Et gëtt wierklech keng Plaz wéi Dzanga Bai op der Äerd, wou een d'Liewe vun der bedrohter Grupp vu Bëschelefanten gesäit.
Mir sinn ganz geéiert.
Mir hunn direkt mat der Aarbecht ugefaangen, d'Batterien mat Säure gefëllt, se op Wäiss transportéiert, eis Ausrüstung opgemaach, Solarpanneauen installéiert an dem Eric säi Buttek gebaut.
Autonom Opnamunitéit (ARUs) fir den Asaz--
Dëst wäert weider dräi Méint laang de Klang vun eisen Elefanten hei ophuelen.
Mir planzen aacht dovun an enger Rei ronderëm Wäiss, awer et ass eng kniffleg Aarbecht, well Dir musst ronderëm Elefanten schaffen, wat natierlech ganz geféierlech ass.
Wéi ech dëst geschriwwen hunn, hate mir siwe vun hinne geplanzt a geplangt, dee leschten haut auszesetzen.
Bis elo ass alles zimmlech gutt gelaf, mir hunn ugefaang all Dag Daten op der Plattform ze sammelen, d'Zuel vun den Elefanten all hallef Stonn opzehuelen, d'Zuel vun de Fraen all Stonn, Erwuessener an Deputéiert.
Erwuesse Mann, Jugendlechen, Puppelchen, Neigebuerenen.
Natierlech, egal ob e Mann an de Muskelen ass oder net, wéi an der dréchener Joreszäit, kommen déi meescht Männer an d'Muskelen, wat den Zoustand vun der Testosteron-Erhéijung ass, deen se fir Fraen am Estrus sichen.
Mat der Hëllef vun der Andrea konnten mir Honnerte vun Elefanten identifizéieren an d'Verwandtschaft tëscht hinnen kartéieren.
Dëst erméiglecht et eis, den Zweck vu bestëmmten Zorte vun Uriff besser z'erkennen, well et normalerweis Familljemembere gëtt, déi getrennt sinn, zum Beispill fir Telefonsuriff ze maachen an dann erëm zesummen ze kommen.
D'Andrea konnt gesinn, wéi en Elefant geruff gouf, a sot, et wier d'Elodi 1, déi hiert neigebuerent Kalb geruff huet ---
An dat klengt Kalb Ilodi 2, 50 Meter ewech, ass als Äntwert op hire Ruff op si zougelaf.
Mir haten dee spannendsten Dag virun just zwee Deeg.
Mir haten d'Gléck ze gesinn, datt e Männchen an de Muskelen fonnt gouf a sech mat engem Estrus-Weibchen gepaart huet, an déi resultéierend Paarungsstéierung war net déiselwecht, wéi déi, déi mir jeemools gesinn haten.
Wéi d'Stéier fir d'éischt Kéier op den Elefanteweibchen geklommen sinn, goufen vill Elefanten siichtbar opgereegt, hunn ronderëm si geschwieft, gerumpelt, geblosen, sech gedréint, hunn d'Käpp gemaach an urinéiert.
Den Toun huet bal néng Minutten gedauert.
Mir hunn alles op héichqualitativen Opnamgeräter op der Plattform festgehalen.
Dëst ass eng onheemlech Szen.
Elefanten kommen ëmmer erëm erop, richen de Buedem, wou se sech paaren, schmaachen hir Flëssegkeet a rummelen weider.
Mir souzen déi Nuecht am Camp, hunn nogelauschtert wat mir opgeholl haten, ware vun der Unzuel u Stëmmen iwwerrascht, déi mir héiere konnten, an haten d'Gefill, wéi wann mir tatsächlech opgeholl hätten -- eng räich Erfahrung--
Eppes Besonnesches.
Et wier faszinant, den zweete Ruff ze gesinn, deen och um Enn gemaach gëtt, deen ënner dem Niveau vum Héieren ass, dat mir virun 20 Joer vun der Katie entdeckt hunn, datt den Elefant gemaach huet.
Elefanten hunn eppes ganz anescht wéi déi leschte Kéier wou mir hei waren, nämlech wéi schei se sinn.
Dëst kéint op eng Zounam vum Wilderei zréckzeféieren sinn.
Méi Immigranten aus der Savannah sinn geplënnert fir vun der Holzschlagindustrie ze profitéieren. -
Dëst schéngt ze boomen --
Zënter eisem leschte Besuch hei huet sech d'Fläch vun der Nopeschstad Bayanga verduebelt.
Et gi méi grouss Kanounen an der Regioun, d'Nofro no Dschungelfleesch - a no Elfebeen - ass eropgaang.
D'WWF huet Garde bei eisem Camp stationéiert fir reegelméisseg Patrouillen ze maachen, awer mir héieren ëmmer nach all puer Deeg Schëss, meeschtens vun eisem Camp aus, net wäit vum Bësch ewech.
Wa mir oder Touristen Kaméidi maachen oder stéieren, si wäiss Elefanten éischter geneigt ze trappelen, a wa se flüchten, ginn se déif an de Bësch a kommen net sou séier zréck op Wäiss Elefanten wéi d'lescht Kéier.
Oder wann de Wand sech beweegt, richen si eis op der Plattform, wat se och lassléisst.
Also probéiere mir sou virsiichteg wéi méiglech, sou roueg wéi méiglech ze sinn, um Wee duerch de Bësch, op der Plattform.
All zousätzlechen Drock op si ass eis gréisst Suerg ginn.
Et huet mech vläicht méi beandrockt wéi d'lescht Kéier, wéi räich d'Plaz kléngt.
Fir mech ass dat sou eng charmant Säit vum Reebësch.
Owes louch ech am Bett a lauschterte de Geräischer vun den Elefanten, déi sech am Sumpf ënner eisem Camp versammelt haten;
Hiert Gebrill a Gejäiz schénge vum Waasser verstäerkt ze ginn;
Et kléngt, wéi wann se direkt virun eiser Kabinn wieren.
Eng afrikanesch Holzeuil ass an der Géigend.
D'Grillen an d'Zikaden hunn déi ganz Nuecht geruff, an d'Beem hunn ëmmer méi haart a méi widderhuelend Geräischer gemaach.
Interessanterweis schéngt de lautsten Toun den Elefant an den Elefant ze sinn, well den Elefant deen nooste Landverwandte vum Elefant ass.
Et ass e klengt Mamendéier, dat e bëssen ausgesäit wéi e Murmeltier.
Géint dräi Auer moies eng Nuecht. m.
Ech hunn d'Schimpansen an der Distanz knurren héieren.
Moies hu mir dat haart Pfeifen an d'Geschrei vum afrikanesche groe Papagei héieren, deen aus dem Hanfkapp fléien.
Ech froe mech, ob dat déi Honnerte vu Leit sinn, déi sech all Moie am Bai versammelen, si stinn a Massen op an of, hir Schwanzfiedere blénken rout.
Mir héieren et all Moien.
Déi hëlze Dauf um Kapp, hire Vibrato kléngt ganz wéi Ping-
Den Dëschtennis sprängt no vir an dann hält en op.
Mir hunn den Hardaise wéi eng Kräi sangen héieren.
Dacks sinn et vill Afen, déi an de Beem ronderëm de Camp hir Stëmm maachen, a mir kucken hinnen no, wéi se vun engem Ast zum aneren schwanken, heiansdo souguer rieseg Spréng maachen. Wäiss-
D'Affen kommen eis och besichen.
Am Sumpf, wa mir bei de Beluga ginn, maachen Honnerte vu klenge Fräschen e Knabbergeräisch, genee wéi wann e feste Gummi erausgezunn géif ginn, E schrillt Laachen a schwaarz-wäiss.
Am Bësch, nieft de Zikaden iwwerall, herrscht eng roueg Rou.
Heiansdo wäiss-
D'Phoenix-Nueshornbills fléien iwwer hire Käpp, an dat schwéiert Schloen vun hire Flilleken kléngt wéi wann se a prähistoreschen Zäiten gewiescht wieren, genee wéi Dir no uewen kucke kënnt a gesitt, datt do e Pterosaurier ass.
Déi hell violett a giel Päiperleken fléien op eiser Strooss ronderëm.
Mir erschrecken dacks engem Léigner an deen leeft aus dem Busch.
Heiansdo, wann Dir gutt lauschtert, héiert Dir den Trommelen vun Termiten. -
Et kléngt wéi d'Salzstéiss op de Blieder.
Hire Hiwwel ass iwwerall am Bësch.
Kuerz nodeems mir hei ukomm sinn, hu mir e Bléck op e Gorilla gesinn, awer mir hunn en kloer héieren.
Enges Daags, wéi ech mat der Andrea an d'Stad gefuer sinn, fir e puer Saachen ze kafen, si mir mat hirem Auto iwwerrascht ginn, an et ass an déi déck Bëscher um Stroosserand geplatzt.
Et huet eis ugeruff, wéi mir laanschtgaange sinn.
Heiansdo kënne mir d'Broscht vum Gorilla héieren.
An der Distanz schloen.
Ech wäert déi héichqualitativ Opnameausrüstung, déi mir matbréngen, benotzen, fir Toun zu verschiddenen Zäiten vum Dag opzehuelen, sou datt mir hoffentlech iergendwann eng CD fir déi maache kënnen, déi se gären hunn.
D'Hëtzt hei ass ganz héich an et schéngt, wéi wann se stänneg zouhëlt.
Am Dag kënne mir um Thermometer um Plattform gesinn, datt et 88 Grad am Schiet an ongeféier 92 Grad an der Sonn sinn.
D'Fiichtegkeet ass e Killer, ongeféier 99%.
Haut gi mir am Sumpf schwammen, a Pymy-Krokodiler a gëfteg Waasserschlaange sinn verflucht.
Dëst ass déi eenzeg Manéier fir wierklech ofzekillen.
Schlussendlech, fir meng Laborkollegen an aner Frënn, déi un de Vullen interesséiert sinn, déi ech hei gesinn oder héieren, sinn ech sécher, datt dës Lëscht net komplett ass: kuckt: Afrikanesche Fëscherl.
Bamgesäumte Kingfisher (mäi Liiblings)
Maribou StorchHadeda ibis Grey Heron Black-
Darren Black-and-
Wäissen Eck Wäiss-
Nëmmen héieren: Afrikanesch Bëscheeule Blo-
Bëschtaube mat KappVill verschidden Aarte vu BarbetenEch hunn eng Zäit laang doriwwer nogeduecht, awer mir ware beschäftegt Saachen ze arrangéieren an ech hat net wierklech Zäit fir mech hinzesetzen an eng laang Notiz ze schreiwen bis haut.
Wann d'Nuecht fällt, si mir sou midd, datt mir kaum genuch Energie hunn, fir Owesiessen ze maachen, Owesiessen ze iessen, dann an d'Bett ze goen, eist Netz ze schützen a bei Käerzeliicht ze liesen (
Ech hunn Krich a Fridden bruecht, déi laang daueren sollen)
Ier mir aschlofen, ginn d'Elefanten vun Zäit zu Zäit vun de Beem ronderëm de Camp waakreg gemaach.
Also verzeit w.e.g. d'Rou fir eng laang Zäit.
Ech schreiwen et geschwënn.
Ech gréissen Iech häerzlech. --
MelissaFebruar Mount 2002 haut hunn ech e fräien Dag, dofir hunn ech den zweete Bréif endlech un meng Frënn a Famill geriicht.
Et war eréischt mäin drëtten Dag vun der Fräiheet an de siwe Wochen, zënter mir vun doheem fortgaange sinn, awer wéi aner haut de Moie fortgaange sinn, fir en haarden Dag ze schaffen, konnt ech net anescht, wéi mech schëlleg ze fillen.
Et ass nach ëmmer roueg an dat Wichtegst ass, datt et ganz waarm ass.
Et ass méi waarm wéi an der Wäisser Stad, wou et op d'mannst vun Zäit zu Zäit e Wand ass.
D'Fiichtegkeet muss ongeféier 92 sinn, an d'Fiichtegkeet ass zimmlech héich.
Ech gouf vun der Taubheet vun enger Planz iwwerwältegt, enger Middegkeet verursaacht duerch d'Hëtzt.
E puer Féiss ewech ass eng 12 cm laang rosa a gro Agama-Eidechs fir eng Zäit stoe bliwwen, wou se wëll vun engem Bam zum aneren gesprongen ass, an hire Kapp huet gewaltsam iwwer d'Landschaft erausgekuckt.
Vun Zäit zu Zäit hunn ech e westafrikanesche Fëscherlénger kräischen héieren, wéi de Camp Richtung Sumpf gaangen ass;
Et kléngt e bëssen wéi eng Méiw.
Mëttes schmaachen d'BaAka gm Gami Leit hiren deeglechen Iessensmaniok.
D'Intelligenz ass dacks am niddregsten, Barbeten sangen vun Zäit zu Zäit.
Et ass roueg, mee ech kann net anescht wéi mech ze froen, wat am Wäissen Haus lass ass.
Wat fir Elefanten gëtt et haut?
Ass d'Elvera mat hiren zwee Kanner?
Ass d'Hilton nach ëmmer um Mars? Bewaacht si nach ëmmer eng nei Fra?
Ass déi al Lénk opgedaucht an huet all déi aner Männer intimidéiert?
Du verstees d'Personnagen wierklech, a wann s de se komplett hale kanns, ass et all Dag wéi eng Seefenoper.
Et ass e bëssen ewéi Krich a Fridden ze liesen.
Aner Zäiten, wann ech se gekuckt hunn, sinn ech un ee vu menge Liiblingskannerbicher erënnert, "Where was Wallace", iwwer en Orang-Utan, een muss et am Mier vu Personnagen op all Säit fannen.
Et ginn Dosende vu klenge Comic-Episoden an all Foto, een deen hei jagt, een deen do e Lach grueft, een deen hei schwëmmt.
Egal wou ee kuckt, et ass eng Geschicht um Wierk.
Mä och am Camp hei gëtt et vill ze gesinn.
Et gi vill Afen, déi am Camp ronderëm schaukelen a këhn vun engem Ast op déi aner dräi Stäck sprangen.
Ronderëm mech fléie Masse vu Filaria, déi hoffen, mech heemlech ze bäissen.
Ech muss ëmmer virsiichteg sinn, fir se ofzewieren.
Zu menge Féiss, eng Rei Mapekpe-Ameisen (
Dëst ass hire Pygmée-Begrëff, ausgeschwat mah-peck-pay).
Si si grouss an donkel, also vermeit et ze iessen wann Dir bäisst.
Um Daach vum oppene Stréidachhaus huet sech déi riseg Wollefsspann staark beweegt.
Heiansdo héiert een se do nuets Trommel spillen.
Eng Weberameis ass op eemol op menger Schëller opgedaucht an ech hunn se ofgehäit.
E schimmernde schockelasbraune Fousswurm, sou grouss wéi eng Zigar, gleit um Wee a meng Kabinn.
Haut sinn ech engem grousse Skarabäus a meng Kabinn gefollegt, hunn drop gewaart, datt e lant, an hunn en an eng kleng, duerchsiichteg Plastikkëscht geluecht, fir datt ech en nach eng Kéier konnt kontrolléieren.
Et blénkt wéi e Bijou a säi Kierper ass schéin glänzend gréng, bal transparent mat hellbloe Flilleken.
Ech hat Angscht, datt et mech géif verletzen, wann ech de Plastik géif treffen, an ech hunn et séier lassgelooss.
Wéi ech Mëttegiessen gemaach hunn, waren Dosende vu Bienen an der Kichen ëm mech geschwieft.
Ech hunn et onzieleg Mol als déi bewunntst Plaz ugesinn, wou ech jee gelieft hunn.
All Zentimeter ass vun e puer Kreaturen besat.
Wéi de Film "10 Mol de Mikrouniversum"
D'Zuel vun enger bestëmmter Aart gouf virun ongeféier enger Woch wierklech heemgeholl --- wuertwiertlech.
Enges Owends, wéi mir no enger laanger Versammlung prett waren an d'Bett ze goen, huet d'Andrea festgestallt, datt sech Masse vun Ameisendreiwer an hirer Hitt versammelt hunn, ronderëm hir Trapen a Betonbléck, déi kloer virhatten eran ze goen an d'Kontroll ze iwwerhuelen.
Wann Dausende vun Ameisen ---
Ech hunn et e puer Mol giess an et huet ganz wéi gemaach. -
Iwwerhëllt e Raum fir Iessen ze fannen;
Si sinn am Juegdmodus.
Verschidde Leit erwächen a fannen sech vun dëse Saachen bedeckt, déi sech duerch hiert Netz vu Better friessen an dann drop sammelen.
D'Andrea war sécherlech net frou doriwwer, an mir hunn hir nogekuckt, wéi si sech beeilt huet, e risege Kessel mat Kerosin ze fëllen, vill Ameisen erauszeläschen an hiert Haus domat ronderëm ze dréinen.
Kerosin ass dat eenzegt wat se ophale kann.
Déi Nuecht huet si decidéiert, net do ze schlofen an huet sech e Bett an der zentraler Paillote vum Camp ënnen gemaach.
Eis Haut huet gekrabbelt, an d'Mya an ech sinn an d'Hütt ongeféier 40 Fouss vum Andrea sengem Haus ewech gaangen, an hunn mat Entzückung gemierkt, datt d'Well vun Ameisen sech bis op eist Haus ausgebreet huet, ongeféier 3 Fouss vun eisem Haus ewech.
Et waren Dausende vu Leit, déi sech ëm eng Eck vun eisem Haus gewéckelt hunn, ëmmer méi no koumen.
Mir hunn eis beeilt fir de Kerosin ze kréien an hunn en benotzt fir d'Grenze vun eisem Betonbuedem genau am kritesche Moment ze dränken.
Mir hunn se déi nächst 45 Minutten oder esou observéiert.
Temporär Duercherneen an Desorientéierung, de Wirbel vun den Ameisen huet sech op hire Wee zréckgedréit a ronderëm de Krees gelaf, sou an sou enger Eil.
Schlussendlech hunn si eng konzertéiert Ustrengung géintiwwer dem Bësch gemaach.
D'Mya an ech zidderen, wa mir drun denken, wéi d'Saache géife lafen, wa mir keng Versammlung hätten, dofir si mir méi fréi an d'Bett gaangen an hunn d'Entwécklung vun dëser riseger Arméi net gemierkt. Oh je.
Ech hunn viru kuerzem e puer wonnerbar Vulleblitzer am Wäissen an ronderëm gesinn-
Eines Moies, wéi mir an d'Enn vum oppene Raum gaange sinn, hunn zwéi riseg Maribo-Fësch ausgesinn wéi en ale Mann, deen an engem funky Kleed beim Schwammbecken stoung. Rout-
Eines Daags waren d'Tauben an den Ae mat afrikanesche groe Papageien gemëscht. Wäiss-
De sech duerchzéiende Bienenfrësser ass iwwer den wäissen Tiger geflunn an ass zréck an e Bam an der Géigend gaangen.
E schéine türkis a schwaarze Bëschiisfëscher, ech hunn säi Liiblingsliewensraum Bësch fonnt.
Eng dammlech ausgesinn Kou, eng Reiher. an-
Waart bis se dem Büffel nokommen.
Excellent Reeboufaarweg Sonnevugel--
Afrikanesche Kolibri-
Schwätzt iwwer eis Plattform.
D'Inten vum Hartlaub sinn geflunn a sinn beim Baach gelant, deen duerch de White River gefuer ass;
Hir hellblo Schëlleren hunn mäi Bléck op sech gezunn.
E grousst Crown Pearl Poulet huet vun engem Bam um Wee op White e Bléck op sech gehäit.
Fir Déieren, mir gesinn all Dag Sitatunga an den kloren Everglades --
Lieweg Antilope.
Si reesen normalerweis a Form vun zwou oder dräi Familljegruppen.
Enges Daags sinn ech eleng vum Camp bei d'Whitehouse gaangen an hunn et fäerdeg bruecht, op eng weiblech Sitatunga am Sumpf beim Camp eropzeklammen, wouduerch ech si eréischt verschreckt hunn, wéi ech ongeféier 3 Meter ewech war.
Et ginn normalerweis Bëschbüffelen op der oppener Fläch, a siwe schéi a robust Déieren bilden déiselwecht Grupp, leien an der Wäissbüffelgrupp, schlofen a meditéieren, si stinn nëmmen op, wann e puer béis Elefanten decidéieren, hire Wee ze blockéieren.
Eng Kéier huet d'Andrea e Büffel ënner wäisser Produktioun gesinn, an wéi en vun engem Elefant erausgefuerdert gouf, ass en net opgestan.
De Büffel gouf vun engem Elefant doutgebass, an wéi en do um Stierwen louch, huet sech en anere Büffel ëm en zesummegedoen a sech beméit, en op d'Been ze stellen.
Och a Wäiss gesi mir heiansdo déi gréisst Bëschantilope Bongo.
Si sinn ganz schéin Déieren, kastanienbrong, wäiss Bänner ëm hire Kierper.
Hir Been si schwaarz a wäiss, an de Männchen huet e risegt Elfebeen. gekippte Hörner.
Hir grouss Oueren hunn sech ëmmer erëm gedréint.
Wann se an de Bai kommen, sinn se ëmmer e Genoss, normalerweis eng Grupp vu siwen oder aacht Leit.
Mir gesinn och Afen.
Eines Daags, wéi mir ukomm sinn, hu mir eng Equipe vu ronn 30 Leit fonnt, déi déi nächst puer Stonnen ëm de White River gelaf sinn, sech aus dem Rand vum Bësch laanscht de Buedem gewot hunn, sech nieft engem Haufe Elefantendreck gesat hunn a fir Somekonsum duerchsift hunn.
Mir kënnen och schwaarz-wäiss Afen gesinn, déi an de Beem hin an hier goen. An Schwäin --
Do ass e risegt Bëschschwäin. et ass grouss a schwaarz.
Enges Daags hu mir eng Grupp vu Leit wéi dës aus dem Bësch gesinn, ongeféier 14.
Si hunn sech kuerz zesummegeknusselt a sinn fortgaang.
Obwuel mäi Liiblingsschwäin de Red River Schwäin ass (
Och bekannt als Dschungelschwäin)
Dëst ass déi éischt Kéier, datt mir et virun e puer Deeg gesinn hunn.
Et ass dat skurrilst Wiesen, wierklech rout mat wäissen Aenréng a laangen Taser-Oueren.
Et gëtt op d'mannst ee Civet ronderëm de Camp.
Enges Owes beim Iessen hu mir de Geschrei vun enger weiblecher Civetkannerin am Bësch héieren, an e puer Deeg méi spéit huet d'Katie Foussofdréck am Buedem beim Camp fonnt.
Enges Moies hu mir Gorillaen am Sumpf fonnt.
Vum Leopard gouf bis elo keng Spuer gesinn, obwuel ongeféier eng Woch virun eiser Arrivée een an der Géigend vum Camp gesinn huet.
Eines Daags si mir op eisem Wee heem engem Elefant begéint.
Nëmmen ech a Mya mat zwee BaAka Tracker
Op eemol hu mir eng grouss Bewegung am Bam nieft dem Wee héieren, an den Tracker virdrun ass stoe bliwwen fir ze lauschteren.
Mir hunn all datselwecht gemaach, an dann direkt virun eis hu mir dat Gegrunz aus der selwechter Géigend héieren.
Een Tracker sot, et wier e Bëschschwäin, während deen aneren geflüstert hätt a gesot hätt, et wier en Elefant (
Méi spéit huet hien eis erzielt, datt de Purer en klengen Elefant war. .
Plötzlech, duerch d'Beem, kënne mir déi gro Gestalt vum Elefant gesinn.
Eng jonk Fra.
Mir hunn decidéiert, net an eng aner Richtung ze lafen, mä sou séier a roueg wéi méiglech nozekommen.
D'Andrea seet eis dacks, datt Frae méi geféierlech sinn, besonnesch wann et zukünfteg Generatiounen gëtt.
En aneren Dag si mir op eisem Heemwee den Elefanten am Sumpf begéint a mir mussten en Ëmwee heem maachen.
An dann fir ëmmer -
Et gëtt ëmmer méi Zeeche vun der Mënschheet.
Enges Moies, wéi mir séier duerch de Bësch gaange sinn, fir rechtzäiteg zu Baishan ze kommen, fir ze zielen an ze schreiwen (
Wou mir d'Klass an d'Geschlecht genannt hunn. g.
D'„Meedchen“ vun all Elefant, deen do ass.
Ech hunn gemierkt, datt et eng niddreg Dron war, déi duerch de gewinntene Bësch gaangen ass.
Ech hunn de Pygméentracker gefrot, wat et wier, an hien huet déi lokal Seeërei genannt.
Tëscht der gieriger Expansioun vun der Seeërei an de Wilderer, déi ëmmer méi Elefanten an hir Liewensraim plënderen, hunn ech d'Gefill, datt dës Plaz lues a lues verschwënnt, an ech hunn Angscht.
Sou eng Plaz kann ni méi zréckgeholl oder nei opgebaut ginn.
Wann et verschwënnt, wäert et fir ëmmer verschwannen.
All Dag ginn et Stécker dovun.
Et gouf lescht Woch e bëssen Wilderei an e puer Deeg laang hu mir Schëss aus dem Camp héieren an de wäissen Elefant an all d'Elefanten haten Angscht.
Moies, wéi mir ukomm sinn, waren déi wäiss Elefanten eidel, an wann d'Elefanten opgedaucht sinn, hunn se gezéckt fir eran ze goen, sech op dës Säit ëmzedréinen, stoe bliwwen, a wann se opmierksam gelauschtert hunn, sinn hir Oueren eropgehuewen, an hire Rüssel richen d'Loft.
Mir hunn spéider gewuer ginn, datt e bëssen Elfebeen konfiskéiert gi war, obwuel de Jeeër net gefaange gi war.
De Park probéiert d'Läiche vun all den Elefanten aus dem leschte Joer oder esou z'ënnersichen. Si hunn nëmmen 13 frësch Läichen fonnt, nodeems si an engem klenge Beräich vum Park Proben ënnersicht haten.
D'Wilderjuegd hëlt hei an am Nopeschkongo zou.
Dëst ass déi ernüchternd Realitéit vun dëser Plaz.
D'Präsenz vun der Andrea hei gëtt ëmmer méi wichteg.
Glécklecherweis, wéi d'Elefanten, mat deenen mir virun zwee Joer vertraut waren, an de Wäissen Elefant erakoumen, sinn e puer vu menge Liiblingsmomenter geschitt.
Et gouf bis elo vill, awer dat Spannendst ass d'Penny an hir Mamm Penelope 2 ze gesinn.
Virun zwee Joer hu mir zimlech vill Zäit domat verbruecht, d'Mamm an d'Kand ze observéieren.
Tatsächlech, wéi mir si fir d'éischt begéint hunn, war d'Penny en neigebuerent Kand an hiren Nabel war fräi.
Wéi d'Andrea eis deemools erzielt huet, ass d'Penelope 2 fir d'éischt Kéier Mamm ginn a schéngt onsécher an onerfueren ze sinn.
Wéi eng aner erwuesse Fra probéiert huet, d'Penny ze "entféieren", wéi si just zwee Deeg al war, hu mir faszinéiert gekuckt.
Mir hunn och e puermol observéiert, wéi d'Penny hir Mamm e puermol verlooss huet, wéi Woche vergaange sinn, an op eemol gemierkt huet, datt si wäit vun hirer Mamm ewech war, a batter gekrasch huet.
D'Penelope 2 reagéiert ëmmer op hatt a leeft op si zou.
Ech mengen, e puer Leit am Laboratoire hunn e puer vun eisen Videoclips gesinn.
Een Dag lescht Woch, en anere schéinen Dag an der White City geet op en Enn.
All d'Elefanten a verschiddene Faarwen trëppelen ënner de gëllene Nomëttegsluuchten.
Aus dem Bësch vis-à-vis vum Mirador, ongeféier 300 Meter ewech, eng Mamm an hir zwee Kanner...
Dat aalt Kalbchen ass a White erakomm.
D'Andrea huet eis zougeruff: "Et ass d'Penelope 2 an d'Penny!"
„Mir ware begeeschtert, d'Penny sou kleng ginn ze gesinn a wéi gesond si an hir Mamm ausgesinn hunn.“
Wësst Dir, op d'mannst e puer vun dësen Elefanten waren an de leschten zwee Joer a Sécherheet.
Mir hunn de leschte Mount e puer Visiteuren kritt.
De Chris Clark, eise Programmdirekter op der Cornell University (
Bioakustescht Fuerschungsprojet vum Aviologielaboratoire)
Et ass schonn dräi Wochen bei eis.
Hie war ëmmer e brave an onbezwingbare Member vum Team, deen all Dag um Bam blénkt a probéiert d'Opnamunitéit viru Spoiler ewech ze halen.
Jo, den Elefant huet eis Ausrüstung zerstéiert.
Bal all eis Eenheeten goufen vun eisen Zänn ausernee geholl, ofmontéiert an nees ofmontéiert, well mir se ufanks net ausserhalb vun der Reechwäit vum Elefant gestallt hunn.
Also probéiere mir elo, se all a Beem ze verwandelen.
Py Grime ass och en Expert am Beemklammen an ass onentbierlech.
Mee eng beträchtlech Zuel vun Eenheeten gläichzäiteg am Lafen ze halen ass e stännege Kampf, wéinst Elefantenproblemer, an och wéinst der Camionsbatterie, déi muss ugedriwwe ginn, fir datt d'Ausrüstung ersat ka ginn.
Et ass kniffleg fir an d'Eenheet ze goen, well wann et vill Elefanten um eidele Buedem sinn a se stänneg duerch de Bësch ginn, kann et geféierlech sinn, dofir mussen dës Reesen suergfälteg geplangt ginn.
E Mataarbechter vum Nationalen Öffentleche Radio huet eis lescht Woch och besicht.
Den Alex Chadwick, seng Fra Caroline an hiren Audiotechniker Bill sinn heihinner gewagt, fir e Clip fir d'Radioexpeditioun ze maachen, e monatlecht Programm fir NPR, dee vum National Geographic Magazin moderéiert gëtt.
Si hunn d'Katie, d'Andrea an de Chris interviewt an och Elefanten op der Plattform mat eis opgeholl.
Mir hunn et wierklech genoss, mat hinnen zesummen ze sinn.
Gëschter Owend hunn si e bëssen Zäit an der White City verbruecht, fir sech op de Vollmound virzebereeden an opzehuelen, well d'Nuecht dobausse besonnesch haart war an d'Elefanten gerëselt a gekrasch hunn.
Mir wäerten dat op d'mannst eemol op dëser Rees och maachen.
Den nächsten Dag wäerts du näischt wäert sinn, awer et war eng spektakulär Erfahrung.
Ech mengen, si ware och zefridden mam Stuerm, deen se déi aner Nuecht op der Kassett festgehalen hunn.
Virun zwou Nuechten hate mir hei en onheemlecht Donnerwieder.
Den Dag drop war besonnesch waarm, fiicht an depriméierend, a mir sinn an d'Stad Bayanga gefuer fir mat den NPR-Mataarbechter an der Lisa an dem Nigel z'iessen.
Wéi mir déi Nuecht zréckgefuer sinn, ier mir erëm fortgefuer sinn
Wéi mir an de Bësch goen, kënne mir bal dauernd Blëtzer an der Distanz gesinn.
Wéi mir doheem ukomm sinn a géint 11 Auer an d'Bett geluecht hunn, huet de Wand ugefaangen a mir konnten den laangen Donner aus der Distanz héieren, deen ëmmer méi no koum.
De Wand ass mat engem staarke Wandstouss duerch de Bësch gezunn a kräfteg géint d'Beem geschloen.
D'Temperatur ass op eemol ëm ongeféier zéng Grad gefall, an eist Stréidach huet ugefaange staark ze falen.
Séier ass et an e Reenschauer iwwergaangen, den Donner huet geknackt an ass direkt op eis zougerullt.
Heiansdo tëscht dem Donner kënne mir d'Geschrei vun Elefanten an der Distanz héieren.
De Ray huet hinnen Angscht gemaach).
Ongeféier eng hallef Stonn méi spéit huet den Donner geklongen an de Reen huet ugefaange méi liicht ze ginn, wat eis schläifreg gemaach huet.
D'Katie hat virun e puer Wochen Gebuertsdag, an deen Dag hu mir eng Iwwerraschungsrees fir si an de Chris an de Fuerschungscamp vum Weltfonds "White Crane" geplangt, ongeféier eng Stonn mam Auto, no bei der Grenz mam Kongo, wou d'Fuerscher sech un eng Gorillafamill gewinnt hunn.
D'Katie an de Chris hunn Stonnen am Bësch verbruecht fir d'Famill, e Mann an eng Fra, an hir Puppelcher ze beobachten.
D'Katie hiert Gesiicht war mat Honnerte vu Schweessbienen bedeckt, awer dunn huet si sech am Waasserfall gebueden a koum begeeschtert vun der Erfahrung zréck.
Den Eric, d'Mya an ech géife gären och eng Kéier do sinn, obwuel ech zouginn muss, datt ech Angscht hunn, datt Schweess dobäi gehéiert.
Schweessbienen schéngen mech ganz gär ze hunn an si waren dëst Joer ëmmer en Deel vun eiser wëller Saison.
Et stellt sech eraus, datt se an der dréchener Joreszäit méi räich sinn an ouni si hu mir eigentlech nëmmen een oder zwee Deeg.
Si sinn kleng Dären.
Manner Bienen hunn d'Salz am Schweess gär, si sammelen sech op Ären Äerm a Been, besonnesch d'Tauchbombing, déi direkt an Är Aen daucht.
Si proposéieren och gär, datt si op de Peak vu menger Witfra erakommen, an ech zéien se mir ëmmer erëm aus den Hoer eraus.
Ech hunn se mat enger klenger Zefriddenheet zerquetscht.
Um Enn vum Dag waren eis Aen vu Schweessbienen blockéiert, an eis huet d'Iddi genoss, an de Sumpf ze dauchen an alles ewechzespülen.
All méiglech aner Insekten hunn och gutt u mengem Fleesch giess;
Ech hunn et net all Dag gär. -
An dacks ouni Wëssen. -
Meeschter vun all Zorte vu bäissenden Déieren.
Hir Spuere si besonnesch mëttes an der Nuecht bekannt.
Ech hunn e Biss um Fouss, e Biss op mengen Aelidden an e Biss tëscht menge Fanger.
Mee ech sinn driwwer eraus staark.
Ech wënschen jidderengem alles Guddes a meng Léift.
Ech schleichen mech elo a mäi Netzbett, genee wéi e jonke Léiw, deen mir zu White gesinn hunn, an déi kleng Ouverture vun engem huele Bam bei eiser Observatiounsplattform gerutscht ass, an der Hoffnung, datt ech sou gutt schlofen, wéi ech geduecht hunn.
Melissa21. Mäerz 2002 Moien léif Famill a Frënn: Gréiss Dzanga, et ass waarm a fiicht.
D'Reenzäit kënnt normalerweis eréischt iergendwann am Abrëll, awer elo gesäit et aus, wéi wann se wierklech do wier.
Den éischte staarke Reen ass virun 10 Deeg geschitt.
Natierlech ass dëst den éischten Dag, wou ech mäi Reenmantel hannerlooss hunn.
Mir sinn géint 5 Auer heem gefuer. m.
Vum wäisse Mann an dem Wand duerch de Bësch.
Déi däischter Wolleke sinn séier iwwer hire Käpp gezu ginn, an op eemol huet den Himmel en enormen Donner erausbruecht.
Ech hunn meng wäertvoll Kameraausrüstung an d'Andrea hir Dréchentasch gehäit, awer hat nach ëmmer e ongeschützte Rucksak voller aner Saachen, also sinn ech gerannt fir en ze huelen, de Reen huet mir an d'Aen geklappt. De Wee ass bal direkt zu engem fléissende Floss ginn.
Ech sinn duerch de Sumpf galoppéiert a sinn den Hiwwel erop bei de Camp zu Andrea geklommen.
De schokoladebraune Waasserfall ass aus dem Hang gegollt.
Wéi mir zréck am Camp koumen, hu mir festgestallt, datt mir Gräben ronderëm dem Eric säin Zelt gruewe mussen, well d'Waasser a Gefor vun Iwwerschwemmungen war.
Dunn, ongeféier eng Stonn nom Start, huet de Stuerm op eemol opgehalen an den Himmel war kloer.
De Nidderschlag zu Andrea weist 50 mm Reen.
Zënterhier wäert et all puer Deeg reenen, begleet vun engem risegen Donnerwuerm.
Ech hunn all de Reen gär, och wann et schéngt, wéi wann all Kéier eng nei Arméi vun Insekten entsteet.
Mat Ausnam vun neie Proportiounen u Käferbëss, déi all Dag op menger Kierperuewerfläch erschéngen, huet bal all Plaz a mengem Kierper e stachelegt Ënnerausschlag ---
Op mengem Handgelenk, ënner mengem Aarm, a mengem Ellbog, ronderëm meng Knéien, a souguer op mengen Aelidden.
D'lescht Kéier wou ech hei war -
Och wann a mannerem Mooss, vläicht wéinst mengem kuerzen Openthalt deemools-
Also ech weess, datt et net ongewéinlech ass, datt meng empfindlech Haut dës Reaktioun huet.
Ganz juckeg an onangenehm.
Déi aner Deeg war ech frustréiert, wéi ech Zeeche vu Chiggers oder Sandfloh um Fouss fonnt hunn: en erhieft Heelgewebe --
Wéi eng donkel Plaz an der Mëtt.
Den Eric, eisen Ingenieur, huet dës Situatioun och schonn erlieft, dofir weess ech et.
Ech hunn de Bonda, e Py-Meter-Mann, déi néideg Operatioun maache gelooss, an de Bonda ass en Expert am Extraktioun vu Jigging-Hénger;
Hien huet e Bengel gemuel an dann clever den Eeërbeutel virsiichteg aus menger Sohle erausgegruewen;
Dann huet hien déi klebrig wäiss Flëssegkeet an der Flam verbrannt.
Déi wichtegst Saach ass, se zréckzekréien, ier se an Är Haut ausbriechen, well dat ass natierlech en onerdréiglechen Jucken.
Net déi agreabelst Erfahrung.
D'Datensammlung geet reibungslos virun.
Eis eegen Opname ronderëm de White River si gutt.
Just gëschter hunn den Eric an ech zwee Zwergtracker matgeholl fir d'Batterie ronderëm Bai ze kontrolléieren an z'ënnersichen.
Dëst ass déi éischt Kéier datt ech de ganze Perimeter vum wäissen Elefant gesinn hunn, genee wéi am Hannergrond vum Bësch, erschéngen all Dag Elefanten hannert de Kulissen.
Dëst ass eng aussergewéinlech Erfahrung.
Mir sinn duerch idyllesch oppen Flächen mat Baachen a klenge Waasserfäll gaangen, duerch dicht Vegetatioun gewénkelt, duerch de Schädel vun engem jonken, gepochéierten, männlechen Elefant, duerch verschidde Elefantweeër.
Zu all Moment freeën ech mech drop, eng erschreckt Elterendeelin an hir Famill perséinlech ze treffen, awer mir goufen net an der ganzer Bai-Géigend erausgefuerdert.
Wéi mir bei engem Copal stoe bliwwe sinn, engem Bam mat villen haarde Kristaller --
Genau wéi de Saaft, deen de Dreck mat enger Machete ofgeschnidden huet;
Well de Saft gutt brennt, benotze si de Saftblock als kleng Fackel.
Schlussendlech ware mir ganz frou ze gesinn, datt keng vun den Eenheeten vun Elefanten manipuléiert gi war, an datt se wéinst dem Chris Clark senger haarder Aarbecht net sécher ukomm sinn.
D'Déierewelt hei iwwerrascht mech ëmmer erëm.
Enges Moies, um Wee op White, virum Rescht vun der Grupp, hunn ech engem Dwerchkrokodil um Rand vum Sumpf Angscht gemaach.
Hie war ongeféier 4 Fouss laang, hie war wärend dem Besuch wild geglidden, a glécklecherweis war hie genee sou begierig ze flüchten wéi ech.
En aneren Dag si mir ongeféier 10 Bongo begéint, déi mir am dichten Bësch kaum gesinn hunn.
Déi Méckewollek, déi duerno koum, huet eis op eemol ëmginn an eis eng Zäit laang a Gruppen nogaangen.
Heiansdo, wann ech feststellen, datt ëmmer méi Leit dës einsam Reesen gär hunn, timen ech et sou, datt ech eleng op White goe kann.
Ech hunn nach méi erstaunlech Méiglechkeeten fir d'Wëld, an fir dëst Déier ze sichen, stellen ech fest, datt ech hallef Angscht an hallef opgereegt hunn, wann ech roueg de Sumpf an dann duerch de Bësch fueren (
„Léiw, Tiger a Bier“ sinn a menger Iddi zu „Schlaang, Leopard, risegt Bëschschwäin an Elefant“ ginn).
Heiansdo gesinn ech Duiker oder Sitatunga fortlafen.
Normalerweis sinn nëmmen déi méi kleng Awunner vu mir a Sensei: hell faarweg Päiperleken, déi temporär mat mengem Wee iwwereneestëmmt hunn, eng Zäit laang viru mir geflunn, ier se fortgaange sinn;
Den Chauffer vun der Ameis huet sech op engem Meter fir Meter Wee zerstreet, an ech musst an engem verréckten Spranghaus lafen;
Aner Ameisen, déi erhiewte Weeër oder Tunnellen gebaut hunn, deelen d'Weeër an zwee;
Libellen an aner séier beweeglech Insekten, déi laanscht mech susen, op hirem Wee an den offensichtlechen Noutfall;
Termitemassen schloen de Beat op de Blieder um Wee.
Fir mäi Léiftvullenfrënd, hunn ech viru kuerzem e puer Villercher gesinn oder héieren: All Moie héiere mir d'Klaag vun der Schockela --
Ënnerstëtzt de Kingfisher.
An dee rouden -
Mir hunn och nach ni Broschtkuckuck gesinn, awer mir héieren en all Dag vun iwwerall.
Et huet e ganz repetitive "Et-wäert-
Reen, „Wann ech net gutt gelaunt sinn, da fille ech mech verréckt.“
An der leschter Zäit hunn ech d'Schwalben vun der Moschee observéiert, wéi se op hire wäissen a giele wackelnde Schwänz ronderëmfléien a um Rand vum Sumpf tëscht dem Wäissen an dem Sandpiper sprangen.
De Vugel, deen ech an der leschter Zäit am léifsten gesinn, ass de Schnitzel, e schéine Vugel, deen dacks kënnt a fëscht am Weier virun eiser Plattform.
Ech hunn haut um Wee op White e Franklin am Bësch gesinn.
Enges Nuets, wéi mir vu White heemgaange sinn, hu mir de Ruff vun engem grousse bloe Rettich héieren;
Et ass héich op engem Bam a mir gesinn et kaum, awer ech erënnere mech wéi schéin et war, wéi mir virun zwee Joer e Puer a Wäiss gesinn hunn.
Läschte Samschdeg Owend ware mir an d'Stad Bayanga, wou den Nigel wunnt.
Hie ass e britesche Mann.
Wilderei fir den WWF zu Dzanga ass och e ganz enke Frënd vun der Andrea.
Hien huet eis virun e puer Wochen erzielt, datt hien een hätt.
Zesumme mat Auslänner.
Mir sinn 15 Kilometer mat der Andrea an hirem Camion gefuer a sinn op Bayanga ukomm an hunn eng Grupp vu jonke schlaue Leit aus verschiddene Länner kennegeléiert.
Ech kann mech net entscheeden, wiem ech lauschtere soll, well se all gläich charmant schéngen.
En italieenescht Koppel Andrea a Marta aus Roum hunn d'Benotzung vu Dschungelfleesch respektiv d'medizinesch Notzung vu Reebëschplanzen studéiert.
De Bruno, e Belsch, ass a Zairy opgewuess a huet fir d'Weltgesondheetsorganisatioun am Kongo geschafft, fir Isolatiounsunitéiten fir Ebola-Affer opzebauen.
D'Chloe ass eng energesch a charmant jonk Italienerin, déi eng Grupp Gorillaen am noostehenden WWF-Fuerschungscamp opgezuucht huet, hire Verlobten, den David Greer, preparéiert sech fir d'Gorillafamill an engem anere Camp.
Et gëtt och eng Rei vu Fuerscher vun der Veterinär- a Wildlife Conservation Association zu Boma, Kongo, déi och un de Gorillaen schaffen a se veruerteelen;
Fréier deen Dag sinn si vun engem Camp fortgaang a koumen zu Dzanga.
An d'Lisa, eng Amerikanerin, ass verantwortlech fir de WWF Park.
Mir hunn Owesiessen giess, vill Wäin gedronk, an dann wéi den Devesh gedanzt bis an déi fréi Moiesstonnen, d'Mya an ech hunn d'CD mat der Musek op der Festplack gemaach.
Eis Heemrees gouf vun engem ëmgefallene Bam ënnerbrach;
D'Andrea huet hir Machete erausgeholl an se ofgeschnidden, bis mir se op d'Säit réckele konnten.
Mir hunn héieren, datt d'Beem déi ganz Zäit falen, an e puer waren vill méi no wéi anerer.
Déi Nuecht, wéi d'Mya an ech op eisem Netz gelies hunn, hu mir e laute Geräisch héieren.
Mir hunn geduecht, vläicht wier ee vun de BaAka spéit opgestan an huet geschafft, vläicht en Hammer oder sou eppes.
Mee et schéngt kee Sënn ze maachen, an wéi ech erausgoen, stellen ech fest, datt kee Liicht ënner hirem Lager ass.
D'Knistere ginn all puer Minutten weider, a mir si komplett duercherneen, bis e risege Bam an engem Nopeschbësch mat engem laute Donnergeräisch fällt, wat alles kloer ass.
Um Ufank hunn déi haart Stëmmen de Bam geknackt, ier se noginn hunn.
Normalerweis héiere mir just de Gebrill vum Bësch, deen zesummebrécht, dann de Knall vun engem gefallene Bam, awer well dee Bam no bei eis ass, kënne mir en stierwen héieren.
Elo wunnt de Luis Sano erëm bei eis, well hie benotzt dem Andrea säi Computer fir e puer Ännerungen am Buch ze maachen, dat hie grad fäerdeg gelies huet.
Hien huet eis e super Kaddo bruecht, en Niewestock, deen eng Fra mat aacht Aen a sengem Duerf an engem Bam fonnt huet.
Nom Iessen huet hien e Pak fir déi éischt Nuecht hei opgemaach, mat enger blénkeger bronger Hunnegwaben dran, just verschweesste Hunneg.
Mir räissen déi kleng Stécker of a maachen se an de Mond a kauen den Hunneg aus dem Mond eraus.
Och wann een net zevill iesse kann, ass et ganz lecker, well et ganz räich ass.
Allerdéngs, vun eisen monotone Iessgewunnechten ewech, ass dat eng lecker Ännerung.
Interessanterweis, wéi vill Zäit mir hei verbruecht hunn, fir iwwer Iessen ze schwätzen a mir ze fantaséieren, wat mir géife iessen, wa mir kéinten.
Iwwer dat, wat mir eis an de Mond stréimen, soubal mir heem kommen.
Dëst ass en heefeg Thema.
Frësch Uebst a Geméis sinn eis gréisst Wënsch.
Dëst ass eng Saach, op déi ech mech ganz vill freeën.
Ech hunn erausfonnt, datt ech gesinn hunn, datt mir fortgoen. -
Zwee Wochen méi spéit --
Angscht a Freed si gläichwäerteg.
Ech freeë mech, Famill a Frënn erëm ze gesinn, déi nach eng Kéier de materielle Genoss erklären, un deen mir Amerikaner sou gewinnt sinn, an d'Angscht, eng Plaz ze verloossen, déi mir sou wichteg ass ---
En Deel vum Grond ass, datt d'Liewen hei sou mystesch fir mech ass.
Ech erënnere mech nach, wéi ech mech d'lescht Kéier gefillt hunn, wéi ech heemkomm sinn, wéi ech erëm am Bësch am Nordoste vun den USA wandere war.
Duerno hunn ech d'Gefill, datt et bis zu engem gewësse Grad steril ass, an de Bësch doheem huet nëmmen e klengen Deel vun dëse Geheimnisser a Liewen hei behalen.
Dës Kéier awer tréischten ech mech domat, datt ech heem ginn (
Et ass nei fir mech. 2001)
D'Land ass vun dichten Bëscher a wëllen Déieren ëmginn.
Just virun e puer Deeg huet mäi Frënd Harold mir geschriwwen: "Eng Nuecht virun zwee Deeg krute mir e Bier Besuch, hien huet e puer beandrockend Klauenmarken op de Reschter vum Fudderautomat hannerlooss, an et ass och en Haufe vu gläich beandrockendem Dreck am Gaart."
„Ech wousst, datt e Bier virun menger Haaptdier war, wat mech gefillt huet, wéi wann ech erëm op enger Plaz mat mengem eegenen Geheimnis a Wildheet wier.“
Drun ze denken, an d'Vergaangenheet zeréckzekommen, de Fréijoer op sou enger schéiner Plaz ze gesinn, all méiglech Villercher ze gesinn, déi bei mäi Fudderzëmmer am Bësch kommen, mécht mech nach méi begeeschtert, zréckzekommen.
Ech hunn probéiert et nach eng Kéier ze schreiwen, ier ech heem komm sinn.
Mir plangen muer de Gorilla-Fuerschungscamp ze besichen an ech sinn sécher, datt et do eng Geschicht ze erzielen gëtt.
Mir plangen och, d'Vollmoundnuecht zu White City ze verbréngen, an ech weess, datt et och eng Erfahrung ass.
Meng Léift a bescht Wënsch un iech all, 2002 léif Frënn a Famill: mir sinn nëmmen nach e puer Deeg ewech vun der Rees, awer ech géif gären nach e Bréif iwwer eis lescht Wochen hei schreiwen.
Virun ongeféier 10 Deeg si mir vun hei iwwer eng ongläich Feldstrooss gefuer, ongeféier eng Stonn mam Auto bis bei déi wäiss Mëndung vum WWF-Fuerschungscamp, dat bréngt Iech manner wéi 4 Kilometer vun der Kongo-Grenz ewech.
Do sinn d'Fuerscherinnen, d'Chloe, un d'Famillje vu Gorillaen gewinnt.
Well nëmmen mir zwee duerften mat hir erausgoen, fir de Gorilla ze fannen, an well d'Katie schonn fort war, hunn den Eric, d'Mia an ech Stréi gezunn an den Eric an ech haten Gléck.
Géint 12:30 Auer si mir mat der Chloe an zwee Zwergspuerer fortgaangen, op der Sich no Famill, sinn virun e puer Kilometer an de Bësch gaangen a si sinn do ukomm, wou se virun e puer Stonnen fortgaange sinn.
Wéi mir gaange sinn, hunn si hir Zong iwwer hirem Gaum gerullt a gekichert.
Dëst ass déi offiziell Stëmm, déi si mat Gorillaen opgeriicht hunn, fir hinnen ze wëssen ze loossen, datt d'Leit sech un déi Leit wenden, déi si "gebraucht" ginn.
„Ech war opgereegt, weider duerch déi déck Beem a Bëscher ze kucken, an der Hoffnung, hiren éischte Bléck ze gesinn.“
Mir hunn eis iwwer déi verdréit, stacheleg Rebe gebéit a sinn op engem Wee gaangen, deen, laut der heiansdo eens ginnen Iwwereneestëmmung um Wee, villverspriechend ausgesinn huet.
Ech hunn gekuckt, wat se gesicht hunn.
Mir hunn d'Fruucht vum Bam falen gesinn an si konnten esouguer wëssen, datt se an enger hallwer Stonn grad giess gi war.
Wärend d'Ameisen nach ëmmer stréimen fir d'Iwwerreschter ze fänken, weisen e puer vun den Termitenhiwwelen nei Gewënn.
Souguer d'Blieder, déi iergendwéi duerchgoen, weisen de Wee, deen de Gorilla gaangen ass.
Heiansdo huet d'Chloe sech mam Tracker néiergekauert an si hunn ee vun de Beweiser iwwerpréift an dann sinn si duerch en anere Busch gaangen an mir sinn hir nogaangen.
D'Wieder war deen Dag ganz waarm, an de Schweess ass vun eis erofgerannt.
A lass. Ech hunn endlech ugefaangen d'Hoffnung ze verléieren, meng Famill ze fannen.
Si schéngen iwwerall ze sinn, just ier mir do ukomm sinn.
Eng Kéier konnten mir de Sëlwer ganz staark richen.
Hien hat e spezielle Geroch, gefëllt mat sengem Moschusgeroch an der Loft.
Wéi mir gaange sinn, huet den Tracker ugefaangen, d'Blieder vun de Branchen ofzerappen.
Wéi ech dat spéider gefrot hunn, sot d'Chloe, si hätten et gemaach, fir dem Gorilla ze soen: "Maach der keng Suergen, mir sinn net hei, fir dech ze stéieren, mir sinn just hei, fir ze iessen, wéi du."
Leider hu mir se erëm verpasst, a mir si weidergaangen, a mir hunn an eng Richtung gekuckt, an dann an eng aner.
Wéi d'Luuchten ausgaange sinn, si mir heem gefuer a sinn an de Camp gefuer.
Mir hunn Spuere vu sëlwerene Réckknöchel am Buedem fonnt.
Ech hunn mech erofgebickt a mäin mat sengem verglach. Seng Boxhandschuhe si ganz grouss.
Mir ware frou ze wëssen, wéi no se waren, awer et war schonn 5:30 Auer a mir mussten zréck an de Camp goen.
Alles an allem si mir fënnef Stonnen an deem risege Bësch gewandert, ouni ze stoppen, op der Sich no där ongëlteger Famill, awer ni fonnt.
Et ass enttäuschend, hiert Fleesch net ze gesinn, awer et ass spannend ze léieren, wéi Gorillaen verfollegt ginn an e Reebësch z'erfuerschen, deen sech am Kongo ausgebreet huet.
Wéi mir zréck am Camp waren, méi midd wéi mir geduecht hunn, goufe mir bei e schéine Waasserfall gefouert, an ech war ganz frou, ënner sengem haarde Waasserstroum ze stoen.
Viru kuerzem, wéi d'Mya an ech op de White River gaange sinn, hunn ech eppes spannendes gesinn: Ech hunn ugefaangen d'Front ze héieren an hunn festgestallt, datt den Toun um Bam war, net um Buedem--
Also et ass keen Elefant--
Ech sinn no vir gerannt, gespaant ze gesinn, wat ech sécherlech en Aaff muss sinn.
Ech sinn engem risege Vugel begéint, deen de Wee virun mir laanscht geflunn ass, e risege schwaarzen --
Et ass en donkelbraune Adler mat groe Bänner op senge Flilleken.
Et ass e Krounadler mat enger Flillekspann vu ronn 6 Fouss, mat Afen als säi Beut.
Ech kann net gleewen, datt et iwwer de Bësch fléie kann, ouni géint en Aascht ze treffen. et ass sou enorm.
Ech froe mech, ob et no Beute jaagt.
Et fillt sech ganz glécklech un, et ze gesinn, well et ass net heefeg am Bësch.
D'Nuecht virum Vollmound vun der leschter Woch hunn d'Mya an ech d'Nuecht am Wäissen Haus verbruecht.
Mir hunn do sou vill Nuechten wéi méiglech verbruecht.
Well eis Opnamunitéit 24 Stonnen am Dag Toun ophëlt, mierkt eis Equipe, datt mir probéieren sollen, an enger Woch oder esou Nuetsofdeckung ze kréien, wa mir se um Liicht vum Vollmound berechnen kënnen.
Mir haten eng Schaumstoffmatratz, en Netz an e bëssen Iessen, a mir souzen do a kucken, wéi den Owend ënnergaangen ass an d'Elefanten sech weider zesummegesammelt hunn.
Wéi d'Nuecht fällt, schwiewen iwwer 70 Elefanten ronderëm den wäissen Elefant a beweege sech lues a bewosst vu Weier oder Lach zu Weier oder Lach.
D'Geschrei vu Fräschen a Grillen hunn ugefaangen.
Plötzlech kënnt de Mound, eng opgeblosen gëllen Kugel, aus dem Bam vis-à-vis vun eisem Mirador op.
Souguer eng Nuecht kënne mir d'Kontur vum Elefant kloer gesinn, besonnesch um Wee vum Moundliicht.
Mir kënnen eng weiblech Elefant gesinn, déi mat hirer Nues no hannen erausstécht, wéi se duerch de Wee geet, a virsiichteg kontrolléiert, ob hiert Kand nieft hir ass.
Mir kënnen d'Famill an engem Dokument gesinn, wéi se roueg vun engem Enn vum Wäissen zum aneren trëppelt.
An den Toun. -
An der Nuecht do war den Toun sou schaarf opfälleg, datt een d'Verhale vum Kellner net konnt gesinn.
D'Form vum Toun erschéngt.
Niddereg, stännegt Gerommel, Mammen, déi hir Kanner ruffen, an dat steigend an fällend Geschrei vun Teenager.
Kléngt wéi d'Rummelen vum Aussenbordermotor.
E Personnage mécht ëmmer erëm stéierend Geräischer ähnlech wéi Hicken (
Ass an all den héichqualitativen Opnamen opgetrueden, déi mir déi Nuecht gemaach hunn).
Wéi den Elefant déi schlammig Gruef gegruewen huet, ass d'Waasser duerch de Rüssel erausgelooss ginn ---
Wéi de Geräisch vu Waasser, dat beim Schnorchelen erausgeblosen gëtt, mécht et e blosende Geräisch, wa se den Stamm déif an dës Lächer gruewen.
Ech hunn ugefaangen eppes wéi Phosphorliicht am déif gegruewene Weier vun den Elefanten ze bemierken, wéi d'Wellen vun hirem Rüssel, déi am Waasser geschafft hunn, op eemol geblénkt hunn, an dann hunn ech gemierkt, datt Waasser de Moundliicht gefaangen huet.
Feierfliegen si voll mat hiren eegenen klenge grénge Luuchten.
Wéi mir um Gelänner vum Mirador souzen, hunn d'Fliedermais ugefaangen eis ze ruffen, an wéi se laanscht mäi Kapp koumen, musst ech mech net zréckloossen.
Wéi d'Nuecht weidergeet, kënne mir d'Form vun aneren Déieren identifizéieren.
Eng Grupp vu ronn 15 risege Bëschschwäin kuschelt sech zesummen an engem Haufe Kot vum Beluga, a wann de Wee vum Elefant ofwäicht, verloossen se den Elefant séier.
En Otter ass virum Mirador opgedaucht an mir hunn him nogekuckt, wéi hien duerch de Weier geschwankt huet.
Géint Mëtternuecht hunn d'Mya an ech d'Stonnenberechnung opginn (
Mir hunn 144 Elefanten uewen um Bierg gezielt!
Midd op der Matratz leien.
Eise Schlof war ënnerbrach a gouf vum Geschrei vun den Elefanten ënnerbrach. Bleary-
Wéi d'Mueresliicht opkënnt, maache mir eis Aen op a maache séier Loscht, d'Zuel, d'Geschlecht an d'Alter vun all den Elefanten a Wäiss ze markéieren, an no enger Zäit, wéi d'Katie erliichtert huet, hu mir gewackelt.
Mat Hëllef vu Pygmäen huet eisen Ingenieur Eric all d'Opnamunitéiten aus der ganzer Welt ewechgeholl an mir hunn offiziell opgehalen Daten ze sammelen.
Wéi mir dës Deeg op wäiss gaange sinn, si mir gaange fir Videoen an héichqualitativen Audio ze dréinen.
Erlieft Elefanten ouni Agenda.
Eise leschten Dag ass haut.
Mir hunn eis Täsche de ganze Moien am Camp gepackt, an um zwou Auer Päischt. M. mir waren zouversiichtlech, datt mir dobäi gutt genuch waren, fir fir d'lescht Kéier an déi wäiss Equipe ze goen.
Et huet déi Nuecht virdrun gereent, an wéi mir bei wäiss ukomm sinn, war et kloer.
Do hu mir, a senger ganzer Pracht, de Kinnek vun all den Dzanga-Elefanten, den Hilton, de gréisste Stéier an der Populatioun fonnt.
D'Andrea kennt hien zënter zéng Joer a fënnt hien als dee erfollegräichste Ziichter.
Hie meditiert gär méi wéi all aner Elefant, deen si observéiert.
Hie huet eng laang Lëscht vu weiblech Déieren während der Estrus geschützt.
Hie stoung ongeféier 10 Fouss op senger Schëller, a säin Elfebeen war 6 Fouss laang a konnt bis de Buedem reichen.
Hien ass erstaunlech.
Mir hunn hien fréier an der Saison gesinn, wéi hien e Weibchen bewaacht huet a sech mat hir gepaart huet.
Haut bewaacht hien eng nei Fra, d'Juanita 3, déi eng jonk Fra vu ronn véier Joer huet.
Hie stoung niewendrun a léisst hatt an dat bescht Lach am oppene Raum eran, an huet sech einfach zu hinne gedréint an all déi aner fortgedriwwen.
Eng Kéier sinn si dräi bei Mirador gelaf, enger klenger Plattform ongeféier 30 Meter vun der Haaptplattform ewech, déi d'Katie an ech gefilmt hunn.
Hie ass no bei mir an ech fille mech, wéi wann ech hie kéint beréieren, awer a Wierklechkeet ass hie ronn 10 bis 15 Meter vun mir ewech.
Hie stoung nieft dem Juan Nita, an si huet sech an engem staubege Pool geduscht, während si hir Duechter gesuckelt huet.
D'Liicht huet op säin Elfebeen geschéngt, an hien huet de Stamm un d'Spëtzt vun engem vun den Elfebeen geluecht.
Dann ass hien der Mammvugel an hirem Jonken bis zum Rand vum Bësch gefollegt, an si hunn d'Blieder een nom aneren getrennt a sinn fortgaang.
Mir ware ganz opgereegt, hien um leschten Dag ze gesinn.
Dann si mir och frou, d'Mona 1 an hiert neigebuerent Kand ze gesinn, dat éischt Mol zënter mir hatt virun zwee Joer kennegeléiert hunn, wéi hiert Kand gestuerwen ass, hu mir nieft hir gestanen (
Vläicht Mangelernährung) virun eis.
Dat Joer hunn ech dës traureg Saach a mengem Bréif doheem geschriwwen.
Mä si huet hei gebuer.
D'Olivia an hiert neit Kand stinn nieft hir.
D'Oria 1 war déi Fra, déi sou schrecklech op dem Morna säin dout Kallef reagéiert huet, deen Dag ---
Ech weess, datt verschidde Leit eist Video gesinn hunn.
Also dëst ass e wonnerbart Enn vun eiser Saison, an et gëtt eis d'Gefill, datt d'Liewe vun dësen Elefanten nach ëmmer weidergeet, an dëse Zyklus, et kléngt zimmlech Klischee a fänkt vun Null un.
Ech hunn déi lescht Nuecht roueg geschlof an war iwwerwältegt vun der Iddi, datt mir geschwënn fortgoe géifen, an ech war gespannt, all Geräisch vun der Nuecht hei ze genéissen.
Ongeféier 2:30 Auer. m.
Ech héieren d'Bëscheuil beim Bësch.
Ech konnt och eng Maus an der Eck vun eisem Haus kauen héieren.
Do war och dat jäizend Geräisch vun enger Moustique, déi vu mengem onverwierfbarem Netz frustréiert gouf.
No enger Zäit héieren ech déi widderholl Eil-
Wéi de wäiten Geschrei vun engem Palmzivet an engem Chouer vu Grillen.
Elefanten, déi vun Zäit zu Zäit aus dem Sumpf rumpelen, kléngen wéi wäit ewech -- Donner.
Ech sinn moies um 5:30 Auer erëm erwächt an der Hoffnung, iwwer d'Nkulengu-Streck ze héieren.
Et war de Luis, deen eis gesot huet, datt wann ee se nuets héiert, ee se moies erëm héiert ---
Ech hunn et gëschter Owend um 10:30 Auer héieren.
Si sinn wahrscheinlech meng Liiblingskläng.
Ee vun den Andrea senge Vullbicher nennt hir Dueller "widderholl, rhythmesch Tiraden" aa-
Kléngt wéi eng danzend Kangga
Linn duerch de Bësch.
\\Ech mengen, dat stëmmt.\\
Leider schéngt et, datt ech hiren Duett moies verpasst hunn.
Mä ech hunn d'Affen an der Distanz ruffen héieren. De afrikanesche groe Papagei ass iwwerfléien, huet gepfiff a gekrasch.
Also gi mir op eng laang Rees heem. Ech wëll mäi Kapp ronderëm kréien.
Ech kucken op déi dräi Méint hei zeréck an et schéngt an där Zäit kee Sënn ze maachen.
D'Zäit schéngt hei souwuel ze zerfalen wéi och ze kompriméieren.
An de leschten Deeg hunn ech d'Zäit mat der Rescht vun der Zäit gemooss.
Ech mengen, ech muss dëse Wee nach fënnef Mol huelen, oder dëst ass déi leschte Kéier, datt ech en Elefant gesinn, oder dëst kéint déi leschte Kéier sinn, datt ech e Sitatunga an d'Lach am Bam rutschen gesinn.
Et gëtt e Wuert "opgepasst" fir de Py-Meter.
Dëst ass „bondamiso“, dat heescht wuertwiertlech „Haalt Är Aen op dësen“.
„Ech hunn un d'Wuert geduecht, wéi soll ech et net als Warnung benotzen, mä als eng Ermahnung, gierig ze drénken, wat ee gesäit, héiert a riecht.“
Ech hunn probéiert mir virzestellen, wéi et wier, an dat Liewen zréckzekommen, dat ech hannerlooss hunn.
Ech weess, datt d'Diversitéit vu Liichtschalter, Leitungswasser a Liewensmëttel erëm alldeeglech gouf, nodeems d'Haut geplatz ass, an ech wäert dëse Plaz nach ëmmer mat mir droen.
Seng Spuer ass onlöschbar, an wéi de Rürke geschriwwen huet, ech wäert et erdroen "wéi eng gebrach Taass".
Ech mengen et sinn zwou. -
Mäi Kierper wëll heem goen, mä meng Séil ass krank.
Melissa "also loosst dëst mäin Abschiedswuert sinn, wann ech fortgoen, wat ech gesinn ass oniwwerwannebar"---