हे कुटुंब अमेरिकेत अडकले आहे सीमा गस्त आणि मेक्सिकन माफिया

बुधवार, ०९ जुलै, २०१४, ०७:२६:१६ PDT एका शनिवारी दुपारी, नोगेल्स, मेक्सिको, ४४ वर्षीय-
जुने रुबेन अग्विरे (
त्याचे खरे नाव नाही)
त्याच्या निवडीचा विचार करून, तो झाडाच्या सावलीत असलेल्या बाकावर बसला.
दिवसा त्याचा बॅकपॅक त्याच्या पायांमधील रेतीवर ठेवला होता.
तो एका नवीन गोष्टीवर अवलंबून होता. हिरवा रंगवलेला-आणि-
मेक्सिकोच्या राष्ट्रीय इमिग्रेशन संस्थेच्या स्थानिक इमिग्रेशन संरक्षण युनिट, ग्रुपोस बीटा नोगॅलेसचे पांढरे मुख्यालय-
आणि कारा ओलांडून सुधारणांद्वारे.
झुकणाऱ्या साखळीतून
लिंक फेंसवर रस्त्याने जाणाऱ्यांना किंवा शहराच्या मध्यभागीून कधीकधी निघणाऱ्या \"मेक्सिकोस मेक्सिकोस\" बसला बॅनर लावला जातो \"--
\"आम्ही मेक्सिकन आहोत\"
मेक्सिकन गृह मंत्रालयाने आखलेला एक सुंदर नवीन नारा, परतणाऱ्या मेक्सिकन नागरिकांना मदत करण्याचे आश्वासन देत आहे (
किंवा (यू.एस. मधून परतले). S.
पश्चिमेकडून स्मशानभूमीतून एक थंड वारा रस्त्यावरून वाहत होता, ज्यामुळे काही कचरा आणि वाळवंटातील वाळू उरली होती.
"कॅलिफोर्नियाहून येणे खूप सोपे आहे," बेंचच्या दुसऱ्या टोकावर बसलेल्या एका माणसाने सांगितले, जो उदार टॅटू असलेला तुरुंगातील काउबॉय होता. अलाबामामधील एका संघीय तुरुंगात सात वर्षे राहिल्यानंतर त्याला थेट येथे पाठवण्यात आले.
रुबेन हे गल्फ कोस्टवरील त्याच्या मूळ शहर व्हेराक्रूझपासून १,६०० मैल अंतरावर आहे.
तो कारपेंटर्सविलेपासून १,८०० मैल अंतरावर राहतो.
तो आणि त्याची पत्नी १४ वर्षांपासून तिथे राहत होते आणि काम करत होते आणि त्यांच्या दोन मुली तिथेच जन्मल्या.
त्याची पत्नी, अलेक्झांड्रा.
तिचे खरे नाव नाही)
सार्वजनिक शॉवरची वाट पाहत अगदी कोपऱ्यावर. त्यांच्या मुली, यू. S.
तीन आणि नऊ वर्षांचे नागरिक त्यांच्या आजी-आजोबांसोबत विलाक्रूझला परतले, माफियापासून वाचले, शाळा चुकवली आणि उत्तरेकडील त्यांच्या पालकांना आनंदाची बातमी मिळण्याची वाट पाहत राहिले.
या आठवड्याच्या सुरुवातीला, युनायटेड स्टेट्स एस.
कस्टम आणि बॉर्डर पेट्रोल कर्मचाऱ्यांना युनायटेड स्टेट्समधील अ‍ॅरोयोस येथे रुबेन आणि अडेरा सापडले. S. बाजू.
त्यांची नावे इमिग्रेशन आणि कस्टम्स एन्फोर्समेंट डेटाबेसमध्ये आढळतात.
डिसेंबरच्या सुरुवातीलाच, त्यांनी पेड्रास हेबेई विभागात रिओ ग्रांडे नदी ओलांडली आणि टेक्सासमध्ये प्रवेश केला.
त्यांनी दुसऱ्या बाजूला कोरडे कपडे घातले.
सुमारे २० मिनिटे चालल्यानंतर, त्यांना सीमा गस्त कर्मचाऱ्यांनी अडवले, त्यांनी त्यांना हातकडी लावली आणि रस्त्याच्या कडेला बसलेल्या ४५ जणांसोबत रांगेत उभे केले जे तुरुंग वाहतूक बसची वाट पाहत होते.
ताब्यात घेतल्यानंतर दहा दिवसांनी
डेल रिओ, रुबेन आणि आद्रा येथील नफा सुधारणा संस्थांना हद्दपारीची शिक्षा सुनावण्यात आली (
हद्दपारीसाठी नवीनतम अधिकृत भाषा)
आणि त्याला सियुदाद आसियामध्ये विरुद्ध बाजूस परत नेण्यात आले.
यावेळी चार महिन्यांनंतर, त्यांना अ‍ॅरिझ टक्सन येथील जिल्हा न्यायालयात नेण्यात आले.
त्याच्यावर बेकायदेशीर प्रवेशाचा आरोप ठेवण्यात आला होता, जो दोन वर्षांच्या तुरुंगवासाची शिक्षा देणारा गंभीर गुन्हा होता.
हे केवळ नशिबाला धक्काच नाही तर देवाच्या कृपेचा आणखी एक पुरावा असल्याचे दिसते, कारण त्याच्या किंवा त्याच्या पत्नीच्या रेकॉर्डवर कोणताही गुन्हेगारी व्यवहार नाही --
याव्यतिरिक्त, पुरेसे संसाधने नसल्याने, एकट्या टक्सन परिसरात, दरमहा १०,००० सीमा गस्त्यांना अटक केली जाते आणि एजंट आणणाऱ्या प्रत्येकाला बंदिस्त केले जाते --
त्याऐवजी, त्यांना पुन्हा हद्दपारीची शिक्षा सुनावण्यात आली.
रुबेनने ड्युटी ऑफिसरला विचारले की त्याला आणि त्याच्या पत्नीला एकत्र हद्दपार करता येईल का?
पोलिसांनी त्याला सांगितले की कोणतीही हमी नाही, पण तो जे काही करू शकेल ते करेल.
बुधवारी रात्री, रुबेन आणि इतर अनेक स्थलांतरितांना एका व्हॅनमध्ये बसवून नोगालेसला नेण्यात आले.
त्यांची पत्नी त्यांच्यामध्ये नाही.
जेव्हा तो व्हॅनमधून बाहेर पडला तेव्हा त्यांनी त्याचे वैयक्तिक सामान त्याला परत केले.
त्याचा बॅकपॅक, त्याचे टॉयलेटरीज, त्याचा मोबाईल फोन, त्याच्याकडे किती पैसे शिल्लक आहेत
आणि त्याला प्रवेश इमारतीच्या बंदराच्या बाजूच्या दारातून मेक्सिकोमध्ये घेऊन गेले.
जेव्हा १२ वर्षांची दुःखद कहाणी-
एप्रिलमध्ये, वृद्ध नोमी अल्वारेस क्वाले द न्यू यॉर्क टाईम्समध्ये दिसली, ज्यामुळे सीमेच्या उत्तरेला जाग आली.
ब्रॉन्क्सच्या पालकांशी संपर्क साधण्यासाठी, मुलीने इक्वेडोर ते अमेरिकेपर्यंत ४,००० मैलांचा प्रवास केला. S.
अनोळखी लोकांसोबत.
शेवटी, तिने जुआरेझ शहरातील इमिग्रेशन आश्रयस्थानात गळफास लावून घेतला.
त्या हंगामात सोबत नसलेली ती एकमेव अल्पवयीन नव्हती. यू. N.
UNHCR ने एक अहवाल जारी केला आहे ज्यामध्ये म्हटले आहे की "हिंसाचारामुळे, अधिकाधिक अमेरिकन मुलांना त्यांचे घर आणि कुटुंब सोडण्यास भाग पाडले जात आहे, त्यांच्या समुदायांमध्ये आणि कुटुंबांमध्ये असुरक्षितता आणि अत्याचार आहेत." \"मध्यभागी-
जूनमध्ये, CBP ने अहवाल दिला की ऑक्टोबर २०१३ पासूनच्या आठ महिन्यांत, नैऋत्य सीमेवर ५०,००० हून अधिक सोबत नसलेल्या अल्पवयीन मुलांना अटक करण्यात आली आहे, जे मागील वर्षाच्या तुलनेत जवळजवळ १० पट जास्त आहे.
सिनेटमध्ये बराच काळ चर्चा आणि मंजूर झालेले द्विपक्षीय इमिग्रेशन सुधारणा विधेयक पुन्हा एकदा सभागृहातील रिपब्लिकन नेतृत्वाने मागे टाकले.
हिलरी क्लिंटन यांनी ओबामा प्रशासनाच्या कामगिरीचे समर्थन केले.
निष्कासनांची संख्या सांगणे आणि क्रिस्टीन अमनपौरला समजावून सांगणे की सीमेच्या दक्षिणेकडील पालकांना मुलाच्या विलंबित प्रवेश कारवाईसारख्या कार्यक्रमांमधून चुकीचा समज मिळाला पाहिजे.
लहानपणी, आता अनेक निकष पूर्ण होतात आणि त्यांना थोडा जास्त काळ राहण्याची परवानगी दिली जाऊ शकते.
\"आपल्याला एक स्पष्ट संदेश पाठवावा लागेल: तुमचे मूल सीमा ओलांडत आहे म्हणून ते मूल तिथेच राहील असे नाही.
\"जूनच्या अखेरीस, ओबामा यांनी संघीय आपत्कालीन प्रशासनाला सीमेजवळील अटक सुविधांचा विस्तार करण्यास सांगितले आणि सीमा सुरक्षा आणि हद्दपारी मजबूत करण्यासाठी काँग्रेसला $2 अब्ज आपत्कालीन निधी उपलब्ध करून देण्याची विनंती केली.
कॅलिफोर्नियातील मुरिएटा येथील निदर्शक
"घरी जा!" असे ओरडा.
\"स्थलांतरितांना घेऊन जाणारी एक सीमा गस्त बस टेक्सासमधील ओव्हरफ्लो सुविधेवरून तेथील एका स्टेशनकडे वळली, ज्यामुळे तिला ८० मैल दूर असलेल्या प्रक्रिया केंद्रात जावे लागले. दरम्यान, यू. S.
अ‍ॅरिवाका आणि सेंटिनेल सारख्या दुर्गम अ‍ॅरिझोना शहरांमधील नागरिक दररोज समुदायातून फिरायला जाणाऱ्या डझनभर स्थलांतरितांना पाणी आणि विश्रांतीसाठी सुरक्षित ठिकाणे उपलब्ध करून देण्यासाठी सर्वतोपरी प्रयत्न करतात. यू. S.
१८ डॉलर झाले.
होमलँड सिक्युरिटी बजेटनुसार, CBP आणि ICE दरवर्षी £3 अब्जसाठी एकत्र काम करतात.
२००३ पासून सीबीपी १००% आणि बर्फ ७३% ने वाढला आहे.
आम्ही अलीकडेच $१४५ बक्षीस दिले.
इस्रायली संरक्षण कंपनीसोबत लाखो प्रतिष्ठानांचे करार केले
अ‍ॅरिझोना सीमेवरील एकात्मिक टॉवरवरील तांत्रिक देखरेख प्रणाली.
आमच्याकडे सीमेवर गस्त घालणारे अधिकाधिक प्रीडेटर ड्रोन आहेत, ज्याची किंमत प्रति व्यक्ती सरासरी $४४,८०० आहे.
अमेरिकेत राहणाऱ्या १.१ कोटी किंवा त्याहून अधिक कागदपत्र नसलेल्या स्थलांतरितांमध्ये सामील होण्याचा प्रयत्न करूनही.
गेल्या दशकापेक्षा लक्षणीयरीत्या कमी, गेल्या वर्षी आम्ही शक्य तितक्या मेक्सिकन आणि मध्य अमेरिकन लोकांना परत आणले.
सुमारे अर्धा दशलक्ष लोक.
एका अहवालानुसार [pdf], २०१२ पर्यंत यू. S.
या धोरणामुळे ६,६०,००० मुलांना त्यांच्या पालकांपासून वेगळे करण्यात आले.
रुबेनने ती रात्र आयएनएम प्रोसेसिंग ऑफिसमधील वेटिंग रूममधील छोट्या कॉरिडॉरमधील एका बेंचवर काढली.
येथे, प्रत्येक जाणाऱ्या व्यक्तीचे बोटांचे ठसे छापले जातात, छायाचित्र काढले जाते आणि काही मिनिटांतच अधिकृत शिक्का मारलेले आणि स्वाक्षरी केलेले स्वदेशी प्रत्यावर्तन प्रमाणपत्र जारी केले जाते.
अनेक लोकांसाठी हे एकमेव दस्तऐवज आहे.
त्यांच्या हकालपट्टीनंतर अल्पावधीत सरकार किंवा काही गैर-सरकारी संस्थांकडून प्रदान केलेल्या काही मूलभूत सेवा मिळविण्यासाठी हे एक तिकीट आहे, ज्यामध्ये आंघोळ, जेवण, जर असेल तर, एक ड्रेस बदलणे समाविष्ट आहे.
एक मिनिटाचा फोन कॉल, एक किंवा दोन रात्री झोपण्यासाठी गादी आणि हवे असल्यास मेक्सिकोच्या आतील भागात परतण्यासाठी अनुदानित कार तिकीट देखील.
या टप्प्यावर, काही लोक बसची तिकिटे स्वीकारतात, नोकरी सोडतात आणि घरी जातात. इतर—
असे दिसते की बहुसंख्य लोक, ते कोणत्याही परिस्थितीतून जात असले किंवा कितीही वेळा जात असले तरी --
अजून हार मानायला तयार नाही.
आयएनएमच्या दुसऱ्या शाखेतील ह्युमन रिपॅट्रिएशनच्या एका अधिकाऱ्याने त्यांचे नाव न वापरण्याची विनंती केली आणि मला सांगितले की दरवर्षी सीमा ओलांडणे अधिक कठीण होत असले तरी --
त्यांनी वाळवंटात झालेल्या शेकडो मृत्यूंचा उल्लेख केला, ज्यात सीमेवरील कुंपणावरून ३० फूट उंचीवरून काँक्रीट आणि दगडांवर उडी मारणे, तुटलेले पाय, सुधारित पाळत ठेवण्याच्या तंत्रे, दीर्घकालीन हिंसाचार आणि गुन्हेगारांकडून होणारे गैरवर्तन यांचा समावेश होता.
८०% पेक्षा जास्त निर्वासित लोक उजवीकडे वळतात आणि पुन्हा प्रयत्न करतात.
कॉरिडॉरच्या दुसऱ्या टोकाला-
मानवतावादी स्वयंसेवक त्याला चुट म्हणतात"
स्क्वेअर पेस्केरा ही एक पादचाऱ्यांची गल्ली आहे जिथे दंतवैद्य, फार्मसी आणि अमेरिकेतून येणाऱ्या कमी होत असलेल्या पर्यटकांच्या गरजा पूर्ण करणारी दारूची दुकाने आहेत.
मेक्सिकन माफियाचे सदस्य देखील आहेत.
"बसमधून लोकांना उतरवण्यासाठी हे एक धोकादायक ठिकाण आहे, विशेषतः संध्याकाळी," मानवतावादी मदत पुरवणाऱ्या दोन राज्यांच्या जेसुइट संघटनेचे वडील पीटर नीली म्हणाले --
जेवण, प्रथमोपचार, प्लास्टरऑफ कपडे—
मेक्सिकोमध्ये दररोज १०० हून अधिक स्थलांतरित येतात.
\"हुशार लोक सकाळपर्यंत राहतील.
\"आणि म्हणून-
तथाकथित ड्रग्ज युद्ध, ९/११ पासून मेक्सिकन स्थलांतर समस्या, यामुळे युनायटेड स्टेट्ससाठी आदर्श बाजारपेठेची परिस्थिती निर्माण झाली आहे. S.
राज्य परिषद म्हणते की आंतरराष्ट्रीय गुन्हेगारी संघटना.
बहुतेक माध्यमे "कार्टेल" हा शब्द वापरतात.
"तू इथे कोणाशी बोलत आहेस? हे सर्व माफिया आहे," निली म्हणाला. मेक्सिकन माफिया.
\"मेक्सिकोमध्ये, माफिया सीमा नियंत्रित करतात.
ते अनेकदा पोलिस आणि इतर स्थानिक अधिकाऱ्यांच्या सहकार्याने ड्रग्ज आणि लोक चालवते.
लोकांना सीमा ओलांडणे जितके कठीण असते तितकेच त्यांना गुन्हेगारांकडे आकर्षित करणे सोपे होते आणि ते तस्करीच्या जाळ्यात अडकण्याची शक्यता जास्त असते.
संयुक्त राष्ट्रांच्या निर्वासितांसाठीचे उच्चायुक्त अँटोनियो गुटेरेस यांनी मे महिन्यात म्हटले होते: "जेव्हा आंतरराष्ट्रीय स्थलांतर केवळ सीमा नियंत्रणाद्वारे केले जाते, जेणेकरून लोकांना 'येण्यापासून रोखता येईल,'" तेव्हा मानवी तस्कर आणि तस्कर नक्कीच यशस्वी होतील."
\"हेरिटेज फाउंडेशन आणि महिलांच्या तस्करी विरोधात कोलिशनच्या अंदाजानुसार, वार्षिक मूल्य २० अब्ज डॉलर्स इतके आहे, लोक --
व्यवसाय करणे फायदेशीर आहे.
यू च्या मते. S. मीडिया रिपोर्ट्स, ड्रग्ज तस्करीनंतर दुसऱ्या क्रमांकावर. N.
पुढील काही वर्षांत ड्रग्ज आणि गुन्हेगारी कार्यालय वाढण्याची शक्यता आहे.
तज्ञ म्हणतात की १ पर्यंत.
मेक्सिकोमध्ये दरवर्षी २० लाख लोक मानवी तस्करीचे बळी ठरतात.
किमान २०,००० मुलांसह (
म्हणजेच, बरेच लोक आहेत. S.
गेल्या काही आठवड्यात इतक्या माध्यमांच्या बातम्या).
स्थलांतराच्या मार्गावर-
मेक्सिकोच्या दक्षिण सीमेपासून अमेरिकेपर्यंत. S.
रेषा आणि त्यावरील-
लोकांकडून खंडणी घेतली जाते, त्यांचे अपहरण केले जाते, खंडणी मागितली जाते, कामगार म्हणून तस्करी केली जाते, लैंगिक गुलाम म्हणून विकले जाते किंवा एका किंवा दुसऱ्या गुन्हेगारी संघटनेच्या प्रतिनिधीकडून त्यांच्यावर बलात्कार करून त्यांची हत्या केली जाते.
नोगालेसमध्ये मी ज्या अनेक स्थलांतरितांच्या मुलाखती घेतल्या आहेत त्यांच्या कथा अशा आहेत: लोकांना बाहेर फेकले जाणे किंवा ट्रेनखाली ढकलले जाणे, किंवा गोळी मारली जाणे किंवा कुटुंबातील सदस्यांना बंदुकीसह घेऊन जाणे हे पाहणे, कोणीही ते पुन्हा कधीही पाहणार नाही.
जे सीमेवर पोहोचतात
ते होंडुरास, ग्वाटेमाला किंवा एल साल्वाडोरचे असोत, ते सर्व मालगाडीतच आहेत (
हे तिन्ही देश पृथ्वीवरील सर्वात हिंसक देशांपैकी एक मानले जातात)
किंवा ताब्यात घेतल्यानंतर पाच महिन्यांनी चुलीतून बाहेर पडणे.
अ‍ॅरिझोनाच्या नफ्यात सुधारणा सुविधा, त्यानंतर उशीरा
रात्री बाहेर काढणे सोपे शिकार आहे.
परराष्ट्र विभागाचे म्हणणे आहे की सोनोमा राज्य, विशेषतः नोगाच्या पश्चिमेकडील खडकाळ वाळवंटी प्रदेश, हे "अंमली पदार्थ आणि मानवी तस्करीच्या आंतरराष्ट्रीय व्यापारासाठी एक प्रमुख क्षेत्र आहे."
\"सर्वात हिंसक वर्षांत --
ड्रग्ज विरुद्धचे युद्ध म्हणून ओळखले जाते
सुमारे २००७ ते 2011
नोगेल्सचा वाटा जास्त आहे
फाईल अपहरण, भयानक बंदुकीच्या लढाया, शिरच्छेद आणि इतर अंडरवर्ल्ड फाशी.
आता सिनालोआ कार्टेलने या भागावर एकीकृत नियंत्रण मिळवले आहे, नोगेल्सचे रस्ते आश्चर्यकारकपणे शांत आहेत आणि संघटना व्यवसायावर लक्ष केंद्रित करण्यास सक्षम आहे: या प्रकरणात, हा स्थलांतरितांचे शोषण करण्याचा व्यवसाय आहे.
"त्यांना वाटते की स्थलांतर ही एक वस्तू आहे," नेली स्पष्ट करते, नोगेल्स किनो उपक्रमातील सूप किचनच्या वरच्या कड्यावर असलेल्या अनेक तरुणांकडे हुशारीने बोट दाखवते --
त्याने या लोकांना माफियाचे वॉचमन म्हटले.
\"आपल्या सीमा गस्तीपेक्षा ते सीमेवर गस्त घालणे चांगले.
जर तुम्ही वाळवंटातून किंवा भिंतीवरून चालण्याचा प्रयत्न केला तर माफिया तुम्हाला थांबवतील.
तुम्ही भिंतीजवळही जाऊ शकत नाही.
मेक्सिकोमधून बाहेर पडण्यासाठी $३०० ते $६०० खर्च येतो.
ना गाईड ना काही. "मार्गदर्शक—"
पोलिओस किंवा कोयोट म्हणून ओळखले जाते.
कोणतीही हमी नसल्यास, ट्रान्झिट एरियाला फक्त $४,००० ते $५,००० आकारले जाऊ शकतात.
ते स्वतंत्रपणे काम करतात, परंतु विविध स्त्रोतांनुसार, त्यांना त्यांच्या उत्पन्नाचा बहुतेक भाग माफियांना दान करावा लागतो.
कड्यांमधून, पुंटो लोकांनी स्थलांतरितांची एक रांग गेटमधून सूप किचनमध्ये येताना पाहिली आणि त्यांनी अंगरक्षक अर्मांडोला त्यांचे स्वदेशी परतीचे प्रमाणपत्र सादर केले.
"मी स्वतः एक स्थलांतरित आहे," त्याने मला सांगितले. \".
\"मी फिनिक्समध्ये २५ वर्षे घालवली.
\"मग त्याने मला सांगितले की त्याच्या बहिणीने दोन वर्षांपूर्वी माटामोरोसमध्ये सीमा ओलांडण्याचा प्रयत्न केला होता आणि आता कोणीही त्याचे ऐकले नाही.
त्याचे काम आता आहे
इमिग्रेशनमधून प्रवेश करण्यासाठी एंगँचाडोरेस म्हणतात.
हे स्वतंत्र कंत्राटदार देखील आहेत ज्यांचे तस्करी व्यवसायातील कौशल्य म्हणजे हद्दपार झालेल्या लोकांशी किंवा अलीकडेच आलेल्या इतर स्थलांतरितांशी मैत्री करणे जेणेकरून त्यांना काम करण्यासाठी, राहण्याचे ठिकाण किंवा सीमा ओलांडण्यासाठी सोयीस्कर मार्ग उपलब्ध होईल.
एंगँचाडोर प्रति व्यक्ती $१०० ते $१५० पर्यंत असू शकतात-
२०१२ मध्ये एका औषध विक्रेत्याने साक्ष दिली की त्याला अनेकदा $ मिळतात800
माफियांसाठी स्थलांतरितांची वाहतूक
नेली स्वतःभोवती धावली.
माफियांसोबत.
एक सामान्य सीमावर्ती पात्र, सॅन फ्रान्सिस्कोचा एक निर्भय वृद्ध परदेशी पुजारी, पांढरी दाढी आणि लांब दाढी असलेला, त्याला बोलताना बोटांमध्ये फिरण्याचे वेड होते, तो कॉम्प्टनमध्ये गोळ्यांपासून वाचला आणि साल्वाडोरन गृहयुद्धातून वाचला, जसे तो म्हणाला, "त्यांनी माझ्या घरातल्या सर्वांना गोळ्या घातल्या."
मेक्सिकन लोकांना माहित होते की तो पाद्रे पंचो आहे.
तो पांढरा काउबॉय हॅट घालायचा आणि चांगली गाडी चालवायचा.
\"पँचो\" असे लिहिलेला ड्रेसर ट्रक वापरा.
\"किनो उपक्रमाचे सहाय्यक शिक्षण संचालक म्हणून, ते संपूर्ण अमेरिकेतील विद्यार्थी गटांना नियमित फील्ड ट्रिपचे नेतृत्व करतात.
काही परदेशातूनही आहेत.
त्याने त्यांना कुंपणावरून जिथे स्थलांतरित लोक गेले होते ते ठिकाण दाखवले, जुन्या कपड्यांचा आणि अन्नाच्या आवरणांचा ढीग, वाळवंटातील पायवाटा, बाहेर काढल्यानंतर स्थलांतरित ज्या ठिकाणी उतरले ते ठिकाण, महिलांच्या अंतर्वस्त्रांनी भरलेले "बलात्काराचे झाड" देखील आहे.
कॅपेंट्सविले, आजारी
एक सामान्य मध्यमवर्गीय.
शिकागोच्या पश्चिम टोकाला ३७,००० लोकसंख्येचे उपनगरीय युनायटेड स्टेट्स, शेजारी स्वयंपाक, मुलांचे सायकल रोडियो, उच्च घर जप्तीचा दर, महानगरपालिका बजेट तूट, ५०% पेक्षा जास्त लोकसंख्या असलेले हिस्पॅनिक किंवा लॅटिनो (
४५% मेक्सिको).
रुबेन आणि एआरआरए तिथे १४ वर्षांपासून राहत आहेत आणि त्यांनी एक लहान अपार्टमेंट भाड्याने घेतले आहे.
ती सर्व प्रकारची कामे करते.
त्यांची मुले शाळेत जातात.
रुबेनने ११ वर्षे एका बांधकाम कामगाराकडे काम केले.
तो मला म्हणाला, "आम्ही सगळं बांधलं, मॉल, अग्निशमन केंद्र, शाळा."
\"आठवड्याच्या शेवटी, तो स्थानिक फुटबॉल संघातील मिकाकनमधील लोकांच्या गटासोबत खेळला.
रुबेनने खूप पैसे कमावले, विशेषतः जेव्हा तो व्हेराक्रूझमध्ये कधीकधी टाइल्स बनवत असे तेव्हा प्रति तास $3 च्या तुलनेत --
जेव्हा तुमच्याकडे नोकरी असते
आणि मग २००९ मध्ये, त्यांच्या मोठ्या मुलीसोबत (आणि कायदेशीररित्या) आनंदी
ही इमारत संपूर्ण अमेरिकेप्रमाणेच कॅपेंट्सविले येथील एका सार्वजनिक प्राथमिक शाळेच्या पहिल्या इयत्तेत आहे आणि ती कोसळू लागते. S. नोकऱ्या सुकल्या.
रुबेन काही काळापासून केएफसीमध्ये काम करत आहे, नोकरीच्या ओळखीद्वारे उत्पन्न गोळा करण्याचा प्रयत्न करत आहे.
२०११ रोजी, रुबेन आणि अॅडेला यांनी त्यांची बचत मोजली.
$१६ पेक्षा जास्त,000
मुलींना सामान बांधले आणि एक लहान रेस्टॉरंट खरेदी करण्यासाठी आणि तेव्हापासून आनंदी जीवन जगण्यासाठी व्हिला क्रूझवर परतलो.
व्हेराक्रूझची परिस्थिती फारशी चांगली नाही.
त्यांना फक्त टॉर्टिला स्टॉलइतके रेस्टॉरंट परवडत नाही.
शाळा निराशाजनक होती, प्रत्येक वर्गात ४० ते ५० विद्यार्थी होते, हायस्कूलचे शिक्षण घेतलेले शिक्षक नव्हते आणि बाथरूममध्ये वाहत्या पाण्याची व्यवस्था नव्हती.
रस्त्यावर हिंसाचार झाला.
लवकरच, गल्फ कार्टेलच्या सशस्त्र शाखेचा प्रतिनिधी, लॉस झेटास, रेस्टॉरंटमध्ये दिसला, जो बहुतेकदा मेक्सिकोमधील सर्व गुन्हेगारी गटांपैकी सर्वात हिंसक मानला जातो. (
एका मेक्सिकन सीमा एजंटने मला सांगितले: \"माफिया सर्वत्र आहे. ”)
ते संरक्षणासाठी दरमहा ५,००० पेसो ($४००) मागत आहेत.
रुबेनला तेवढे परवडणारे नाही.
मग त्यांनी विचारले की त्याची मुलगी कुठे शाळेत जाते.
रुबेन आणि अ‍ॅडेला यांनी पुन्हा त्यांच्या कुटुंबांना सामान बांधले, शहरातून पळून गेले आणि अ‍ॅडेलाच्या पालकांसह ग्रामीण भागातील एका लहान खेडूत क्षेत्रात राहायला गेले.
त्यांना या देशात नोकरी नाही.
पैसे संपले आहेत.
रुबेनने मेक्सिको सिटीमध्ये राहणाऱ्या त्याच्या चुलत भावाला फोन केला.
ते अमेरिकेला गेले. S.
दूतावास, काही सोडवता येत नाही का ते पहा, हा त्यांच्यासाठी युनायटेड स्टेट्समध्ये पुन्हा प्रवेश करण्यासाठी तात्पुरता व्हिसा आहे.
कारण मुली अमेरिकन आहेत. S. नागरिक.
रुबेनला नक्की काय सांगितले आहे हे माहित नाही, पण ते कायमचे चालेल असे दिसते.
रुबेनने अ‍ॅडेलाशी यावर चर्चा केली.
त्यांनी ठरवले की, जोखीम असूनही, संपूर्ण कुटुंबासाठी सर्वोत्तम योजना म्हणजे त्या दोघांना कॅपेंट्सविलेमध्ये त्यांचे नाते आणि जीवन पुनर्संचयित करण्यासाठी कामावर ठेवणे.
तिथे पोहोचताच
त्यांनी स्वतःला सांगितले
त्यांना त्यांच्या कुटुंबांना पुन्हा एकत्र आणण्याचा मार्ग सापडेल.
त्याच वेळी, मुलींनी त्यांच्या आजी-आजोबांसोबत राहणे चांगले होईल.
"काँग्रेसला एक गोष्ट समजत नाही ती म्हणजे निराशा," नीली म्हणाले. \".
\"त्यांनी हे नियम वॉशिंग्टनमध्ये बनवले.
ते मानवांवर कसा परिणाम करतात याचा विचारही करत नाहीत.
"ही एक तुटलेली व्यवस्था आहे," सॅक्रामेंटो येथील ऑपरेशन्स फॉर एक्झिक्युशन अँड रिमूव्हलचे संचालक मायकेल वॉन म्हणाले.
\"ते चालत नाही. \"
रुबेनने त्याची पहिली रात्र बहुतेक नोगालेसमध्ये घालवली, त्याला भीती होती की त्याच्या पत्नीला अमेरिकेत कुठेतरी किती काळ ताब्यात ठेवले जाईल किंवा तिला तथाकथित पार्श्विक प्रत्यावर्तन केले जाईल, ही एक "परिणामांची डिलिव्हरी" यंत्रणा आहे ज्याद्वारे बंदिवानांना शेकडो मैलांवर दुसऱ्या सीमा स्टेशनवर पाठवले जाते --
कधीकधी हजारो मैल दूर.
जिथून त्यांना उचलले होते तिथून खाली जा.
पुन्हा एकदा, ध्येय हे आहे की ते ओलांडण्याचा प्रयत्न करणे योग्य नाही असा संदेश देणे.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी त्याच्या पत्नीला नोगेल्सच्या कुंपणात पाठवण्यात आल्याने रुबेन खूप खूश झाला.
जेसुइट आणि इतरांच्या दयाळूपणाचा वापर करून त्यांनी तीन दिवस घालवले.
नालीदार टिनच्या झोपडीच्या छताखाली धातूच्या पिकनिक टेबलांच्या रांगेत, वाळवंटातील वारे कुंपणातून आत येत होते आणि ते दिवसातून दोन वेळा चांगले जेवण करत होते --
नाश्ता आणि दुपारचे जेवण
सोबत ८० ते १०० इतर स्थलांतरित होते
१२ वर्षांचा-
डॉजर्स टोपी आणि कार्डिनल जर्सी घातलेल्या त्या वृद्ध माणसाने पॅन्सिल्वेनियातील अलेंटाउनला जाण्याचा प्रयत्न केला.
त्याच्या जन्मापूर्वी, त्याच्या वडिलांवर छापा टाकण्यात आला आणि तिथल्या एका गादीच्या कारखान्यातून त्यांना हद्दपार करण्यात आले.
त्याचे काका, काकू आणि चुलत भाऊ अमेरिकन आहेत. S. नागरिक.
त्याला हे सर्व एक उत्तम साहस वाटले: पकडण्यापूर्वी ते आठ दिवस वाळवंटात हायकिंग करत होते आणि एका रात्री ते पुन्हा प्रयत्न करणार होते.
त्याच्या वडिलांचा असा सिद्धांत होता की बहुतेक लोक मोठ्या गट सहलींमध्ये भाग घेतल्याबद्दल पकडले जातात.
"एकटे जाणे चांगले," तो म्हणाला. \"
असेही काही लोक आहेत ज्यांच्या नोंदी थोड्याशा डागलेल्या आहेत.
फिनिक्समध्ये एका महिलेचा एक हिंसक प्रियकर होता.
तिने सांगितले की तो दुसऱ्या महिलेच्या हत्येसाठी २५ वर्षांचा होता.
तिची आई वारली आणि तिला दारू पिऊन गाडी चालवताना आढळले.
तिला हद्दपार करण्यापूर्वी ती १५ महिने तुरुंगात होती.
ग्वानावाटो येथील एकच वडील आहे, ज्याला फिनिक्समध्ये पाच ते सतरा वयोगटातील पाच मुले आहेत, सर्व तिथेच जन्मलेले आहेत.
१० वर्षांपूर्वीपासून, तो दारू पिऊन गाडी चालवल्याबद्दल न्यायालयात हजर झालेला नाही.
त्या रात्री, त्याच्या मुलीने घरी जेवण बनवले आणि दारूच्या दुकानातून घरी जाताना तो झाडावर लघवी करताना त्यांना आढळला.
ते त्याला हो म्हणू देतील.
त्याला घेऊन जाण्यापूर्वी त्याच्या मुलांना निरोप द्या.
जेवण वाढण्यापूर्वी, बहिणींनी त्यांना त्यांचे हक्क आणि सकारात्मक विचारसरणीच्या जादूबद्दल सांगितले.
इतरांप्रमाणे, रुबेन आणि एआरए बसून धीराने ऐकतात.
नीली यांनी मानवीय धोरणांमुळे सरकारी संस्थांना प्रभावीपणे काम करणे कसे सोपे होऊ शकते याबद्दल बोलले.
त्यांनी एकत्र प्रभूची प्रार्थना वाचली.
त्यानंतर, काही स्थलांतरितांनी भांडी धुण्यास मदत केली.
रुबेन आणि अ‍ॅडेला यांनी रस्त्यांपासून दूर राहण्याचा प्रयत्न केला.
संध्याकाळी, ते तीन बंक बेडवर झोपले, पुरुष आणि महिलांच्या वसतिगृहात झोपले, शहराच्या दुसऱ्या बाजूला असलेल्या एका खाजगी निवारागृहात झोपले.
दुपारी, ग्रुपोस बीटाच्या कुंपणामागे, स्थलांतरितांनी बेंचवर वेळ घालवला, फुटबॉल खेळला, फोनची वाट पाहिली आणि माफियापासून कसे वाचायचे याबद्दल अफवांची देवाणघेवाण केली.
प्रश्न पुन्हा सीमा ओलांडण्याचा प्रयत्न करायचा की नाही हा नाही, तर प्रश्न कसा आणि कुठे करायचा हा आहे.
त्यापैकी काहींनी अमेरिकेत ट्रक चालवणाऱ्या हिऱ्यांबद्दल आणि नोकऱ्यांबद्दल बोलले. S.
उत्तर कॅलिफोर्नियातील युटोपियन गांजा फार्म
इमिग्रेशन सुधारणांबद्दलही चर्चा झाली.
"बरेच लॅटिनो लोक ओबामांना पाठिंबा देतात," रुबेन म्हणाले. \"
\"त्याने सुधारणांचे आश्वासन दिले. वाय नाडा.
"अल कॉन्ट्रारियो," फिनिक्समध्ये पाच मुले असलेला माणूस म्हणाला.
उलटपक्षी.
वाऱ्यात कुंपणाच्या बाहेर दोन होंडुरास दिसले, हवेचा श्वास घेत होते.
त्यापैकी एकाने काळ्या ट्रक ड्रायव्हरची टोपी घातली होती, ज्यावर \"हाय मेंटेनन्स\" लिहिले होते.
"आम्ही जवळजवळ मरायलाच लागलो," तो म्हणाला. \"
शहराच्या पश्चिमेकडील टेकडीवर असलेल्या विहिरीतून उतरण्याचा प्रयत्न त्यांनी कसा केला याबद्दल ते बोलले.
सीमेच्या कुंपणाच्या शेवटी जाणाऱ्या ओबडधोबड रस्त्याने तो तोंडावर बंदूक घेऊन उभा राहिला.
बंदुकीचे दुसरे टोक काही किशोरवयीन गुंड आहेत. पॉन्टोस.
त्यांना पैसे हवे आहेत.
टेगुसिगार्बाहून रस्त्याने आणि रेल्वेने दोन महिने प्रवास केल्यानंतर, होंडुरासकडे पेसो नव्हते.
शेवटी, पुंटोंनी हार मानली आणि स्थलांतरितांना पैसे शोधण्यासाठी शहरात परत पळण्यास सांगितले.
"आपल्याला एक-दोन महिने लागतील तरी काही फरक पडत नाही," रुबेनने मला सांगितले. \" त्याला होंडुरासच्या कथेची पर्वा नव्हती.
\"आपण शिकागोला परत जात आहोत.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी, एका रविवारी, रुबेन आणि एआरआरए बस स्टॉपवर होते.
त्यांनी एका खाजगी स्थलांतरिताच्या स्वयंसेवकाला त्यांचे नाव आणि मूळ गाव सांगितले --
नाश्त्यात एक ग्लास अर्रोझ कॉन लेचेच्या बदल्यात बस कंपनीने चालवलेले हे मदत फाउंडेशन. त्याचा मेहुणा-
कायदा राज्यांचा आहे.
त्याने त्याला सांगितले की मेक्सिकलीच्या बाहेर एक जागा आहे जिथे ते अर्धा तास चालत जाऊ शकतात.
त्याने त्याला सांगितले की तो बुधवारी सकाळी कॅलिफोर्नियाच्या बाहेर एका महामार्गावर त्यांना घेईल.
त्यांना आता फक्त मेक्सिकोला जायचे आहे.
टेकपार्टवरील संबंधित कथा: युनायटेड स्टेट्समधील बाल शोषणाच्या या भयानक कथा वाचा.
अमेरिकेतील बाल शोषणाच्या भयानक कथा तुरुंग सुविधांमध्ये वाचल्या जातात.