Vind onvergetelijke kunst op een zeer onwaarschijnlijke plek: een matrassenfabriek in Pittsburgh

De Matrassenfabriek heeft al een tijdje geen echte matrassenfabriek meer.
Gebouwd op de heuvel van de gemeenschap aan de noordkant van Pittsburgh Center, aan het begin van de vorige eeuw, werd het gebruikt als een magazijn en showroom voor Stearns & Foster tot meer dan 1960
Tegenwoordig is het een van de meest bijzondere kunstmusea van het land.
Geen plek om te tekenen of te beeldhouwen
Matras, natuurlijk.
Er zijn nu vier verhalen. . .
Ja, het gaat tot op zekere hoogte over "verhalen".
Ik neem je mee naar de installaties waar je eigenlijk niet naartoe wilt in een kunstmuseum.
Vierde keer onlangs
Behalve het circus heet de vloershow bijvoorbeeld Damn everything en de inspiratie hiervoor komt van E. E.
Het gedicht van carmings luidt: "Verdomme, alles is verschrikkelijk, saai, onbeweeglijk, onavontuurlijk, naar binnen gekeerd. Verdomme, alles zal deze cirkel niet binnengaan en er niet van genieten.
Kunstenaar Ben Sota, oprichter van The Zany Umbrella Circus, ontwierp een met canvas beklede kamer-
Dankzij de omvang van het toestel kunnen bezoekers over heel lage stalen kabels lopen, zichzelf aan een trapeze ophangen en zelfs op een enorm metalen acrobatisch rad rollen.
Aan de overkant van de gang, tegenover Ryder Henry's diaspora, een futuristische stad --in miniatuur (
Met een huis dat klein genoeg is om in je hand te houden en te openen om de meubels te tonen, inclusief een kleine spiegel die het publiek tot de juiste verhouding zal beperken)
Het lijkt op een ruimtestation dat zich terugtrekt naar het andere sterrenstelsel.
Op dit niveau is er een permanente tentoonstelling in een afgesloten ruimte --
De vreemde titel van Sarah Oppenheimer 610-3356 —
Multiplex gegoten
Door de gaten in de vloer kun je direct de zijkant van het gebouw op de verdieping eronder zien.
Om een of andere reden vliegen de vogels niet naar binnen.
Het museum sloot de ruimte af, zodat de kinderen er niet uit konden vallen.
Andere permanente tentoonstellingen zijn onder meer een paar spiegelpolka's van het gras.
Gestippelde kamer, die een onbeperkt concept een nieuwe betekenis geeft aan iedereen die de kamer binnenkomt;
Adembenemende en prachtige lichtsculpturen van James Terrell;
Het hartverscheurende aan Greer Lankton is dat het allemaal om mij draait, niet om jou, in de re-
Door haar slaapkamer te creëren, kan de transgenderkunstenaar haar strijd aangaan tegen verslaving en anorexia.
Dit alles is de site-
Specifieke installatiekunst, 'kunst die verband houdt met de ruimte waarin het zich bevindt', is het enige dat je nu nog in de matrassenfabriek vindt. Toen het gebouw in 1977 een nieuw leven begon, was dit echter niet het geval.
"We zijn een voedingsmiddelenbedrijf begonnen.
Barbara Ludowski, de oprichtster van The Mattress Factory, herinnert zich: "Op de begane grond kun je vegetarisch koken. \".
"De man die net kwam.
Iedereen zegt: 'Je hebt een groot vooruitziende blik', enzovoort. Wat heb ik dat gedaan.
Dit is een evolutionair proces, dat in eerste instantie voortkomt uit een verlangen naar mezelf: een plek om te werken, een plek om te wonen, een gemeenschap waar ik als persoon kan floreren.
\"Ook anderen floreren daar, waaronder een jonge kunstenaar wiens werk werd opgenomen in de eerste lichting werken op de site --
Specifieke installatie: Michael Olijnick, hij is nu
Conservator van het museum
"Hij noemde zichzelf altijd een nachtmerrie-etentje dat nooit thuiskwam", lachte Luderowski. \".
Vandaag naar huis gaan betekent naar boven gaan. De twee co-
De directeur deelt een grote open leefruimte op de bovenste twee verdiepingen van het museum en is mede-eigenaar van een kunstcomplex dat nu ook kunstenaarswoningen en studio's omvat in het hoofdgebouw en verschillende andere gebouwen. Een van hen - een drie-
Victoriaans herenhuis langs de straat
Overgenomen door wat Olijnyk \"kilometers zwart garen\" noemt als een teken van herinnering, een enorm herenhuis --
Vul de verschillende spinnenwebben die in Berlijn zijn gemaakt
Kunstenaar Chiharu Shiota.
Olijnyk legt uit: "We wilden dat zij het hele gebouw zou ontwerpen. Het idee zat in het hele gebouw, zodat bezoekers die langskwamen, de deur openden en het kunstwerk konden bewonderen.
"Wat ze ontdekten kwam er in feite op neer dat de geheugenwaarden van de drie vlotters vaag waren.
De installatie maakte het moeilijk om te focussen op de items in de kamer: een bed, een stapel koffers, een trouwjurk die in het midden zweeft
Lucht, die zich van muur tot muur uitstrekt via honderden hoekige, onregelmatige draden, die allemaal wazig en onscherp worden.
"Voor 13 mensen duurde het 10 dagen", zei Olijnick verrast.
"Toen ze zeiden dat het tien dagen zou duren, dachten we nee, want het was heel, heel zwaar om ze in één kamer te zien werken. Het was heel intensief.
Maar ze beginnen al vroeg in de ochtend te werken, soms tot 2 uur 's nachts, en de volgende dag doen ze dat weer op dezelfde manier.
"Het effect van hun inspanningen en het zwarte gaasrooster dat ze creëerden, is dat je deze eeuw kunt zien --
Het oude huis door de waas van de herinnering. . .
Heeft een speciaal resonantie-effect op een deelnemer.
Olijnyk zei: "Er kwam iemand bij ons op bezoek en hij werd geboren op de tweede verdieping.
Toen hij de trap afliep
Heb je de drie koperen brievenbussen gezien?
Zijn moeder verhuisde in 1932 naar het gebouw en haar naam stond nog steeds met potlood op de koperen brievenbus geschreven.
"De sporen van het geheugen, net als veel apparaten in de matrassenfabriek, zijn een complex idee gepresenteerd in een minimalistische, sobere vorm.
Dit staat in schril contrast met de privéwoning van de directeur, die vol staat met duizenden voorwerpen die door twee mensen zijn verzameld --
Tchotchke Luderowski\'s-
Vulkast (
Inclusief tientallen Mickey Mouse in 1930 (
Handgemaakte karakters gemaakt volgens het patroon in een modetijdschrift)
Middeleeuwse moderne meubels in Olijnyk.
"Met hem samenleven is een beetje alsof je de hele tijd Kerstmis doorbrengt", aldus Luderowski. \".
Hij bracht deze baby's mee naar huis.
"Hij rangschikte de schatten op een slimme manier, met de ogen van de conservator in zijn ogen.
Haar baby is handgemaakt. . .
Livewith dragen.
Ik kan me geen topklasse veroorloven
Ze legde het uit.
"Als ik een poppenverzamelaar was, zou jij streven naar perfecte kleding, perfecte schoenen, perfecte mechaniek, etc.
Ik vind dit mechanisme leuk, het uiterlijk maakt me niet uit.
Ik zoek naar koopjes, ik zoek naar kapotte spullen, ik kan ze makkelijk repareren, het geeft me weer dat praktische gevoel.
Omdat Luderowski en Olijnyk kunstenaars zijn, en niet alleen kunstmanagers.
Genoeg om te investeren in de website.
Ze leven boven hun eigen creaties: het gonst er van artistieke activiteit.
"Ik houd ervan om een perifeer onderdeel van het daadwerkelijke proces te zijn", aldus Luderowski. \".
"Wat betreft de impact die kunst op je heeft, het denkproces, de flexibiliteit en het probleemoplossend vermogen, en alles wat voor mij heel belangrijk is.
"Daarom zijn de vier verdiepingen onder hun appartement gewijd aan de kunst van samenwerking en interactie, waarbij kunstenaars worden gevraagd te reageren op de ruimte die ze krijgen --
Of het nu een vage herinnering is of de realiteit,
Circus-
Dat betekent dat bezoekers niet alleen kunst moeten zien, maar ook kunst.
"Een van de redenen waarom we besloten om de kunst van de installatie te doen, is dat de kunst van de basis beperkt is en de installatie verschillende media omvat: een aantal geluiden, met was, verschillende materialen en uitdagingen om de wombat te bouwen. . .
Luderowski hield even halt om mijn leven te verrijken.
\"Gelukkig zijn de levens van degenen die zich wagen in de matrassenfabriek van Pittsburgh