Yenidoğan naklinde mekanik titreşim: Farklı şiltelerin randomize bir çalışması

Amaç: Yenidoğanların taşınmasında mekanik titreşimi azaltmada jel şiltelerin en etkili hipotezini doğrulamak için, dört şilte kombinasyonunun (
Hayır, köpük, jel, köpük üstünde jel)
Sabit bir güzergahta (şehir içi, otoyol) manken ve ambulans şoförlüğü.
Çalışma Tasarımı: İki konumun düşey ivmesini ölçerek mekanik titreşimi değerlendirin: 2000-
Genel insan modeli ve ulaşım kuluçka tabanı.
Bu ivmelenmelerin zaman geçmişinden (RMS)
Değerler ve güç spektral yoğunluk fonksiyonları hesaplanır.
Yatağın titreşim iletimine olan etkisi, her iki pozisyondaki RMS değerlerinin oranına göre belirlenir.
RMS oranı 1'den küçük.
0 zayıflamayı gösterirken oran > 1'dir.
0 titreşimin arttığını gösterir.
Güç spektral yoğunluk fonksiyonundan, sistemin her bir yatak kombinasyonunun, ambulansın içsel frekansına göre içsel frekansı belirlenir.
İnsan modelinin ağırlığının titreşime olan etkisini belirlemek amacıyla 300 gr ağırlığında manken kullanıldı.
Sonuçlar: gözlenen tüm RMS oranları > 1 idi.
Jel yatak bulunmadığında en yüksek oran şehir içi güzergahta gözlemlendi.
Jel yataklar tek başına veya köpük yataklarla birlikte kullanıldığında, köpük yataklara veya köpüksüz yataklara göre sistemin doğal frekansı ambulansların doğal frekansından saptığından büyük Titreşim Amplifikasyonu önlenmiş olur.
Mankenin ağırlığının azalması, jel yatağın titreşim azaltma açısından daha az etkili olmasına neden olur.
Sonuç: Jel yataklar tek başına veya köpük yataklarla birlikte kullanıldığında çok az titreşime neden olabilir, ancak ambulans taşımacılığındaki titreşim hiçbir yatak kombinasyonuyla zayıflatılamaz.
Çok düşük doğum ağırlıklı birinci sınıf öğrencilerinin taşınması sırasında titreşim tehlikesi özellikle önemli olabilir.
Bu bulgular, titreşim stresini azaltabilecek daha etkili cihazların incelenmesi ve tasarlanması ihtiyacını göstermektedir.