Pater mortuus est, noverca libellum aerarium rapit, filia inops est, supellectilem vendit, strata spiralia aperi, SOB

Zhang Li nomen mihi est, rusticus origo, nunc in urbe laboro, domi plerumque in condicionibus domesticis versatus sum, quamquam studiis meis bonus est, tamen nescio qua de causa scholam relinquere elegi. Mater mea mortua est cum primo essem, cum patre meo eram, putabam me quoque duos homines habere posse, vitam paulo amara tantum, male facio, sed credo, dummodo mihi tempus det, haec omnia mutatura esse. Haec fiducia caeca sui fiducia appellatur; pater fortasse non putat se bene mei curare posse, nec sentit me bene eum curare posse, conciliator vici ut ei auxilium ferat et uxorem inveniat. Post nuptias, pater meus laborat in, post omnia, hoc non est ut uxores eorum, alius non tolerabit tuam pauperem fuisse. Etiam post urbem patris mei, annum scholasticum accepi, quia noverca mea, quamvis non admodum celer, omnia bene facie, sed duo homines inter se conveniunt, omnes non ambulant corde, quod cor meum valde perturbat, non amo hoc genus agendi alterius in vita, deinde patrem meum scholam relinquere. Postquam scholam reliquit, ex quo pater eius scivit me nullam causam habere, scio etiam me male agere, non eum infelicem provocare. Ita biennium in haerens fuerat. Post biennium, etiam pecuniam in manu habeo, persona audaciam patrem videndi. Pater me vidit, et etiam in angulo lacrimis plenus erat, ambulans mihi pecuniam dedit. Eo tempore devastatus eram; postea, omni fine hebdomadis, cenam patri meo allatam perficiebam, itaque affectus nostri ad reconciliationem vertebantur. Sed infeliciter, corpus patris eius propter tempus operis in situ combustum est, domum rediit propter morbum, eventus post paucos annos mortuus est. Mortem patris cognovi cum domum rediissem, celeriter taxiraedam sumpsi; noverca iam sarcinas meas contulerat, deinde scilicet libellum argentarium patris abstulerat. Cor meum est valde impotens, post patrem domi sepultum paratus sum supellectilem ponere ad vendendum aliquid domi, ne frangatur, vide huiusmodi condicionem, domi esse debeo valde difficile. Sed ego strata vernalia aperta sum, SOB. Pater involucrum sub lecto elastico celat; supra didici duo verba "dos"; aperio et video chartam argentariam esse. Quanta pecunia nescio, sed haec est a patre meo quae mihi servavit tanta cura. Tum lacrimis prorumpo. Sentio aliquid vitii esse. Non debeo aerem cum eo emere. In urbem progredior. Vita tam brevis est, omnes familiae facti sunt, tam parva probabilitate, tempus pretiosum perdidi. Dicere volo, scilicet, spero omnes deliberare ante matrimonium, etiam ante iterum nuptias considerare. Utrumque, de liberis, onus ferre non possit. Putasne divortium iterum nuptum huiusmodi effectum in liberos habere?