Säi Papp ass gestuerwen, d'Stiefmamm klaut de Bankbuch, d'Duechter ass hëlleflos, verkeeft Miwwelen, mécht Fréijoersmatratzen op, schluchzt

Mäin Numm ass Zhang Li, ech kommen aus dem Land, ech schaffen elo an der Stad. Eis Heemechtskonditioune sinn normalerweis doheem. Och wann meng Studienresultater gutt sinn, hunn ech aus iergendengem Grond trotzdem decidéiert, d'Schoul ofzebriechen. Meng Mamm ass gestuerwen, wéi ech nach do war. Ech war mat mengem Papp zesummen. Ech hunn geduecht, ech kéint och zwou Persoune sinn, just e bëssen battert Liewen. Ech maachen et schlecht, mee ech gleewen, datt soulaang mir d'Zäit gëtt, sech dat alles ännert. Dëst Selbstvertrauen nennt een blannt Selbstvertrauen, wahrscheinlech mengt de Papp net, datt hie gutt op mech oppasse kann, an hien huet och net d'Gefill, datt ech gutt op hie këmmere kann, de Matchmaker aus dem Duerf, fir him ze hëllefen an eng Fra ze fannen. Nodeems hien bestuet war, schafft mäi Papp an, schliisslech ass dëst net fir hir Fra ze sinn, een aneren toleréiert net, datt Dir aarm sidd. Och no der Stad vu sengem Papp krut ech d'Schouljoer, well d'Stiefmamm vun mir, obwuel net ganz séier, alles ok am Gesiicht, awer zwou Leit kommen mateneen eens, all lafen net am Häerz, et mécht mäin Häerz ganz onwuel, hunn dës Zort vu géigesäitegem Liewen net gär, an dann droen Papp d'Schoul ofbriechen. Nodeems hien d'Schoul verlooss huet, zënter säi Papp wousst, datt ech kee Grond fir mech hunn, weess ech och, datt ech schlecht maachen, an ech wäert hien net onglécklech provozéieren. Also war et zwee Joer laang festgefaert. Zwee Joer méi spéit hunn ech och e bëssen Suen an der Hand, de Personnage de Courage fir de Papp ze gesinn. Papp huet mech gesinn, an och schonn an der Eck mat Tréinen iwwerlaf, huet mir Täschegeld ginn. Zu där Zäit war ech zerstéiert, spéider all Weekend, fäerdeg d'Iessen fäerdeg, dat mengem Papp geliwwert gouf, sou datt eis Gefiller zur Versöhnung koumen. Mä leider ass de Kierper vu sengem Papp fir d'Aarbechtszäit um Site verbrannt ginn, hie goung krank heem a war e puer Joer méi spéit gestuerwen. Wéi ech vum Doud vu sengem Papp gewuer goufen, hunn ech séier en Taxi geholl, meng Stéifmamm war schonn fort, huet mäi Gepäck gepackt, an natierlech huet si dem Papp säi Bankbuch matgeholl. Mäin Häerz ass ganz hëlleflos, begruewen nodeems säi Papp doheem prett ass, d'Miwwelen ze setzen fir alles doheem ze verkafen, fir gebrach ze vermeiden, dës Zort Situatioun ze gesinn, ech sollt ganz schwéier doheem sinn. Mee ech hunn oppe Fréijoersmatratzen, SOB. De Papp verstoppt eng Enveloppe ënnert der Matratz. Ech maachen déi zwee uewe geléiert Wierder "Mitgift" op a gesinn, datt et eng Bankkaart ass. Wéi vill Sue weess ech net, awer mäi Papp huet sou haart geschafft fir fir mech ze spueren. Dann sinn ech a Tréinen gefall. Ech fille wierklech, datt eppes net stëmmt. Ech sollt keng Loft mat him kafen. An d'Stad, d'Liewen ass sou kuerz. D'Wahrscheinlechkeet ass sou kleng, jidderee gëtt eng Famill. Ech hunn déi wäertvoll Zäit verschwend. Ech wollt soen, natierlech hoffen, datt jidderee sech virun der Bestietnes berode kann, an och virun der Nei-Bestietnes. Och wann d'Kanner net fäeg sinn, d'Schwéierkraaft ze droen, mengt Dir, datt eng Scheedung, déi nei bestuet gëtt, en Afloss op d'Kanner huet?