ווייב'ס גט אויך מיין אָרעמע, אָפֿענע פֿעדער מאַטראַץ, צוויי יאָר שפּעטער האָב איך באַקומען

מײַן נאָמען איז יאָנג, אַ דאָרפֿישע פֿאָלק. ווען מײַן װײַב און איך זײַנען אין דאָרף פֿאָרגעשטעלט געװאָרן אַ שדכן, זאָל מען װיסן, מיר זײַנען 30 יאָר אַלט, אין דאָרף, מענטשן פֿון דעם עלטער זײַנען חתונה געהאַט, קינדער גייען אין שול. אַזוי מיר זענען אין אַ יאגעניש, געזען עטלעכע מאָל נאָכדעם וואָס זיי האָבן חתונה געהאַט. די ווייב איז מיאוס, מיין משפּחה איז אָרעם, אַזוי מיר גייען צוזאַמען. מענטשן אין דאָרף האָבן אַלע פֿון אונדז געלאַכט, לאַכן פֿון אונדז איז כּמעט אַ שידוך געמאַכט אין הימל. אבער מיין ווייב און מיר איז נישט וויכטיג, אזוי לאנג ווי מיר לעבן וועלן אונדזערע טעג זיין גוט, וואס אנדערע מענטשן זאגן. נאָך דער חתונה, האָב איך געאַרבעט פֿלייסיק, די ווייב האָט מיך זייער ליב געהאַט. ווײַל די היים איז אָרעם, קען אָפֿט נישט קויפֿן פֿלייש צו עסן, און מאַנטשמאָל האָט מען פֿלייש צו עסן, איז די פֿרוי דאָס פֿלייש פֿאַר מיר און מײַן מאַמען. מײַן מאַמע און איך זײַנען איר זייער פֿאַרפֿליכטעט, זי האָט נישט געגעסן, געזאָגט אַז זי האָט מורא פֿאַר פֿעט. פאקטיש ווייס איך אז זי איז נישט גרייט צו עסן. מײַן װײַב און איך ליבן זיך איינער דעם אַנדערנס לעבן, דרײַ יאָר שפּעטער, האָבן מײַן װײַב און איך געבוירן אַ זון און אַ װײַב צװײ קינדער, אַ משפּחה װאָס לעבט אַ פּשוט גליקלעך לעבן. די ווייב איז אין שטוב צו זאָרגן פֿאַר צוויי קינדער און מוטער, איך קום אָן פֿרי צו אַרבעטן, די הכנסה איז פֿיל העכער ווי פֿריִער. איך שפּאָר, איך וויל שפּאָרן מער געלט כּדי די צוויי קינדער זאָלן קענען לייענען. אבער איך האב פלוצלינג געפונען אז זיין ווייב איז נישט גערעכט, איך רוה זיך אויס אין שטוב, די ווייב האט שטענדיג געזאגט אז איך האב עפעס ארויסצוגיין, קינדער האבן נישט קיין חילוק, ווארף מיך ארויס, איך גיי דעם גאנצן טאג. איך האָב זי געפרעגט וואוהין צו גיין, זי האָט געזאָגט טויט, לאָז מיך נישט שטערן. ביי איין געלעגנהייט בין איך איר אין געהיים נאכגעגאנגען, אבער איז זי געפונען געווארן. זי איז געווען בייז און איך האָב זיך געקריגט, גערוישפול גערוישפול, זי האָט געזאָגט אַז איך וועל נישט קענען, חתונה האָבן מיט מיר איבער די יאָרן ליידן. איך און זי האָבן געזאָגט, איך וועל פּרובירן צו מאַכן געלט, וועל איר מאַכן אַ גוט לעבן ווי שנעלער. די ווייב האָט גאָרנישט געזאָגט, זיינע אויגן זײַנען געווען רויט. שפּעטער האָבן מיר זיך ווידער געקריגט עטלעכע מאָל. לעצטע מאָל, האָבן איך און מיין ווייב זיך געגט, און זי האָט געזאָגט אַז איך וועל נישט מאַכן קיין געלט, געלט איז צו ווייניק, איך קען איר נישט לאָזן אַ גוט לעבן. זי האָט געזאָגט אַז זי וויל נישט אין די אָרעמע טעג, זי וויל געפֿינען אַ רײַכן חתונה געהאַטן. הערט צו די ווייב האט געזאגט, לענאָוואָ איר ווידער אויף מיין טאָג אַוועק איז נישט אין שטוב, עס איז געווען געפֿינען היימען אין שטייַגן. איך בין געווען בייז, איך האָב געטראַכט אין אָנהייב, אויב נישט ווייל איך בין אָרעם, חתונה איך זיך אויך נישט מיט איר, איצט פֿאַרלאָז מיך אָרעם, גט זיך. איך גיי אימפולס און איר גט, זי האט צוזאמענגעזאמלט עטליכע פון די באגאזש און איז אוועקגעגאנגען. נאך דער גט האב איך זי נישט געזען, איך האב געלאָזט מיין מאַמען העלפן זאָרגן פֿאַר די קינדער בשעת זי האט געארבעט. נאכדעם וואס זיין ווייב איז אוועק, קיין געלעכטער אין שטוב, לעבן איז זייער ביטער זייער איינזאם. איך טראַכט מאל וועגן מיין ווייב, איך פֿאַרמיס אונדז צוזאַמען נאָך די וואַרעמע טעג. איז געווען אזוי פאר צוויי יאר, די ספרינג מאטראץ איז צעבראכן, איך האב עס געקויפט אין א קאמ-צוריק, ווען איך האב עס באקומען נאך אן אפענע ספרינג מאטראץ! ספרינג מאטראץ האט אראפגעלאזט א בריוו, עס שטייט ליבער מאן, רעוו, איך האב גלייך געעפנט דעם בריוו, ארויפגעקוקט. דער בריוו איז געשריבן דורך דער ווייב, די ווייב זאגט: מיין ליבער מאַן, ווען דו זעסט דעם בריוו, וואָלט איך געקענט שטאַרבן. איך האָב באַקומען ראַק, אפשר וועל איך געווינען אַ פּאָר, אָבער די שאַנסן פֿון היילן זענען נישט גרויס, אַזוי איך וויל נישט אויסגעבן די געלט. אריגינעל, אונדזער משפּחה איז אָרעם, איך וויל נישט שלעפּן דיר און צוויי קינדער, אַזוי גרויזאַם, און דו האסט באַקומען אַ גט. דעפּענדס אויף דיר צו זאָרגן פֿאַר צוויי קינדער און שוויגער, האָבן דאָס רעכט צו חתונה האָבן מיט איינעם. טרערן האָבן נאַס געמאַכט דאָס בריוו־פּאַפּיר, די צוריקזייט פֿון וואָרט איז פֿאַרשוואָמען געוואָרן. אריגינעל האט די ווייב מיך אזוי ליב! צוליב דעם אָרעמען ווייב'ס חשד האָב איך זיך גע'גט, געעפנט אַ פֿעדער-מאַטראַץ, צוויי יאָר שפּעטער האָב איך עס באַקומען, וואָס טראַכט איר? (בילדער פֿונעם אינטערנעט, אויב עס איז דאָ עפּעס אַ פֿאַרלעצונג, ביטע קאָנטאַקטירט דעם מחבר צו ויסמעקן, פֿאַרווערט קאָפּירן, קאָפּירן דעם גאַנצן נעץ באַריכט, אָן רחמנות!)