Duma dżungli1

W cichą noc, jak twierdzą, ryczącego dorosłego lwa można usłyszeć z odległości pięciu mil.
Nie spotkaliśmy się z tak ciepłym powitaniem, gdy wjechaliśmy do Sanghiru. Księżyc wznosił się wysoko, ale byliśmy pewni, że w krainie lwów drogowskaz wskazywał drogę do domku w dżungli Mané Land, ośrodka Lion Claw, stajni Jill, gniazda Elsy i tak dalej.
Dla mnie była to podróż sentymentalna, ponieważ mój ojciec służył pod wodzą Nawaba w Dżunagardzie przed uzyskaniem niepodległości, a jako dzieci odwiedzaliśmy Jill,
Nawab jest wielkim miłośnikiem zwierząt i rzadko jest obiektem polowań. Lwy są hodowane głównie dla radżów Indii i VIP-ów z Wielkiej Brytanii, a ich cennym trofeum są lwy.
Nasza 20-osobowa grupa spędziła tu cztery niezapomniane dni.
Stało się to wkrótce po wyjeździe Lorda Linlisgo, ówczesnego gubernatora.
W piwniczce z winami nadal można znaleźć najpyszniejsze wina, a także sery, dżemy i owoce w puszkach z Australii.
Kucharze przygotowali go starannie-
Mięso, dziczyzna i desery są niesamowite.
Nasze sześć małych dziewczynek zostało przydzielonych do głównej sypialni, w której centrum znajdowało się ogromne łóżko podwójne z 8-calowym pudełkiem-
Materac sprężynowy specjalnie importowany dla małżeństwa pastorów.
Używaliśmy jej nocą jako trampoliny, żeby sprawdzić, kto skacze najwięcej.
Łóżko przetrwało atak.
Bez materaca.
Świat zewnętrzny stanowi smutny kontrast.
Do pawilonu myśliwskiego prowadzi asfaltowa droga. Poza nią w jedynym budynku pracują urzędnicy leśni.
Jeepy wiją się przez las, a pasterze Maldari łączą się z twardą, brązową ziemią, której bydło żyje w wiosce o powierzchni 1400 stóp kwadratowych i w ubóstwie.
Kilometry sanktuarium. W tym pół-
Uprawa roli na pustyni jest niemożliwa.
Przyjdź tutaj, a zobaczę, co jest inne.
Jechaliśmy z LargerCard.
Płaska droga do obrzeży sanktuarium, wszystko zadbane, zadbane
Są plany, żadnych śmieci.
Turystyka przyniosła niewyobrażalny dobrobyt.
Zakwaterowanie obejmuje dalansary, hotele budżetowe i luksusowe hotele Taj;
Kanał zaopatruje w wodę ogrody i rośliny;
Miejscowe dzieci uczą się w angielskiej szkole średniej.
Nasza pierwsza wyprawa myśliwska zaczęła się dość spokojnie.
Siedziałem na przednim siedzeniu Jeepa i nie słyszałem, co mówił przewodnik.
Moja wiadomość pochodziła wyłącznie od zrzędliwego kierowcy, który jednym słowem nazwał „węża”, „jelenia”, „mangustę” i inne obraźliwe zwierzęta.
Zatrzymałem się na chwilę, zanim „Bud” zrobił zbliżenie.
„Pokój,” powiedział.
Kiedy otrzymaliśmy tę ekscytującą wiadomość, pozostało zaledwie pół godziny do zamknięcia.
Podszedł tropiciel i szepnął przewodnikowi: magiczne słowo „Lew”.
Siedzieliśmy w rzędzie jeepów, czekając w nabożnej ciszy, takiej jak w kościele.
W końcu nadeszła nasza kolej, aby wejść do sanktuarium i poszliśmy ścieżką prowadzącą do dżungli.
Tam, w cieniu drzew, spotkaliśmy się z nimi – dwiema lwicami i pięcioma młodymi lwicami – i zjedliśmy dobry posiłek w Neil Gai.
Widok ekscytujący, ale zdjęcie kiepskie-
Op, ponieważ słońce wieczorem rzucało zbyt wiele cieni, lwica siedziała na wysokiej trawie, a fragmenty Lwiąt błysnęły w trzech klatkach --
Dwa spiczaste uszy, połowa pomarszczonej twarzy, jedna uniesiona łapa i jeden koniec ogona.
Później spotkaliśmy dwie rozgniewane lwice, które podniosły głowy, ściskając tylne nogi, chwyciły się nawzajem i zaczęły na siebie ryczeć. Sesja zdjęciowa? Niestety nie!
Byli bardzo wściekli i nasz Jeep musiał zachować bezpieczną odległość.
Wróciwszy do ośrodka, wszyscy byli zazdrośni.
Niektórzy nieszczęśnicy wydali paczkę pieniędzy na trzy polowania i widzieli tylko małpy, jelenie i oczywiście „papugi”.
Turyści często myślą, że pojawienie się lwa jest gwarantowane. gdy są rozczarowani, dają wyraz swoim żalom.
Pewnego razu menedżera brutalnie wyrwali ze snu wściekli goście, którzy nie przychodzili do hotelu od piątej rano. M.
Zorganizowali gherao i krzyczeli hasło „paisa vasool, paisa vasool” domagając się zwrotu pieniędzy.
Król lasu jest tak samo leniwy jak monarcha feudalny.
Mężczyźnie pozostaje jedynie obrona swojego terytorium i prowadzenie propagandy, co jest wyrazem jego szalonego entuzjazmu.
Wszystko inne zostało pozostawione lwicy.
Musi szukać ofiary, karmić i szkolić lwy, aby chronić je przed drapieżnikami, w tym innymi lwami.
Dorosły samiec jest władcą swojego terytorium i usuwa wszystkich przyszłych przeciwników, łącznie ze swoimi potomkami, ponieważ wie, że w przeciwnym razie zabiją go w jego złotym wieku.
Dlatego dumny „syn” jest wysoko ceniony, rozpieszczany i chroniony przez matki i leśników.
W dżungli system patriarchalny jest tak samo odrażający, jak i poza nią.
Lwy są bardziej ludzkie.
Bardziej przyjazny niż lampart czy tygrys, ale tylko w ograniczonym zakresie.
Wcześniej „pagis” lub tradycyjni prześladowcy chętnie pokazywali odwiedzającym VIP-om swoje pokrewieństwo ze zwierzętami. Ja przykładałem chusteczkę do grzywy śpiącego lwa za pomocą kija, a druga osoba ją przynosiła.
Pewnego dnia legendarny lew nagle się obudził i zabawa i rozrywka dobiegły końca.
Następnie, w drodze do lokalnej świątyni, spotkaliśmy rowerzystę.
Zobaczył przepiękny okaz siedzący spokojnie na poboczu drogi i wyjął telefon komórkowy –
Kamera i krawędzie obrazu zbliżają się coraz bardziej, aż w końcu lew wpada w złość i zaczyna gwałtownie sunąć pazurami, a głupi młody człowiek zostaje wysłany do innego świata.
W dżungli szlachetne zwierzę było królem, a człowiek, który nie uszanował jego królewskiej tożsamości, płacił wysoką cenę