Η υπερηφάνεια της ζούγκλας1

Λένε ότι μια ήσυχη νύχτα, ένα γρυλίζοντας ενήλικο λιοντάρι μπορεί να ακουστεί πέντε μίλια μακριά.
Δεν υπήρχε τόσο θερμή υποδοχή όταν οδηγήσαμε στο Σάνγκιρ, το φεγγάρι πετούσε ψηλά, αλλά ήμασταν σίγουροι ότι βρίσκονταν στη χώρα των λιονταριών, η πινακίδα έδειχνε προς το εξοχικό της ζούγκλας Mané, το θέρετρο με τα νύχια των λιονταριών, το αγρόκτημα της Τζιλ, τη φωλιά της Έλσα και ούτω καθεξής.
Για μένα, ήταν ένα συναισθηματικό ταξίδι, καθώς ο πατέρας μου υπηρετούσε υπό τον Ναουάμπ στο Τζουναγκάρντ πριν από την ανεξαρτησία, και ως παιδιά επισκεπτόμασταν την Τζιλ,
Ο Ναβάμπ είναι μεγάλος λάτρης των ζώων και σπάνια κυνηγιέται, διατηρείται κυρίως για τους ράτζες της Ινδίας και VIP του Ηνωμένου Βασιλείου, με τα λιοντάρια να είναι τα πολύτιμα τρόπαιά τους.
Η ομάδα μας των 20 ατόμων πέρασε τέσσερις αξέχαστες μέρες εδώ.
Ήταν λίγο αφότου έφυγε ο Λόρδος Λινλίσγκο, τότε κυβερνήτης.
Η κάβα εξακολουθεί να διατηρεί τα πιο νόστιμα κρασιά, καθώς και τυρί, μαρμελάδα και κονσερβοποιημένα φρούτα από την Αυστραλία.
Οι σεφ το μαγείρεψαν προσεκτικά...
Το κρέας, το κυνήγι και τα επιδόρπια είναι απίστευτα.
Τα έξι κοριτσάκια μας είχαν τοποθετηθεί στην κύρια κρεβατοκάμαρα, όπου στο κέντρο υπήρχε ένα τεράστιο διπλό κρεβάτι με ένα κρεβάτι 8 ιντσών.
Στρώμα με ελατήρια, ειδικά εισαγόμενο για ζευγάρι ιερέων.
Το χρησιμοποιούσαμε για τραμπολίνο τη νύχτα για να δούμε ποιος πηδούσε περισσότερο.
Το κρεβάτι επέζησε της επίθεσης.
Χωρίς στρώμα.
Ο έξω κόσμος είναι μια θλιβερή αντίθεση.
Ένας ασφαλτοστρωμένος δρόμος οδηγεί στο κυνηγετικό καταφύγιο, και οι δασικοί υπάλληλοι καταλαμβάνουν το μόνο άλλο κτίριο.
Τα τζιπ ελίσσονται μέσα στο δάσος και οι βοσκοί των Μαλντάρι συγχωνεύονται με τη σκληρή καφέ γη, των οποίων τα βοοειδή ζουν σε ένα χωριό 138 τετραγωνικών μέτρων και σε συνθήκες φτώχειας.
Χιλιόμετρα του ιερού. Σε αυτό το ημι-
Η γεωργία στην έρημο είναι αδύνατη.
Έλα εδώ τώρα και θα δω τι είναι διαφορετικό.
Οδηγήσαμε από το Lagercourt.
Ο Επίπεδος Δρόμος προς την περιφέρεια του ιερού, ολοκάθαρος, καλοδιατηρημένος-
Υπάρχουν σχέδια, όχι σκουπίδια.
Ο τουρισμός έχει φέρει ασύλληπτη ευημερία.
Τα καταλύματα κυμαίνονται από dalansaras και οικονομικά ξενοδοχεία έως πολυτελή ξενοδοχεία Taj.
Το κανάλι παρέχει νερό για κήπους και φύτευση.
Τα παιδιά της περιοχής φοιτούν σε ένα αγγλικό γυμνάσιο.
Η πρώτη μας κυνηγετική εξόρμηση ξεκίνησε αρκετά ήπια.
Κάθισα στο μπροστινό κάθισμα του τζιπ και δεν άκουγα τι έλεγε ο οδηγός.
Το μήνυμά μου προήλθε αποκλειστικά από έναν γκρινιάρη οδηγό που μου επεσήμανε με μία λέξη «φίδι», «ελάφι», «μανγκούστα» και άλλα προσβλητικά ζώα.
Έμεινα άναυδος από τον "Μπαντ" πριν κάνει ζουμ.
«Ειρήνη», είπε.
Όταν μάθαμε αυτά τα συναρπαστικά νέα, ήταν μόνο μισή ώρα πριν από την ώρα κλεισίματος.
Ένας ιχνηλάτης πλησίασε και ψιθύρισε στον οδηγό: τη μαγική λέξη «Λιοντάρι».
Καθίσαμε σε μια σειρά από τζιπ, περιμένοντας στην ευσεβή σιωπή, σαν στην εκκλησία.
Τελικά ήταν η σειρά μας να μπούμε στο καταφύγιο και περπατήσαμε σε ένα μονοπάτι μέσα στη ζούγκλα.
Εκεί, στη σκιά των δέντρων, τους συναντήσαμε, δύο λέαινες και πέντε λιονταράκια, και φάγαμε ένα καλό γεύμα στο Neil Gai.
Συναρπαστικό θέαμα, αλλά κακή εικόνα...
Ωχ, επειδή ο ήλιος το βράδυ έριχνε πάρα πολλές σκιές, η λέαινα καθόταν στο ψηλό γρασίδι, και τα θραύσματα των Λυκόπουλων έλαμψαν σε τρία πλαίσια --
Δύο μυτερά αυτιά, μισό ζαρωμένο πρόσωπο, ένα σηκωμένο πόδι και μία άκρη ουράς.
Αργότερα, συναντήσαμε δύο θυμωμένες λέαινες που σήκωσαν τα κεφάλια τους με τα πίσω πόδια τους, άρπαξαν η μία την άλλη και βρυχήθηκαν η μία στην άλλη. Φωτογράφιση; Δυστυχώς όχι!
Ήταν πολύ θυμωμένοι και το τζιπ μας έπρεπε να κρατάει ασφαλή απόσταση.
Πίσω στο θέρετρο, όλοι ζήλευαν.
Κάποιοι άτυχοι άνθρωποι ξόδεψαν ένα πακέτο λεφτά στο κυνήγι τρεις φορές και είδαν μόνο πιθήκους, ελάφια και, φυσικά, «παπαγάλους».
Οι τουρίστες συχνά πιστεύουν ότι η εμφάνιση του λιονταριού είναι εγγυημένη. όταν είναι απογοητευμένοι, θα εκφράσουν τα παράπονά τους.
Ένας διευθυντής ξύπνησε κάποτε απότομα από τον ύπνο του θυμωμένοι πελάτες που είχαν βγει έξω μάταια από τις 5 το πρωί. μ.
Οργάνωσαν μια διαδήλωση και φώναξαν το σύνθημα «πάισα βάζοολ, πάισα βάζοολ» απαιτώντας την επιστροφή των χρημάτων τους.
Ο Βασιλιάς του δάσους είναι τόσο τεμπέλης όσο ο φεουδάρχης μονάρχης.
Οι άντρες χρειάζονται μόνο να υπερασπίζονται την επικράτειά τους και να διεξάγουν προπαγάνδα, κάτι που είναι ο τρελός ενθουσιασμός του.
Όλα τα άλλα αφέθηκαν στη λέαινα.
Πρέπει να ψάχνει για θήραμα, να ταΐζει και να εκπαιδεύει τα Λιοντάρια για να τα προστατεύει από τα αρπακτικά, συμπεριλαμβανομένων και άλλων λιονταριών.
Ένας ενήλικος άνδρας είναι ο κύριος της επικράτειάς του και εξαλείφει όλους τους μελλοντικούς αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένων των απογόνων του, επειδή ξέρει ότι διαφορετικά θα τον σκοτώσουν κατά τη χρυσή εποχή του.
Επομένως, ο περήφανος «γιος» εκτιμάται ιδιαίτερα, χαϊδεύεται και προστατεύεται από τις μητέρες και τους δασικούς υπαλλήλους.
Στη ζούγκλα, το πατριαρχικό σύστημα είναι εξίσου απαράδεκτο όσο και έξω.
Τα λιοντάρια είναι πιο ανθρώπινα.
Φιλικότερο από λεοπάρδαλη ή τίγρη, αλλά μόνο σε περιορισμένη εμβέλεια.
Νωρίτερα, οι «pagis» ή οι παραδοσιακοί καταδιώκτες ήταν πρόθυμοι να δείξουν στους VIP επισκέπτες την αγάπη τους για τα ζώα, και εγώ έβαζα ένα μαντήλι στη χαίτη του κοιμισμένου λιονταριού με τη βοήθεια ενός ραβδιού, και το άλλο άτομο το ανακτούσε.
Ωστόσο, μια μέρα, το θρυλικό λιοντάρι ξύπνησε ξαφνικά και η ψυχαγωγία και η ψυχαγωγία τελείωσαν.
Έπειτα, στο δρόμο για τον τοπικό ναό, υπήρχε ένας ποδηλάτης.
Είδε ένα πανέμορφο δείγμα να κάθεται ήσυχα στην άκρη του δρόμου και έβγαλε το κινητό του τηλέφωνο --
Η κάμερα και οι άκρες πλησιάζουν όλο και περισσότερο μέχρι που το λιοντάρι θυμώνει και γλιστράει δυνατά με τα νύχια του, και ο ηλίθιος νεαρός στέλνεται σε έναν άλλο κόσμο.
Στη ζούγκλα, το ευγενές ζώο ήταν ο βασιλιάς, και ο άνθρωπος που δεν σεβόταν τη βασιλική του ταυτότητα πλήρωνε βαρύ τίμημα.