Stolz vum Dschungel1

Un enger roueger Nuecht, soe se, kann een e knurrende Léiw a fënnef Meilen ewech héieren.
Et gouf kee sou häerzlecht Wëllkomm, wéi mir an de Sanghir gefuer sinn, de Mound huet héich geflügelt, awer mir ware sécher am Léiweland, de Schëld huet op d'Mané Land Jungle Cottage, de Léiweklau-Resort, de Jill säi Stolz, den Elsa säin Nascht, a sou weider gewisen.
Fir mech war et eng sentimental Rees, well mäi Papp virun der Onofhängegkeet ënner dem Nawab zu Junagard gedéngt huet, an als Kanner hu mir d'Jill besicht,
Den Nawab ass e grousse Déierefrënd a gëtt selten gejot, hie gëtt haaptsächlech fir Rajas vun Indien a VIP-UK gehalen, Léiwe sinn hir wäertvoll Trophäen.
Eis Grupp vun 20 Leit huet véier onvergiesslech Deeg hei verbruecht.
Et war kuerz nodeems de Lord Linlisgo, deemools Gouverneur, fort war.
De Wäikeller enthält nach ëmmer déi leckerst Wäiner, souwéi Kéis, Konfitüre a Konserven aus Australien.
D'Cheffe hunn et virsiichteg gekacht-
Fleesch, Spill an Desserten sinn onheemlech.
Eis sechs kleng Meedercher goufen an d'Schlofkummer zougewisen, wou an der Mëtt en riesegt Duebelbett mat engem 8-Zoll-Këschtchen stoung-
Federmatratz speziell importéiert fir Paschtouerkoppel.
Mir hunn en owes als Trampolin benotzt fir ze kucken, wien am meeschte gesprongen ass.
D'Bett huet den Ugrëff iwwerlieft.
Keng Matratz.
D'Welt dobaussen ass e traurege Kontrast.
Eng Asphaltstrooss féiert zum Juegdhaus, an d'Forstbeamten besetzen dat eenzegt anert Gebai.
D'Jeeps schlängelen sech duerch de Bësch, an d'Maldari-Hierde verschmëlzen mat der haarder bronger Äerd, där hir Ranner an engem Duerf vun 1400 Quadratmeter an Aarmut liewen.
Kilometer vum Hellegtum. An dësem Hallef-
Landwirtschaft an der Wüst ass onméiglech.
Komm elo heiher, an ech gesinn, wat anescht ass.
Mir sinn vu Largercourt gefuer.
Flaach Strooss bis bei d'Peripherie vum Hellegtum, ganz propper, gutt-
Et gëtt Pläng, kee Müll.
Den Tourismus huet onvirstellbare Wuelstand bruecht.
D'Ënnerkonft reecht vun Dalansaras a Budgethoteller bis zu Luxus-Taj-Hoteller;
De Kanal liwwert Waasser fir Gäert a Planzung;
Déi lokal Kanner ginn an enger englescher Secondairesschoul.
Eis éischt Juegdtour huet zimmlech roueg ugefaangen.
Ech souz um viischte Sëtz vum Jeep a konnt net héieren, wat de Guide gesot huet.
Meng Noriicht koum ganz vun engem granzege Chauffer, deen op "Schlaang", "Réi", "Mungus" an aner offensiv Déieren an engem Wuert higewisen huet.
Ech war vum "Bud" iwwerrascht, ier hien eragezoomt huet.
„Fridden“, sot hien.
Wéi mir dës spannend Neiegkeet kruten, war et just eng hallef Stonn virum Schluss.
En Tracker koum bei hie a flüsterte dem Guide zou: dat magescht Wuert "Léiw".
Mir souzen an enger Rei Jeeps a waarden an der frommer Rou, wéi an der Kierch.
Schlussendlech war et eis Zäit, an den Hellegtum eran ze goen, a mir sinn e Wee erof an den Dschungel gaangen.
Do, am Schiet vun de Beem, hu mir se begéint, zwou Léiwin a fënnef Jonken, an hunn e gutt Iessen am Neil Gai giess.
Spannend Vue, awer schlecht Bild-
Op, well d'Sonn owes ze vill Schied geworf huet, souz d'Léiwin op dat héicht Gras, an d'Fragmenter vun de Welpen hunn an dräi Biller geblénkt --
Zwee spitz Oueren, e hallef zerknittert Gesiicht, eng erhiewt Patt an eng Schwanzspëtz.
Méi spéit si mir zwou rosen Léiwinen begéint, déi hir Käpp mat hiren hënneschte Been gehuewen hunn, sech géigesäiteg gegraff hunn a sech géigesäiteg ugebrëllt hunn. Foto-Op? Leider net!
Si ware ganz rosen an eise Jeep huet missen e sécheren Ofstand halen.
Zréck am Resort war jiddereen neidesch.
E puer ongelécklech Leit hunn dräimol e Pak Sue fir d'Juegd ausginn a just Afen, Réi an natierlech "Papageien" gesinn.
Touristen mengen dacks, datt d'Erscheinung vum Léiw garantéiert ass. Wann se enttäuscht sinn, wäerte se hir Reklamatiounen ausdrécken.
E Manager gouf emol onhéiflech aus sengem Schlof vun rosen Gäscht erweckt, déi zënter 5 Auer moies vergebens ënnerwee waren. m.
Si hunn e Gherao inszenéiert a de Slogan "paisa vasool, paisa vasool" geruff, fir hiert Geld zréckzekréien.
De Kinnek vum Bësch ass sou faul wéi de feudale Monarch.
Männer brauche just hiert Territoire ze verdeedegen a Propaganda ze maachen, wat säin verréckten Enthusiasmus ass.
Alles anescht gouf der Léiwin iwwerlooss.
Si muss no Beute sichen, d'Welpe fidderen an trainéieren, fir se viru Feinde, dorënner och aner Léiwen, ze schützen.
E erwuesse Männchen ass de Meeschter vu sengem Territoire an hie läscht all zukünfteg Géigner, dorënner och seng Nokommen, well hie weess, datt si hien soss wärend sengem gëllene Zäitalter ëmbréngen.
Dofir gëtt de stolze "Jong" héich geschätzt, verwéint a geschützt vu Mammen a Forstbeamten.
Am Dschungel ass de patriarchale System genee sou onsympathesch wéi dobaussen.
Léiwen si méi mënschlech.
Frëndlech wéi Leopard oder Tiger, awer nëmmen an engem limitéierten Beräich.
Fréier waren "Pagis" oder traditionell Stalker begierig, de besichende VIPs hir Affinitéit mat Déieren ze weisen, an ech hunn en Taschentuch mat Hëllef vun engem Bengel op d'Päerdsmähn vum schlofende Léiw geluecht, an déi aner Persoun huet et geholl.
Mä eenes Daags ass de legendäre Léiw op eemol erwächt an d'Ënnerhalung an d'Ënnerhalung ware eriwwer.
Dunn, um Wee zum lokalen Tempel, war do e Vëlosfuerer.
Hien huet e wonnerschéint Exemplar roueg um Stroosserand gesinn an huet säin Handy erausgeholl --
D'Kamera an d'Kante kommen ëmmer méi no, bis de Léiw rosen gëtt a kräfteg mat senge Krallen rutscht, an de domme jonke Mann an eng aner Welt geschéckt gëtt.
Am Dschungel war dat edel Déier de Kinnek, an de Mann, deen seng kinneklech Identitéit net respektéiert huet, huet e schwéiere Präis bezuelt.