အုန်းထန်းမွေ့ရာ ထိန်းသိမ်းနည်း

ရေးသားသူ- Synwin- စိတ်ကြိုက်မွေ့ယာ

1. အိမ်တွင်း နှိုင်းရစိုထိုင်းဆကို လျှော့ချခြင်းနှင့် 50% အောက် နှိုင်းရစိုထိုင်းဆကို ထိန်းချုပ်ခြင်းသည် ပိုးမွှားများနှင့် ၎င်းတို့၏ ဓာတ်မတည့်မှုအဆင့်ကို ထိန်းချုပ်ရန် အသုံးအများဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်သည်။ စိုထိုင်းဆကို ထိန်းချုပ်ခြင်းသည် အပူချိန်ကို ထိန်းချုပ်ခြင်းထက် ပိုမိုလွယ်ကူသည်။ အပူချိန် 25 ~ 34 ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်တွင်ပင် 40% သို့မဟုတ် 50% နှိုင်းရစိုထိုင်းဆအောက် ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပင် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ပိုးများသည် 5 ~ 11 ရက်အတွင်း ရေဓာတ်ခန်းခြောက်ခြင်းမှ သေဆုံးလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း စမ်းသပ်ချက်များအရ သိရသည်။ တောင်တန်းနိုင်ငံများ သို့မဟုတ် အရှေ့အလယ်ပိုင်း၏ မြောက်ပိုင်းဒေသများတွင် ပိုးမွှားများနှင့် ပိုးမွှားဓာတ်များ ဤခြောက်သွေ့သောဒေသများတွင် တွေ့ရခဲသည်။

နှိုင်းရစိုထိုင်းဆနှင့် စုစုပေါင်းပမာဏကို လျှော့ချရန်အတွက် အိမ်တွင်းရှိ စွမ်းဆောင်ရည်မြင့် လေအေးပေးစက်များနှင့် လေအေးပေးစက်များကို အသုံးပြုရန် အကြံပြုထားသည်၊ ၎င်းသည် လက်တွေ့နှင့် ထိရောက်မှုရှိသော ပိုးများဖြစ်သည်။ ဖုန်မှုန့်များပေါက်ပွားမှုကို လျှော့ချရန် လေအေးပေးစက်၏ ဖုန်မှုန့်အဖုံး သို့မဟုတ် ပိုက်ကွန်ကို မကြာခဏ သန့်ရှင်းရေး သို့မဟုတ် အစားထိုးခြင်း။ 2. ထုပ်ပိုးထားသောအဖုံးများကို အသုံးပြုပါ- မွေ့ယာနှင့် ခေါင်းအုံးများကို အထူးပိုးမွှားများ နှိမ်နင်းရေးပစ္စည်းများဖြင့် ထုပ်ပိုးခြင်းသည် ဖုန်မှုန့်များနှင့် ၎င်းတို့၏ဓာတ်မတည့်မှုတို့ကို လျှော့ချရန် ထိရောက်သောနည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤနည်းလမ်းကို ဓာတ်မတည့်မှုဝေဒနာရှင်များအတွက် အကြံပြုထားပြီး ထုပ်ပိုးမှုတွင် ပလတ်စတစ်၊ လေ၀င်လေထွက်ကောင်းသော ပစ္စည်း၊ အလွန်ကောင်းမွန်သော အထည်မျှင်များ သို့မဟုတ် ယက်မထုတ်သည့် ဓာတုပစ္စည်းများ ပါဝင်ပါသည်။

ခေါင်းအုံးနှင့် မွေ့ယာထုပ်ကို ဈေးဝယ်သည့်အခါ အထည်၏ ချွေးပေါက်အရွယ်အစားသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ စံပြပစ္စည်းသည် အငွေ့စိမ့်ဝင်နိုင်သော သက်တောင့်သက်သာရှိသော အထည်ဖြစ်သင့်ပြီး ပိုးမွှားများနှင့် ပိုးမွှားဓာတ်မတည့်မှုကို တားဆီးပေးသည်။ သားလောင်းများ၏ အကျယ်သည် ယေဘူယျအားဖြင့် 50 microns ထက် ပိုကြီးသောကြောင့် 20 microns ထက်နည်းသော သို့မဟုတ် တူညီသောအထည်များသည် ပိုးမွှားများဝင်ရောက်ခြင်းကို တားဆီးပေးပါသည်။

လက်ရှိတွင် ဖုန်မှုန့်ကာကွယ်နိုင်သော အိပ်ရာဖုံးများ၊ ခေါင်းအုံးစွပ်များနှင့် အခြားပစ္စည်းများကို ရောင်းချလျက်ရှိပါသည်။ အရည်အသွေးမြင့် ငှက်မွေးခေါင်းအုံးများ၊ ငှက်မွှေးစောင်များ သို့မဟုတ် အောက်ခံအကျီများ သည် ၎င်းတို့၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ဖုံးအုပ်ထားသော ထူထပ်သော အထည်များကြောင့် ၎င်းတို့အတွင်း ဖုန်မှုန့်များ ဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် ပေါက်ပွားခြင်းမှ တားဆီးနိုင်သည် (လူ့ dander ကဲ့သို့သော အစာကို မစားနိုင်)။ 3. အိပ်ယာများကို သန့်ရှင်းခြင်း၊ အခြောက်ခံခြင်းနှင့် အခြောက်ခံခြင်း - ထိုင်ခုံအဖုံးများ၊ ခေါင်းအုံးစွပ်များ၊ စောင်များ၊ မွေ့ယာအဖုံး စသည်တို့။ 55°C နှင့် ညီမျှသော သို့မဟုတ် မြင့်မားသော ရေနွေးဖြင့် တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ် ပိုးမွှားများကို သတ်ပြီး မှိုဓာတ် အများစုကို ဖယ်ရှားပေးသည်။

ရေနွေးနွေး သို့မဟုတ် ရေအေးဖြင့် ဆေးကြောခြင်းသည် ပိုးအများစုကို မသတ်နိုင်သော်လည်း ဓာတ်မတည့်မှုအများစုသည် ရေတွင်ပျော်ဝင်သောကြောင့် ဓာတ်မတည့်မှုအများစုကို ဖယ်ရှားပေးမည်ဖြစ်သည်။ အဝတ်ခြောက်စက်ဖြင့် အခြောက်ခံခြင်းသည် 55 ℃ ထက် မြင့်သင့်ပြီး 10 မိနစ်ထက်ပိုသော ပိုးမွှားများကို သေစေနိုင်သည်။ နေ့စဉ်ခေါင်းလျှော်ခြင်းသည် ဖုန်မှုန့်မွှားဓာတ်မတည့်မှုကို ထိန်းချုပ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။

4. ကော်ဇောများ၊ ကုလားကာများနှင့် ပျော့ပျောင်းသော အိမ်သုံးပရိဘောဂများကို မကြာခဏ အစားထိုး သန့်စင်သင့်သည်- ကော်ဇောများ၊ ကုလားကာများနှင့် အိမ်ကူအ၀တ်အထည်များသည် အမှိုက်များ စုပုံနေပြီး စိုစွတ်နေစေရန်အတွက် ပိုးမွှားပေါက်ဖွားရန် စံပြနေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ စိုစွတ်သောနေရာများတွင် ကော်ဇောများ၊ ပြတင်းပေါက် (အထည်များ) ကုလားကာများ သို့မဟုတ် မီးပျက်နေသော ကုလားကာများကို အသုံးမပြုသင့်ဘဲ လိုက်ကာများကို အစားထိုးသင့်သည်။ အိမ်ကူထည်များကို ဗီနိုင်း သို့မဟုတ် သားရေပြားများဖြင့် အစားထိုးသင့်ပြီး ပရိဘောဂများကို သစ်သားဖြင့် ပြုလုပ်နိုင်သည်။

5. ကော်ဇော ဖုန်စုပ်ခြင်း- မိသားစုက ကော်ဇောကို မပြောင်းလိုသော သို့မဟုတ် ငွေရေးကြေးရေးအရ အဆင်မပြေပါက၊ ၎င်းကို တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ် ဖုန်စုပ်ပေးသင့်ပြီး ဖုန်စုပ်အိတ်ကို မကြာခဏ ပြောင်းလဲသင့်ပါသည်။ ပုံမှန် ဖုန်စုပ်ခြင်းသည် မျက်နှာပြင်ရှိ ပိုးမွှားများနှင့် ဓာတ်မတည့်မှုများအား ဖယ်ရှားပေးသည်၊ သို့သော် အသက်ရှင်သော ပိုးမွှားအရေအတွက်ကို သိသိသာသာ လျှော့ချခြင်း သို့မဟုတ် နက်ရှိုင်းစွာ မြှုပ်ထားသော ဓာတ်မတည့်မှုများကို ဖယ်ရှားပေးပါသည်။ 6. ပျော့ပျောင်းသောကစားစရာများနှင့် ပစ္စည်းသေးသေးများကို အေးခဲထားပါ- နူးညံ့သောအရုပ်များနှင့် သေးငယ်သောပစ္စည်းများ (ခေါင်းအုံးနှင့် အထူးအဝတ်အစားများကဲ့သို့) ကို -17°C~-20°C တွင် အနည်းဆုံး 24 နာရီကြာ အေးခဲခြင်းသည် အဆိုပါပစ္စည်းများပေါ်ရှိ ပိုးများကိုသတ်ရန် ထိရောက်သောနည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

အိမ်မှာ ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ အေးခဲပြီးရင်တော့ ဒီပစ္စည်းတွေကို ပိုးသေတွေနဲ့ ဓာတ်မတည့်မှုတွေကို ဖယ်ရှားပစ်နိုင်ပါတယ်။ ချမ်းအေးတဲ့ ဆောင်းရာသီမှာ မွေ့ယာနဲ့ ခေါင်းအုံးတွေကို အပြင်မှာ ထားထားရင် ပိုးတွေကို သေစေနိုင်ပါတယ်။ 7. လေသန့်စင်ခြင်း/စစ်ထုတ်ခြင်း- အိမ်တွင်းဖုန်မှုန့်များ၏ အဓိကအစိတ်အပိုင်းများမှာ ပိုးမွှားများဖြစ်သည်။

Mite allergens သည် အချင်း 20 µm ထက်ကြီးသော ဖုန်မှုန့်များနှင့် အဓိက ဆက်စပ်နေသည်။ လေထုလှုပ်ရှားမှုက လေထုထဲက အမှုန်အမွှားတွေကို ရှူမိတဲ့အခါ ဓာတ်မတည့်မှုဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။ လေကို သန့်စင်ခြင်း သို့မဟုတ် စစ်ထုတ်သည့်အခါတွင်၊ အတွင်းခန်းလေကို စီးဆင်းစေပြီး ဖုန်မှုန့်များကို သန့်ရှင်းစေခြင်း သို့မဟုတ် စစ်ထုတ်ခြင်းတွင် အခန်းကဏ္ဍတစ်ခုအဖြစ် ပါဝင်စေသော ဖုန်မှုန့်များကို စိမ့်ဝင်အောင်ပြုလုပ်ပါ။

8. ကြောင်နှင့် ခွေးကဲ့သို့သော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များကို အိမ်ထဲတွင် မထားပါနှင့်- တိရစ္ဆာန်ငယ်လေးများ၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် သင့်လျော်သော အပူချိန်နှင့် စိုထိုင်းဆများရှိပြီး ဒန်ဆီအမြောက်အမြားသည် ဖုန်မှုန့်များအတွက် အစားအစာကြွယ်ဝသော အရင်းအမြစ်တစ်ခုဖြစ်သောကြောင့် တိရစ္ဆာန်ငယ်လေးများသည် ၎င်းတို့၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ပိုးအများအပြားပေါက်ပွားကာ အိမ်တွင်းနေရာတိုင်း၊ နေရာတိုင်းတွင် သယ်ဆောင်သွားနိုင်ပါသည်။ 9. ဓာတုဗေဒပစ္စည်းများ- ပိုးမွှားများနှင့် ဓာတ်မတည့်မှုများကို ဖယ်ရှားရာတွင် အသုံးပြုသည့် ဓာတုဗေဒပစ္စည်းများ၏ ရလဒ်များသည် ကျေနပ်ဖွယ်ရာမရှိပါ၊ အစွမ်းထက်ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ထိရောက်မှုရှိစေရန် ပိုးများနေထိုင်ရာအရပ်သို့ တိုက်ရိုက်ပေးပို့ရမည်ဖြစ်သည်။ အဓိကအားဖြင့် benzyl benzoate၊ disodium octaborate tetrahydrate၊ thorium reagent၊ permethrin နှင့် denaturant စသည်တို့ပါဝင်သည်။

ဤ acaricides များ၏ အိမ်တွင်းလုံခြုံရေးသည် အတည်ပြုရန် နောက်ထပ်သုတေသနများ လိုအပ်ပြီး ထပ်ခါတလဲလဲ လျှောက်ထားပါက ဆေးယဉ်ပါးသော ပိုးများ ပေါ်ပေါက်လာမည်ဖြစ်သည်။ 10. ဖုန်မှုန့်များကို ထိန်းချုပ်ခြင်းသည် ဓာတ်မတည့်သောရောဂါများ၏ အလုံးစုံကုသရေး၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်- နှစ်ရှည်မတည့်သော rhinitis လူနာများ၊ ပန်းနာရင်ကျပ် သို့မဟုတ် atopic dermatitis သည် ပိုးမွှားများနှင့် ဓာတ်မတည့်ခြင်း၊ ရှူရှိုက်မိသော ကုထုံးနှင့် သတ်သတ်မှတ်မှတ် desensitization ကုသမှုကို အသုံးပြုသင့်ပါသည်။ မူလက ၎င်းကို ရောဂါ၏ အတိုင်းအတာ၊ လူနာနေထိုင်သည့် ရာသီဥတုအခြေအနေနှင့် တစ်ကိုယ်ရည်နေထိုင်မှု ပတ်ဝန်းကျင်တို့အရ ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။