Schattenvrouw brengt honderd wolvenhuiden, springmatras, beweert van een universiteit te zijn, nadat de getuigenis van de deskundige niet kalm is

Ons land kent een lange geschiedenis en heeft ook talloze natuurschatten overleefd. Maar modern vond een groot aantal oude culturele overblijfselen, naast goud en zilver schatten jade en andere natuurlijke ertsverwerking en in, het gebruik van dieren in sommige delen van de verwerking van de antiquiteiten, houdt zich ook bezig met de doodgeboren kinderen hadden de helft. En een van de bekendste zijn de Yin-ruïnes, waar een oude ivoren beker is opgegraven. De hierboven genoemde beker is ook versierd met turkoois. Het is een zeldzame schat, op duizenden exemplaren na. Sinds de opgraving is hij maar op weinig buitenlandse tentoonstellingen te zien geweest. Slechts weinig mensen hebben deze kostbare schat ooit gezien. Turquoise ivoren beker de laatste jaren de opkomst van schatwaarderingsprogramma's, laat velen verspreiden in de volkse enkelvoudige oudheid, opnieuw verschijnen in het gezichtsveld van de mensen. En tussen deze schatbeoordelingsprogramma's kunnen ook twee ongewone schatten verschijnen, lieten schatbeoordelingsexperts een uitroep op het podium horen. Inclusief een schatwaarderingsprogramma, een vrouw die een erfstuk meebracht, een kracht die het publiek aantrok en experts. Het meisje nam de macht over door deze baby, is eigenlijk een heel complete de wolvenhuid. De wolvenhuid ziet er niet uit van korte duur, de vacht is vervaagd en blijkbaar zijn er sporen te zien van wat door mensen is gedragen. Maar dit heeft geen invloed op de integriteit van de wolvenhuid. Volgens de introductie van het meisje is dit stuk bont een familie-erfstuk en de vorige drager ervan is in werkelijkheid haar oma, zij is de vijfde generatie van haar hand. Het meisje zei enigszins beschaamd, nadat ze deze wolvenhuiden had gedragen en ze deze meenam naar de slaapzaal van de universiteit, legde ze een matje onder het bed toen ze de mat opdeed. Het algemene gevoel was heel comfortabel en heel warm. Maar het ontwerp van de Wolf-vorm hierboven is te 'spannend' en maakt haar een beetje bang. In feite kan dit begrepen worden, de reden hiervoor is dat de wolvenhuid, welke bij een volwassen wolf hoort, kop aan staart vast zit, vanaf de baarmoeder barst, een complete vacht vormt, zelfs de gelaatstrekken van oren, ogen en kop vallen niet uit, het ziet er echt eng uit. Op het podium zagen verschillende experts hoe het beddengoed van wolvenhuiden veranderde en een van hen raakte de wolvenhuiden aan. Tegen het meisje zei hij: In het oude China hielden de nomadische of rijke volken van het noorden in de winter wolvenhuiden tegen de kou. Ze kochten ze om er kleding mee te naaien of als deken om zich te beschermen tegen de kou in de winter in het noorden. In de oudheid was het geen probleem om een wolf te villen, maar vanwege het gebrek aan sociale productieve krachten en omdat de mensen geen andere warme hulpmiddelen hadden, konden ze alleen de vacht van deze dieren gebruiken om zichzelf warm te houden. En de Wolf zelf vormt een grote bedreiging voor de tijd van de herders, dus de Wolf in die tijd, wat is 'gebeurtenis'. En het meisje dat de wolvenhuiden meebrengt, heeft, qua uiterlijk gezien, in ieder geval een geschiedenis van honderden jaren en is een zeldzame verzameling. Maar voor de verzameling kon hij geen prijs noemen. Omdat de wolf, de dieren die tot dan toe vatbaar waren voor massale slachting, al een nationaal beschermd dier was. De experts zeggen dat er hier sprake is van 'niet kalmte', van bepaalde gevoelens. Hij legde uit dat experts in de industrie, net als bij dit soort culturele relikwieën, meestal een hoofd hebben en vervolgens weigeren te identificeren, weigeren te schatten, om te voorkomen dat iemand zijn interesse wekt om de bedreigde diersoorten te doden. En de wolvenhuiden, zodra de experts er een prijs voor boden, dus er zal altijd wel iemand zijn die winst wil maken, voor de barzoi en om te proberen de bescherming van wilde dieren te beheren en een bepaalde bedreiging te creëren. Er is geen sprake van doden, mensen gebruiken deze dieren al duizenden jaren als handelswaar. Veel soorten zijn door menselijk ingrijpen volledig verdwenen uit dit land. Alleen deze foutwaarden zullen langzaam de geest van mensen corrigeren, en deze dieren kunnen echte veiligheid krijgen. En dit zijn de kleine details die langzaam maar zeker de volgende generatie beïnvloeden. Alleen in een vroeg stadium, op basis van zulke waarden, een gelijkwaardig leven met dieren, een harmonieuze coëxistentie van het aardse thuis