ارزیابی خواص پشتیبانی مواد تشک

نویسنده: سینوین تشک سفارشی

حالت تماس بین تشک و بدن انسان بر راحتی درک شده بدن انسان تأثیر می‌گذارد و همچنین بر کیفیت خواب نیز تأثیر می‌گذارد. این احتمال بیشتر است که علت مستقیم زخم‌های فشاری برای بیماران بستری طولانی مدت باشد. در سال 1998، پیتر و آوالینو [1] تشک‌ها را با استفاده از آزمایش فشار بدن انسان و ارزیابی ذهنی راحتی مورد مطالعه قرار دادند و نتایج نشان داد که تشک‌های آزمایش شده راحتی بهتری نسبت به سطوح تخته‌ای غیرقابل تراکم دارند. در سال ۱۹۸۸، شلتون[2] با تجزیه و تحلیل داده‌های فراوان، شاخص فشار (Pindex) را پیشنهاد کرد و با ترکیب میانگین فشار، پیک فشار، بزرگی پیک فشار و سایر عوامل، آن را با اثر تست رفع فشار تشک مقایسه کرد و عملکرد بسیار خوبی را نشان داد. ثبات خوب.

در سال 2000، دیفلور[3] مطالعه‌ای در مورد تأثیر حالت‌های مختلف خواب بر فشار تشک انجام داد. این مطالعه نشان داد که حالت نیمه نشسته با زاویه ۳۰ درجه و حالت دمر کمترین فشار را روی سطح تماس تشک دارند، در حالی که حالت خوابیده به پهلو با زاویه ۹۰ درجه کمترین فشار را روی تشک دارد. بزرگترین آنها که مشخص شد از یک تشک فومی استاندارد نیز استفاده می‌کند، فشار سطح تماس را 20 تا 30 درصد کاهش داد. در سال 2000، بادر [4] مطالعه‌ای در مورد رابطه بین کیفیت خواب و سختی سطح تخت انجام داد و دریافت که افراد بیشتری می‌توانند با تشک نرم‌تر نسبت به تشک سفت‌تر سازگار شوند. در سال ۲۰۱۰، جاکوبسون و همکاران. [5] مطالعه‌ای روی بیمارانی که کمردرد یا سفتی خفیف داشتند، انجام داد. این مطالعه نشان داد که سطح تماس بدن انسان در طول خواب بر کیفیت خواب تأثیر می‌گذارد. تعویض تشک با سفتی متوسط می‌تواند ناراحتی خواب را بهبود بخشد و کمر بیمار را تسکین دهد. درد و سفتی کمر.

در سال‌های اخیر، محققان چینی تحقیقات خود را در مورد تشک‌ها نیز افزایش داده‌اند و بخش اصلی تحقیقات هنوز در رابطه بین راحتی تشک، کیفیت خواب، ضخامت تشک و خواص مواد منعکس می‌شود. در سال ۲۰۰۹، لی لی و همکاران. [6-7] شاخص توزیع فشار بدن انسان را با تغییر ضخامت اسفنج روی سطح تشک اندازه‌گیری کردند و یک تحلیل جامع ذهنی و عینی انجام دادند و دریافتند که ضخامت اسفنج تأثیر مهمی بر راحتی تشک دارد. در سال ۲۰۱۰، انواع مختلفی از تشک‌های اسفنجی انتخاب شدند و تأثیر انواع اسفنج بر راحتی کلی و موضعی بدن انسان مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت.

در سال ۲۰۱۴، وقتی هو جیانجون [8] تأثیر مواد تشک را بر ویژگی‌های بدن انسان در حالت خوابیده به پشت بررسی کرد، دریافت که سطح تماس بین تشک و بدن انسان بزرگ است و تماس طولانی مدت می‌تواند به راحتی منجر به خستگی انسان شود. از مطالب فوق می‌توان دریافت که تحقیقات روی تشک‌ها عمدتاً در آزمایش توزیع فشار نهفته است و همچنین به مواد خاصی محدود می‌شود. روش‌های ارزیابی عینی برای اثر حمایتی مواد تشک نسبتاً نادر هستند.

در این مقاله، 6 نوع ماده تشک معمولی انتخاب شده و آزمایش فشار در جهت ضخامت و آزمایش توزیع فشار بدن انسان بر روی آنها انجام شده است. اثر حمایتی جنس تشک. ۱- روش تجربی: یک دانشجوی دختر سالم برای آزمایش انتخاب شد. آزمودنی سابقه بیماری اسکلتی-عضلانی نداشت، ۲۴ سال سن، ۱۶۵ سانتی‌متر قد و ۵۵ کیلوگرم وزن داشت. مواد انتخاب شده در این آزمایش اسفنج معمولی، فوم حافظه‌دار، اسفنج عمودی، دو چگالی مختلف فوم اسپری و ماده سه‌بعدی هستند. عملکرد فشرده‌سازی مواد تشک با استفاده از دستگاه تست مواد آمریکایی Instron-3365 که عمدتاً برای کشش مواد استفاده می‌شود، آزمایش شد. آزمایش کشیدگی.

به منظور آزمایش خواص فشاری مواد تشک، یک جفت صفحه آهنی مربعی شکل 10 سانتی‌متر × 10 سانتی‌متر که به طور خاص ساخته شده بودند، به ترتیب به چاک‌های بالایی و پایینی متصل شدند تا آزمایش فشاری انجام شود. مواد تشک به صورت استوانه‌ای با قطر ۶.۶ میلی‌متر برش داده می‌شوند، روی صفحه آزمایش پایینی قرار می‌گیرند، صفحه آهنی بالایی به آرامی مواد تشک را به سمت پایین فشرده می‌کند و وقتی ضخامت به ۵ میلی‌متر رسید، فشرده‌سازی را متوقف می‌کند و فشار را از ابتدای فشرده‌سازی تا پایان آزمایش ثبت می‌کند. . آزمایش توزیع فشار بدن، سیستم آزمایش راحتی لباس پوشیدن شرکت AMI ژاپن را اتخاذ می‌کند.

این دستگاه از یک حسگر فشار از نوع بالون استفاده می‌کند که در طول آزمایش هر 0.1 ثانیه داده‌ها را جمع‌آوری می‌کند. برای آزمایش توزیع فشار بدن، ۶ قسمت از مهره هفتم گردنی، شانه، کمر، ساق پا، ران و ساق پا برای آزمایش انتخاب شدند و حسگرهای کیسه هوا با قطر ۲۰ میلی‌متر به هر نقطه آزمایش متصل شدند. آزمایش‌کننده روی تشک صاف دراز می‌کشد و وقتی داده‌های فشار پایدار شدند، داده‌ها به مدت ۲ دقیقه ثبت می‌شوند.