สามีภรรยาเข้านอนเตียงกลัวรบกวน จุดเริ่มต้นที่นอนสปริง นอนกับสามีภรรยาจนแก่!

ความกดดันในการทำงานเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เวลานอนยิ่งน้อยลง บางครั้งพลิกตัวแล้วปลุกให้ตื่น ก็จะไม่มีวันได้นอนหลับเลย ทำไมเราไม่แยกการนอนล่ะ เริ่มจากไม่ชินไปก่อน แต่ให้นอนสองคนจะสบายกว่า อยากนอนแล้วก็นอนเลย คนแบบนี้ยิ่งนอนมากก็ยิ่งเป็นนิสัย รู้สึกว่าอยู่ใกล้ๆ นานๆ ครั้งและนอนด้วยกันแต่ไม่ชิน แล้ววันแล้ววันเล่า ฉันก็ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ระยะห่างระหว่างเราค่อยๆ เลือนราง แปลกไปนิด นอกจากงานบ้านแล้ว หัวข้อสนทนาระหว่างเราก็ไม่มีอีกแล้ว ฉันกระตือรือร้นเสมอที่จะบอกคุณก่อนที่ฉันจะเข้านอน แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามันไม่ซ้ำซ้อน เราเริ่มสุภาพกันมากขึ้น เคารพกันมากขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้ฉันก็รู้สึกเป็นคนดีเหมือนกัน จนวันหนึ่งฉันพบว่าฉันไม่มีความรู้สึกใดๆ มาก่อนเลย บางอย่างก็อึดอัดกับคุณ และบางอย่างก็รู้สึกขยะแขยงที่คุณสัมผัสฉัน คนเราจะเล่นโทรศัพท์มือถือจนเป็นนิสัย ไม่ใช่แค่เล่นเฉยๆ อีกต่อไป ดังนั้นอย่ามีนิสัยจู้จี้จุกจิกแบบนั้นให้ตัวเอง ตอนนี้พบว่า: แม้ว่าฉันต้องการความรู้สึกที่จะจุดประกายในหัวใจของฉันให้ร้อนแรง แต่คุณไม่ใช่ แล้วฉันจะไปหาคนที่สามารถปลุกฉันได้ นี่คือความฝันที่ไม่ควรเกิดขึ้น เป็นแค่ความฝันที่จากไปและธรรมดา แม้ความฝันจะจืดชืด แต่การแยกทางจากการแต่งงานและความรักเป็นเพียงความฝัน เหล่าหยานก็เริ่มบินออกจากท่าเรือแห่งความรัก เรื่องนี้เราได้แต่ถอนหายใจและขออวยพรให้คุณตั้งตารอการทำรังครั้งต่อไป อย่าหันหัวไปคิดถึงเรื่องนี้เลย ต้นตอของความฝันคืออย่าไปรบกวนหรือไปรบกวนอีกฝ่ายด้วยคำพูดที่น่าประหลาดใจ