تشک با ساخت عنصر فنری داخلی ساخته شده است

تشک با ساخت عنصر فنری توکار شکل می‌گیرد. این یک سری سیم‌پیچ است که از طریق خط اضافی به یکدیگر متصل شده‌اند. فنر بایاس نیز به شکل ساعت شنی است، اما بالا و پایین آن صاف است، به طوری که سیم پیچ بین دو محور لولا می‌شود. فنر داخلی پیوسته، یک دسته سیم بلند است که به شکل S پیکربندی شده است. کویل جیبی را در پارچه، پارچه پیچیده و آن را به واحدهای مسکن کویل مجاور وصل کنید. تشک می‌تواند فنر مارپیچی ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ داشته باشد. در تشکی که فنر کمتری دارد، از سیم ضخیم‌تر استفاده کنید. هر سیم پیچ باید به روش های مختلفی متصل شود. یک رویکرد رایج، استفاده از مارپیچ است، خط مارپیچی در امتداد بالا و پایین فنر، سیستم سیم‌پیچ به هم متصل می‌شود. گاهی اوقات، یک مرز سفت و سخت در اطراف اتصال محیطی قرار می‌گیرد تا واحد فنری داخلی را تثبیت کند. در بیشتر موارد، شرکت‌های فرآوری تشک گفتند که فنر داخلی را نسازید. برعکس، عنصر فنر داخلی تولید، فنر را در خارج از شرکت‌ها تولید می‌کند. به محض اینکه واحد فنر توکار کامل را دریافت کنیم، کار کارخانه تشک آغاز می‌شود. سازنده برای راحتی و سهولت در حمل و نقل محصولات، از لایه بافر استفاده کرده است. لایه تزئینی پارچه‌ای به صورت دستی و با فنر ثابت می‌شود. اساساً دو لایه عایق تزئینی و لایه بافر وجود دارد. عایق مستقیماً ثابت می‌شود، فنری می‌شود و برای کاهش، لایه بعدی (لایه بافر) درون سیم‌پیچ قالب‌گیری می‌شود. اگرچه استفاده از عایق یک استاندارد است، اما تفاوت‌های قابل توجهی در تعداد لایه بافر نسبت به کمیت وجود داشت. ضخامت لایه بافر در محدوده ۲ تا ۸ لایه، با ضخامت ۱۴ اینچ تا ۲ اینچ (۶۳.۵ سانتی‌متر) است. لایه بافر، احساس و راحتی محصول را تعیین می‌کند. ضخامت برای ۶۳-۵ سانتی‌متر). لایه بافر، حس و راحتی محصول را تعیین می‌کند. ضخامت برای ۶۳-۵ سانتی‌متر. لایه بافر، حس و راحتی محصول را تعیین می‌کند.