Nocte nuptiarum, morte sponsae, socrus eius nimis infelix motus est, stratis vernalibus apertis, ut filium non hominem vituperaret.

Nomen mihi est Eva, dies ille bonus erat, nurus filii mei nupsit die rubris litteris. Casus tamen accidit, dies ille omnino in tragoediam conversus est. Interdiu omnia bene se habent, omnes in gaudio atmosphaerae immerguntur. Sed nocte nuptiarum eorum, dormiens, subito clamorem ex cubiculo nurus filii audivi. Ego et uxor eius festinanter lucem in praeterito accendimus, post id ianuam ingredimur, facie pallida filius et nurus in lecto iners iacent. Non perterriti, festinanter numeros auxilii vocavimus, sed antequam ambulance advenit, nurus anhelitum amisit. Hoc modo, die nuptiarum eorum, uxorem eius et uxorem amisi, filius eius novam uxorem amisit. Medicus nurum suam conclusionem dedit esse arrestum cardiacum, causam mortis. Post paucos dies, nos duae familiae funere nurus occupatae eramus, nec tempus habuimus ad investigandum quid nurus esset propter impetum cordis. Nunc funus procul a spatio temporis est, nocte nuptiarum eorum, mors subita sponsae, hoc in familia nostra accidit, ad aliquid non iucundum diffusum est. Filius non vult in cubiculo semel necavit homines, et ego quoque nimis infortunatus sum, itaque familia migrare constituit. Migratio magnum est negotium, quidvis parare necesse est, quidvis tollendum. Nos tres, cooperatione laboris divisi, uxor eius illuc ad novam domum ornandam, filius fistulas principales tractans, et ego sarcinas eas res auferendi curabam. Hoc die, in conclavi aperto "filii matellae resortis", relatio inspectionis sub matella resortis inveni. Haec est relatio examinationis nurus meae, quae ostendit nurum morbo cordis laborare, non posse nimium bibere, alioquin facile esse arrestum cardiacum causare. Nuru mortua, cor meum miratur, filius quoque laborans, eum statim domum revocare debeo. Medicum elementalem accepi et filium eius rogavi, "Nocte nuptiarum quid agitur?" Filius videt se celare ne viveret, flens. Ego autem dixi, "Die quo nimium vini bibit, noctu cogitans de nuru sua, quae aliquot pocula vini bibit, ideoque mortem uxoris suae effecit." Postquam veritatem cognovi, crus meum molle, in terram collapsum, tum ad filium verberans non est res. Corpus uxoris suae manifeste novit, non bibens, etiam subito eam bibere coegit. Quia vinum bibere coacta sum, nurus vitam amisit, filius meus nudus est homicida. Ut veritatem postquam excruciatus sum cognoscam, iure mihi est vigiles vocare, vigiles rem curare sinere, ne nurus, anima mea, et hic est filius meus. Dixisti quid faciam? (Imago ex rete sumpta est)