โรงงานที่นอนเก่าเป็นแหล่งรวมของงานศิลปะ

การย้อมสีในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ศิลปินด้านงานแก้ว เบกลาร์ เมอร์ลิช ทำงานศิลปะของเขาในโรงรถของลูกสาว ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไม่สะดวกต่อการเชื่อมในเวลาเที่ยงคืน และที่แย่กว่านั้นคือ เขายังพยายามสอนนักเรียนที่กระตือรือร้นอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เมลิเซียนได้เช่าสตูดิโอในโรงงานผลิตที่นอนร้างที่ดูเหมือนถ้ำ ซึ่งนับเป็นการสะท้อนความพยายามล่าสุดของเวนทูราที่ต้องการเปลี่ยนตัวเองให้เป็นสวรรค์สำหรับศิลปิน
\"ฉันคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีจริงๆ\" เมลิสสา วัย 70 ปี กล่าว ปี-
ชายวัยเกษียณที่ทุ่มเทตัวเองให้กับรอยด่างพร้อย
ความหลงใหลในกระจกมาเป็นเวลา 30 ปี
\"จริงๆ แล้ว ฉันจะขนของจากรถพ่วงของฉันและย้ายเข้ามาสุดสัปดาห์นี้
\"Merlich คือ A-20 ของศิลปินประมาณ 40 คนที่จะกินพื้นที่ในที่สุด 000 ตารางฟุต
ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2479 จนถึงต้นปีนี้ นี่คือโรงงานผลิตที่นอน Bell
ในโรงงานศิลปะเบลล์ที่เพิ่งตั้งชื่อใหม่ พวกเขาจะกลายเป็นคนสะอาด
ค่าไฟเพียงตารางฟุตละ 1 ดอลลาร์เท่านั้น และมีโอกาสที่จะช่วยเปลี่ยนแปลงพื้นที่ที่เคยเป็นย่านที่ยากจนที่สุดของเวนทูรามายาวนาน
``นี่เป็นโครงการที่ยิ่งใหญ่มาก'' ชารอน โทรลล์ ประธานสภาชุมชนเขตตะวันตกขององค์กรปรับปรุงชุมชนท้องถิ่นกล่าว
\"มันจะทำให้ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกสามารถมาเยี่ยมชมส่วนหนึ่งของเมืองของเราได้
\"เจ้าหน้าที่เมืองก็กระตือรือร้นมากเช่นกัน
ซิด ไวท์ ผู้อำนวยการฝ่ายพัฒนาเศรษฐกิจของ Ventura กล่าวว่า: "นี่เป็นโครงการที่กระตุ้นอย่างแท้จริง ไม่เพียงแต่สำหรับเวสต์เอนด์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงโลกศิลปะทั้งหมดด้วย" \".
\"เราจะทำให้เวนทูราเป็น \'เมืองแห่งศิลปะ\' แห่งใหม่ในแคลิฟอร์เนียตอนใต้\"
\"เมื่อฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมา เมืองได้จ้างมินนิอาโปลิส-
การพัฒนาแผนโครงการโดยอาศัย Artspace จะให้ผลต่ำ
ใช้พื้นที่สตูดิโอและที่พักสำหรับศิลปิน 25 คนและครอบครัวของพวกเขา
ยังไม่ได้มีการเลือกที่ตั้งของโครงการ แต่เจ้าหน้าที่ระบุว่าทำเลที่มีศักยภาพน่าจะอยู่ใกล้กับ Ventura Avenue และโกดังและลานน้ำมันกำลังถูกแทนที่ด้วยอพาร์ตเมนต์และกลุ่มตลาดต่างๆ อย่างรวดเร็ว
ที่นอน Bell ถือเป็นแลนด์มาร์กของ Ventura Avenue มาหลายทศวรรษ
แต่ภายใต้การปราบปรามของผู้ผลิตขนาดใหญ่และร้านค้าคลังสินค้า ธุรกิจจึงต้องปิดตัวลงในเดือนพฤษภาคม
ความล้มเหลวดังกล่าวส่งผลให้ Josh Addison หลานชายของ Robert Addison อดีตผู้บริหารบริษัท Bell ตกอยู่ในปัญหา
เขาสามารถรื้อหอนาฬิกาของบริษัททรัสต์ของครอบครัวลงมาและสร้างกำไรจากการสร้างอพาร์ทเมนท์ได้
หรือเขาสามารถให้เช่าแก่ธุรกิจที่กำลังมองหาพื้นที่ราคาถูก เช่น ไอเดียการใช้ตึกเป็นร้านขายเสื้อยืดราคาถูก
``มันไม่ใช่กรรมดี ฮวงจุ้ย หรืออะไรก็ตามที่คุณอยากจะเรียกมัน'' แอดดิสัน วัย 42 ปี กล่าว \"พลังงานที่แท้จริง-
ผู้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่มีโครงการในเกาะ Kauai และ San Diego
\"ในทางหนึ่ง ฉันอยากมีส่วนร่วมในการฟื้นฟูในบริเวณใกล้เคียง
\"สำหรับแอดดิสัน นั่นหมายถึงการใช้เงินอย่างน้อยหลายร้อยพันล้านดอลลาร์เพื่อขยายซันรูฟ ปรับปรุงสายไฟ และปรับปรุงภายในรถที่สกปรกโดยรวม''
ครอบครัวแอดดิสันยังมีกำไรอื่น ๆ ด้วย
ทรัพย์สินดังกล่าวสร้างขึ้นในเมืองเวนทูรา รวมถึงอาคารเก่าแก่ในพื้นที่ขนาดใหญ่ในใจกลางเมือง และที่ดินเจ็ดเอเคอร์ในซาติคอย ซึ่งเคยเป็นสถานที่ยอดนิยมอีกแห่ง นั่นคือฟาร์มนกแก้วที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศ
ที่ดินกำลังกลายเป็นนิคมอุตสาหกรรม
นอกจากนี้ แอดดิสันยังกล่าวอีกว่า การใช้โรงงานเก่าเพื่อประโยชน์สาธารณะคือสิ่งที่ปู่ของเขาต้องการ
โรเบิร์ต แอดดิสัน เป็นวิศวกรที่ผ่านการฝึกอบรม และเป็นที่รู้จักในเรื่องความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของเขา
เขาเป็นผู้บริจาคเงินรายใหญ่ให้กับ Boys and Girls Club ซึ่งตั้งชื่อสโมสรใกล้เคียงตามชื่อของเขา
จอช แอดดิสันกล่าวว่าเขาเคยให้เงินแก่นักกีฬาประจำสโมสรเพื่อไปเรียนมหาวิทยาลัย ปัจจุบันชายคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ธนาคารที่เมืองซาคราเมนโต และเขาก็ได้ติดต่อกับเขาอยู่
ด้วยความช่วยเหลือจากปู่ของเขา เอ็ม. B.
ฮาน ราฮาน ซึ่งเป็นจิตรกรรมฝาผนังท้องถิ่นที่มีชื่อเสียง ได้เช่าพื้นที่ในอาคารที่เขาเป็นเจ้าของ
``เขาเลือกที่จะสนับสนุนฉัน โดยเก็บค่าเช่าของฉันไว้เฉยๆ และทำตามสิ่งที่ฉันทำและชื่นชมมัน'' ฮันราฮานกล่าว \".
\"จอชสืบทอดมรดกให้ฉัน
ในอดีตโรงงานผลิตที่นอน ฮันลาฮานและผู้ร่วมงานของเธอ โมเสส โมรา จะสร้างภาพจิตรกรรมฝาผนังขนาดใหญ่ของย่านเวนทูราสมัยเก่าที่เรียกว่าอพาร์ตเมนต์ตอร์ติญ่า
ตามงานจัดแสดงชั่วคราวใกล้สวนสนุก Ventura County งานดังกล่าวจะถูกติดตั้งบนกำแพงริมถนน Ventura Highway ใกล้กับย่านเก่า
\"ฉันต้องการพื้นที่ที่ใหญ่กว่านี้ และมันก็สมบูรณ์แบบ\" ฮันราฮานกล่าว \".
ฉันต้องการสถานที่ที่มีประตูส่งของขนาดใหญ่และเป็นสถานที่ที่คนทั่วไปสามารถเข้ามาดูสิ่งที่เรากำลังทำอยู่
ด้วยการสนับสนุนจากศิลปินคนอื่นๆ และเจ้าหน้าที่เมือง แอดดิสันจึงจินตนาการว่าอาคารนี้เป็นสถานที่ที่ศิลปินมารวมตัวกัน เด็กๆ สามารถเข้าเรียน และผู้คนในบริเวณใกล้เคียงสามารถเพลิดเพลินกับร้านกาแฟแห่งใหม่ที่ผู้เยี่ยมชมสามารถซื้อของขวัญได้
แต่ที่สำคัญที่สุด แอดดิสันต้องการสถานที่ที่ศิลปินสามารถทำงานได้
\"มันจะไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าเก่าๆ หรือแกลเลอรีเล็กๆ จำนวนมากหรอก\" เขากล่าว \"
\"นี่คือที่ที่ผู้คนสร้างสรรค์งานศิลปะ
\"ชุดย้อม
เพียงแค่ศิลปินกระจก Merlich
เนื่องจากเงินออมเกษียณของเขาหมดลงเนื่องจากบริษัทเก่าของเขาล้มละลาย เขาจึงไม่สามารถซื้อเงินจำนวนมากเพื่อซื้องานศิลปะได้
สตูดิโอใหม่ของเขามีค่าใช้จ่ายน้อยกว่า 200 เหรียญต่อเดือน
\"กระจกสีเป็นชีวิตที่วิเศษมาก\" เมลลิชิกล่าว \".
\"แต่คุณจะไม่กลายเป็นคนรวย