ผู้ผลิตแบรนด์ที่นอนนำเสนอส่วนประกอบของที่นอน

ผู้แต่ง : synwin- ที่นอนสั่งทำ

ที่นอน ชีวิตของคุณคือหนึ่งในสามของชีวิต คุณต้องอยู่กับมัน แล้วคุณจะอยู่กับมันได้นาน คุณได้เรียนรู้มันแล้วหรือยัง? งั้นเรามาพูดถึงที่นอนทั่วไปของเรากันดีกว่า ส่วนประกอบของที่นอนคืออะไร? ผู้ผลิตที่นอนแบรนด์กวางตุ้งแนะนำส่วนประกอบของที่นอน: ที่นอนประกอบด้วยสามส่วนหลักๆ คือ ผ้า ชั้นไส้ และชั้นรองรับ (1) ผ้า: ผ้าเป็นผิวหนังของที่นอนซึ่งแสดงออกอย่างชัดเจนใน 2 ลักษณะคือสัมผัสและการมองเห็น ส่วนใหญ่นั้นเป็นเพราะผ้าฝ้ายถักเป็นส่วนใหญ่

เพราะความธรรมดาจะมีคอนเซปต์ที่น่าทึ่งมากมาย เช่น คุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรีย อุณหภูมิคงที่ กลิ่นหอม เส้นใยปรับอากาศ และอื่นๆ ไม่สนใจรายละเอียดเหล่านี้ (2) ชั้นการเติม: มีวัสดุหลักสามชนิดในตลาดปัจจุบัน: โฟมโพลีเอสเตอร์ ฟองน้ำเมมโมรี่ น้ำยาง

1. โพลีเอสเตอร์บับเบิ้ล: ผลิตภัณฑ์ฟองน้ำ ราคาค่อนข้างต่ำในสามวัสดุนี้และคุณภาพ การรองรับและการระบายอากาศมีมากกว่าลาเท็กซ์และเมมโมรี่คอตตอนมาก การเลือกวัสดุของผู้ผลิตนั้นขึ้นอยู่กับต้นทุนเป็นหลัก ไม่ใช่ประสบการณ์ของผู้ใช้

ประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์ยังค่อนข้างต่ำ 2. ฟองน้ำเมมโมรี่: ในปีพ.ศ. 2509 องค์การ NASA ของสหรัฐอเมริกาได้คิดค้นวัสดุกันกระแทกสำหรับเครื่องบินโดยเฉพาะ เพื่อลดแรงกดทับของนักบินอวกาศที่ต้องอยู่ห่างจากพื้นดิน และในปี 1991 ผลิตภัณฑ์ Tempur ได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการ โดยมีคุณสมบัติรองรับที่ยอดเยี่ยมและเหมาะกับร่างกาย ทำให้ได้รับความนิยมจากผู้คนอย่างรวดเร็ว

ข้อเสีย คือ อ่อนไหวต่ออุณหภูมิ นิ่มๆ อ่อนๆ แข็งๆ เย็นๆ เนื่องจากผลิตภัณฑ์เป็นผลิตภัณฑ์ปิโตรเคมี จึงอาจมีกลิ่นเกิดขึ้นในผลิตภัณฑ์เกรดต่ำ 3. น้ำยาง: ปัจจุบันวัสดุบรรจุส่วนใหญ่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและมีสุขภาพดี

(3) ชั้นรองรับ: สปริงของที่นอนรุ่นแรกถูกสร้างขึ้นเป็นชิ้นเดียว เรียกว่า สปริงเครือข่ายทั้งหมด ข้อดีหลักคือการรองรับที่ดีและความรู้สึกโดยรวมค่อนข้างลำเอียงและมีราคาถูก ข้อเสียคือโครงสร้างนี้ต้องรับน้ำหนักทั้งตัว

ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยี ผู้คนจึงเรียกร้องที่เข้มงวดมากขึ้น การแยกถุงจะมีชีวิตชีวามากขึ้น สปริงแต่ละตัวจะถูกเพิ่มลงในถุงไฟเบอร์หรือถุงฝ้าย และจัดเรียงในลักษณะเฉพาะกัน

ในการกำหนดค่านี้ สปริงแต่ละตัวจะไม่ได้รับผลกระทบอย่างอิสระ และมีความนุ่มนวลมากขึ้น และมีราคาแพงกว่าสปริงทั้งเครือข่าย เนื่องจากสปริงแต่ละตัวสามารถทำแยกกันได้ จึงทำให้การออกแบบที่เป็นส่วนตัวมากขึ้น