آیا زندگی مدرن برای شما زیادی است؟ شاید یک جعبه کوچک در جنگل درمان باشد

برای برقراری ارتباط با ما، باید دو ساعت تا استندرزویل، شهری در حاشیه کوه‌های بلو ریج در ویرجینیا، پیاده‌روی کنیم، جایی که جمعیت آن در طول سال‌ها به ۳۸۴ نفر کاهش یافته است. یک مغازه روستایی و این زمین جنگلی، قبل از رسیدن ۲۰ خانه کوچک در پاییز امسال، یک اردوگاه کاروانی به نام پارادایس ایکرز است.
بخش بهشت بحث‌برانگیز است.
در دومین روز رسمی زمستان، زمین باتلاقی بی‌رنگ است، احاطه شده توسط درختان بلند و بی‌حاصل، پوشیده از برگی خشک.
اما این وعده برای فرار است. یک شروع-
این خدمات اجاره در دسترس نیستند
کلبه و اینا.
کمپینگ در نزدیکی شهرهای بزرگ
ما اینجا می‌توانیم روحمان را بازیابی کنیم.
وقتی ماشینمان در لاین شنی جیرجیر کرد، از کنار یک زغال شوم گذشتیم --
جعبه خاکستری روی چرخ‌ها.
روی یک تابلو نوشته شده است «لِنور».
«این یک کپی از لیلیان، هنک، فلیکس و شرلی است، این خانه کوچکی است که به ما محول شده بود، و ما از شرکت به صورت متنی مختصر یاد می‌گیریم، متن همچنین یک کد ورودی در اختیار ما قرار می‌دهد.»
اما لنور اولین موج احساسی را در ماشین ایجاد کرد.
Tinys راهی برای انجام این کار دارد.
در عکس‌های تبلیغاتی نرم و جنگلی فیلم Getaway، موجودات کوچکی مانند Lenore پر از نمادگرایی هستند.
در داخل، این زوج با هم آووکادو را برش دادند.
در یک گودال آتش، گروهی از بچه‌های باحال از گروه‌های قومی مختلف دور هم جمع شده بودند.
زنان جوان خودشان را در پنجره‌های بزرگ از کف تا سقف می‌اندازند و با کتاب‌های جلد سخت به جنگل مشرف هستند، فقط می‌توان حدس زد که این کتاب توسط زادی اسمیت یا آدری لورد نوشته شده است.
در یک تصویر، زنی به سادگی خود را در حال ارائه سعادت یوگا پیچ و تاب می‌دهد.
تأکید زیرکانه بر فرار، قطع ارتباط و استراحت، با اهداف تعطیلات نسل هزاره همخوانی داشت.
در هر بازاری خارج از نیویورک، بوستون و واشنگتن، خانه‌ی گت اوی در طول آخر هفته رزرو می‌شد و در اوایل سال ۲۰۱۷، این شرکت توسط دو فارغ‌التحصیل هاروارد تأسیس شد و با جمع‌آوری ۱۵ میلیون دلار سرمایه‌ی خطرپذیر، به این معنی است که ممکن است به زودی یک کمپ کوچک در جنگل نزدیک شما وجود داشته باشد.
با اینکه اسمش گِت اِوی (Getaway) است، آن نوع تعطیلات آخر هفته‌ی هیجان‌انگیزی که ممکن است در کانکون یا در رستوران‌ها تجربه کنید را ارائه نمی‌دهد.
ممکن است سفری متمرکز در پرتغال داشته باشید.
در عوض، چشم‌انداز وحشتناکی از زندگی شهری را نشان می‌دهد و سپس از خود به عنوان پادزهر استفاده می‌کند.
این یادآور رسم حمام جنگل، قطع ارتباط و انزوای درمانی در ژاپن است.
شما را تشویق می‌کند که رمان خود را با قیمتی کمی بیش از ۱۶۰ دلار برای هر شب کامل کنید --
چون معلومه که وقت نداری کار دیگه ای بکنی.
و اصرار کنید که خودتان را از فهرست منابع استرس که به طور واضح در این بروشور تعطیلات ذکر شده است، حذف کنید.
شامل: کار، ایمیل، پیامک و مسابقه.
ما کد را وارد کردیم، شرلی را مثل یک گاوصندوق باز کردیم و شروع به راه رفتن کردیم.
روی یک تخت بزرگ و نرم و راحت ولو شدم.
(من با سرگیجه «حباب حافظه» را اعلام کردم).
) من مطالب زیادی را با دقت خواندم که از جمله به مهمانان گفته بود که عمداً آینه‌ای در کار نبوده است.
چون فقط وقتی هیولاها باید اینجا باشند، مثل هنری دیوید سولو، به منافذ پوستشان فکر می‌کنند.
(لازم به یادآوری است که کتابی در قفسه «دریاچه والدن» وجود دارد.)
دو بشقاب، دو فنجان، یک قابلمه، هیچ‌کدام در آشپزخانه نیست.
اون قاب‌های چوبی که دیدیم، واقعاً، واقعاً، واقعاً باید گوشی‌تون رو قفل کنید، خیلی درد داره و باعث میشه احساس ترس از دست دادن (FOMO) بهتون دست بده.
اما اگر نمی‌توانید از آن صرف نظر کنید، آنها راحتیِ مطلقاً بدون وای‌فای را ارائه می‌دهند.
با خودت فکر می‌کنی «احمق».
«به این میگن کمپینگ.» «نه دقیقاً.»
حالا، در آن خانه‌ی کوچک که هیچ‌کس حاضر به اعتراف به آن نبود، ما به آن کلبه می‌گفتیم، که به آن «گریزگاه» می‌گویند.
«دقیقاً همان چیزی که ما برای خانواده‌های حومه‌نشین اجرا می‌کنیم، «شکارچی خانه کوچک» را به یک نمایش داغ برای HGTV تبدیل می‌کند، و خانه کوچک واقعیتی دیگر و امتدادی باورنکردنی از تخیل است.»
سوال واضح این است که «چه کسی می‌تواند اینقدر بی‌تفاوتی را تحمل کند».
بهتر از آن: «حتماً همین است، خیلی مدیون نباش، تا پوستت هر لحظه از بیدار شدن در آتش باشد» چون اخیراً از سری ۳۵۰ --square- ارتقا یافته است.
من می‌دانم زندگی در یک خانه کوچک بدون در چه حسی دارد.
اضطراب یعنی نگران این باشم که مبادا تا ابد اینطور زندگی کنم یا روزی کمتر زنده بمانم.
بنابراین نمی‌توانم شیفتگی مردم به خانه‌های کوچک را انکار کنم.
مینیمالیسم در معابد چوبی کوچک، با میانگین کمی بیش از ۲۰۰ فوت مربع، حدود ۵۰ دلار است.000
این یه مد گمراه کننده‌ست.
کلبه‌های چوبی بامزه‌ی چرخ‌دار نه به این دلیل که مردم می‌خواهند اندازه‌شان را کوچک کنند، بلکه به این دلیل که خودشان اندازه‌شان را کوچک می‌کنند، محبوب هستند.
ایمی ترنبول، رئیس انجمن خانه‌های کوچک آمریکا، گفت: «ما تمام عمرمان سخت کار کرده‌ایم تا بتوانیم آرامش داشته باشیم.» این یک اختراع نسبتاً جدید است (تأسیس شده در سال ۲۰۱۵) که ۴۰۰ عضو در سراسر کشور دارد.
«تغییر این است که بحران مسکن در نسل هزاره و سال ۲۰۰۸ به ما نشان داده است که وقت انجام این کار را نداریم.»
ایمنی یک افسانه است.
مسکن از توان بسیاری از مردم خارج است.
وام دانشجویی داریم.
«خب، نکته چیه؟» جای تعجب نیست که این خانه کوچک، که واقعاً و از نظر ذهنی خارج از شبکه است، جذاب خواهد بود.
ترنبول گفت: «اولش مردم می‌گفتند خیلی بامزه است، من هم یکی می‌خواهم.» \".
اما جنبش خانه‌های کوچک درگیر اختلافات شهرداری شده و توسط جوامعی که در نهایت در مسکن موقت زندگی نخواهند کرد، طرد شده است.
او گفت که آنها در بسیاری از مناطق غیرقانونی هستند.
ترنبول با کمی آزردگی گفت: «شما نمی‌توانید تمام وقت با آنها زندگی کنید.» \".
«مشکل همینه.»
اما تعطیلات و اجاره خانه‌های کوچک دیگر، مانند یک کاروان در پورتلند، اورگان یا یک هتل کوچک در آستین، تگزاس، می‌تواند به شما طعمی از این زندگی در خانه‌های کوچک را بدهد.
در یک ویدیوی بازاریابی اولیه، یکی از بنیانگذاران Getaway اشاره کرد که خانه‌های کوچک، یکی دیگر از واکنش‌های نسل هزاره در زندگی والدینشان است.
جان استاف، مدیر اجرایی، با اشاره به چند خانه رویایی بژ رنگ در حومه‌های بی‌نام و نشان، به شوخی گفت: «شکل درست نیست، و عملکرد هم درست نیست.»
نسل هزاره به خاطر مرگ نهادهای مهم آمریکایی، مانند دستمال سفره و جی، سرزنش شده‌اند.
خدمه و هرزگی.
اما اگر همه ما اشتباه کنیم، اگر این نهادهای آمریکایی بودند که مخفیانه نسل هزاره را کشتند، یا حداقل آنها را با ترس از وجود پر کردند، آن ترس بی‌سروصدا قلب‌هایشان را می‌بلعید، مثلاً رفلاکس اسید. «شما می‌توانید ثابت کنید که نسل هزاره تحت فشار زیادی هستند.»
جین ام گفت: «آنها فشار زیادی روی تلفن‌هایشان احساس می‌کنند.» \"
توئنگه روانشناسی است که تفاوت‌های بین نسل‌ها را مطالعه می‌کند و نویسنده‌ی نسل من است.
توئنژ گفت: «فناوری همیشه بسیار سخت‌گیرانه بوده است.» \".
«هرچه مردم زمان بیشتری را صرف تعامل با رسانه‌های دیجیتال می‌کنند، زمان کمتری را صرف تعامل رو در رو می‌کنند.»
«اگر جعبه کوچک والدینشان نهاد دیگری است که باید آن را ترک کنند، شاید به نظر برسد که یک جعبه کوچک برای فرار است.»
شاید جواب در دریاچه والدن باشد.
از قضا، سورو برای دوری از جامعه به دریاچه واردن نقل مکان کرد.
توئنگه خاطرنشان کرد: «می‌توان گفت که زندگی در یک روستا در آن زمان تفاوت چندانی با زندگی در دریاچه والدن نداشت.» \".
«آن را با یک تلفن همراه در زندگی مدرن مقایسه کنید.»
«مسخره‌ست، اما امیدوارم یه کم از اون حسِ چوبِ اون لحظه‌ای که هیچ‌وقت تجربه نشده رو حس کنم.»
حتی اگر من با رادیو بلوتوث، Bon Iver بازی کنم، مشعل ارائه شده را بیرون آتشدانمان می‌برم و آتش‌زنه (ارائه شده) را روی کنده (ارائه شده) می‌پاشم، اولین آتش اردو را روشن می‌کنم و کمی کارهای (ارائه شده) انجام می‌دهم.
در عوض، ما بیرون می‌نشینیم و آتش کوچکمان را روشن می‌کنیم، به ترسناکی سوختن شمع است، شراب می‌نوشیم تا باران شروع به باریدن کند.
بعدش مثل یه مرده خوابیدم