یک سال پس از آنکه زنی اهل ادمونتون هنگام خواب در خانه مورد اصابت گلوله قرار گرفت، هیچ اتهامی علیه او مطرح نشد.

ساعت ۵ صبح، گلوله‌ای از کنار دیوار وینیلی خانه‌ای در غرب ادمونتون عبور کرد. م.
دسامبر ۲۰۱۵.
از دیوار گچی، از یک متر فضای زمین، از تشک و فوم حافظه‌دار عبور می‌کند و سپس روی پشت برندا هیل قرار می‌گیرد.
گلوله و شخصی که ماشه را کشیده بود، هرگز شناسایی نشدند.
به دلیل تورم، پس از هفته‌ها تأخیر، جراح گلوله را از بدن هیل خارج کرد و گلوله در نزدیکی ستون فقرات او متوقف شد.
این مادر مجرد چند هفته در بیمارستان بهبود یافت و سپس به خانه‌اش نزد مادرش گری ویلسون و پسر بزرگسالش دیوید هیل که مبتلا به فلج مغزی بود، بازگشت.
در آن زمان، پلیس این شهر معتقد بود که تیراندازی توسط یک فرد مسلح از داخل یک خودرو در خیابان ۱۹۹ رخ داده است.
یکی از همسایه‌ها گفت فقط صدای شلیک گلوله شنیده شد.
هیل هنوز هم فکر می‌کند شایان ذکر است که در تمام طول خانه‌ای که احتمالاً مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود، گلوله جایی که او خوابیده بود پیدا شد.
هیل گفت، در بیمارستان، مرد غریبه‌ای با پلیس تماس گرفت تا درباره او سوال کند.
تا امروز، هیل هنوز در این فکر است که آیا آن شخص به این دلیل تماس می‌گیرد که از یک جرم جنایی مطلع است یا خیر.
این هفته، پلیس شهر تأیید کرد که تحقیقات پایان یافته و هنوز حل نشده است و هیل فکر می‌کرد که این موضوع تغییر نخواهد کرد.
در عوض، پس از اینکه یک سال حقوقش را از دست داد، توجهش را به کار معطوف کرد.
هیل از زمان وقوع این جنایت تصادفی، در تلاش برای دریافت کمک مالی و سایر کمک‌ها بوده است.
او مقداری کمک دولتی دریافت کرد اما این کمک‌ها برای حمایت از خانواده‌اش کافی نبود.
هیل در اوایل فوریه به شغل خرده فروشی خود بازگشت.
اما او به سمت مدیر دائمی حمل و نقل و دریافت کالا بازنگشت.
در عوض، برای رفع محدودیت‌های جسمی او، شرکت به او یک موقعیت فروش موقت پیشنهاد داد.
این یعنی دستمزدها از ساعتی ۲۲ دلار به ۱۵ دلار کاهش یافته است.
او با حزب کارگر در آلبرتا تماس گرفت، اما گفت که به او گفته شده کارفرما حق دارد حقوق و سمت او را تغییر دهد.
همچنین به او گفته شد که نمی‌تواند به اطلاعات کوتاه‌مدت و بلندمدت دسترسی داشته باشد.
اخیراً به او گفته شد که سه... را می‌پذیرد.
دوره آزمایشی ماهانه، اگرچه او دوره آزمایشی را هنگام ثبت نام به پایان رسانده بود.
وقتی هیل به «اصلاح» وضعیت کارگر ادامه می‌دهد، او هنوز از مزایا برخوردار است، اما به محض اینکه این مزایا از بین بروند، مزایایی که او به عنوان یک کارمند دائمی از آنها برخوردار است نیز از بین می‌رود.
هیل گفت: «من همیشه فکر می‌کنم حقوق و ساعات کاری شما محفوظ است.» \".
«امیدوارم بتوانند آن مرد را بگیرند، چون در آن صورت از او به خاطر تمام حقوق از دست رفته‌ام شکایت خواهم کرد.»
هیل اکنون در حال بررسی فرصت‌های شغلی دیگر است و همچنان روی توانبخشی جسمی و روانی کار می‌کند.
او به روانپزشک مراجعه کرد، برای درد عصبی دارو مصرف کرد و خودش هم فیزیوتراپی انجام داد.
«من روزهای خوب و روزهای بد دارم.»
بی‌حسی هرگز از بین نرفت.
پی‌پارسونز @ پست‌مدیا. کامتوییتر