سه دسته اصلی تشک‌های فومی

نویسنده: سینوین - تکیه‌گاه تشک

تشک‌های فومی به سه دسته اصلی فوم پلاستیکی، مموری فوم و لاتکس فوم تقسیم می‌شوند. زیرشاخه‌های دیگری نیز وجود دارند که هر کدام ویژگی‌های متفاوتی دارند. خلاصه اینکه، این سه مورد می‌توانند به بسترهای عالی تبدیل شوند. آنها بسیار راحت هستند، پشتیبانی زیادی برای افراد مناسب دارند و فاقد ساختارهای فنری داخلی کلاسیک هستند.

آنها از مواد مختلفی با چگالی متفاوت ساخته شده‌اند و مزایا و معایب آنها کمی متفاوت است. در ادامه به بررسی اجمالی آن می‌پردازیم: پلاستیک حباب‌دار: از پلی‌اورتان ساخته شده و از دهه ۱۹۵۰ میلادی محبوب بوده است. اغلب به عنوان لایه راحتی بالایی تشک فنری توکار استفاده می‌شود، اما می‌تواند خود نیز یک تشک باشد.

فوم حافظه‌دار: این فوم نیز از پلی‌اورتان ساخته شده است، اما در طول فرآیند پردازش دقیق، مواد شیمیایی به آن اضافه شده است تا خاصیت ارتجاعی داشته باشد که به همین دلیل نام «حباب حافظه‌دار» را به آن داده‌اند. حباب‌های حافظه حس اسفنجی بسیار منحصر به فردی دارند که با سایر فوم‌ها متفاوت است. فوم لاتکس: این یک محصول عملیات حرارتی است که از لاتکس مایع ساخته شده است. می‌توان آن را از درختان کائوچو (درختان کائوچوی برزیلی) استخراج کرد یا در آزمایشگاه از فرآورده‌های نفتی ساخت.

تشک‌های لاتکس طبیعی و مصنوعی وجود دارند.