پوف قاصدک از کاغذ دولایه

من این پروژه قاصدک کاغذی را ایجاد کردم زیرا می‌خواهم خودم را به چالش بکشم تا پروژه‌ای خلق کنم که تقریباً هر کسی بتواند با وسایل بسیار کم و بدون هیچ پیش‌زمینه واقعی از آن استفاده کند.
به دلایل مختلف، خودم را مجبور کردم تا حد امکان متغیرهای ساده یا مراحل اختیاری زیادی را ابداع کنم.
دلیل اول این است که می‌خواهم این پروژه قاصدک کاغذی مچاله شده را به روشی بسیار ارزان برای امتحان کردن کوئیلینگ تبدیل کنم، در حالی که هنوز به اندازه کافی جذاب باشد، یک تجربه.
دوم اینکه، می‌خواهم مطمئن شوم لوازمی که استفاده می‌کنم به راحتی می‌توانند جایگزین اقلام دیگری شوند که یک فرد ممکن است در خانه خودش داشته باشد.
یکی از جنبه‌های تمرکز ویژه من این است که مطمئن شوم پروژه بدون نیاز به چارچوب یا هرگونه هزینه اضافی دیوانه‌وار «انجام» می‌شود.
در نهایت، من تصمیم گرفتم این پروژه قاصدک مربعی پوف را با یک تکه کاغذ درست کنم، بنابراین برای کسانی که می‌خواهند این پروژه را امتحان کنند، این ساده‌ترین است، با این حال، این مثال خوبی از نحوه تنظیم پروژه شماست.
شما می‌توانید طرح رنگی خودتان را برای پروژه‌تان انتخاب کنید و تا حد امکان روشن یا یکنواخت باشد.
فقط یک نکته‌ی پایانی. . . . . . تصمیم گرفتم نسخه‌ی متفاوتی از این کار را با «کاغذ مخصوص» بسازم تا نشان دهم استفاده از کاغذهای مختلف و رنگ‌آمیزی اقلام با رنگ‌های مختلف چه شکلی دارد.
من در مقالات حرفه‌ای از علامت نقل قول استفاده کردم، چون در دنیای کوئیلینگ، کلمه کاغذ حرفه‌ای می‌تواند هر یک از موارد زیر باشد: کاغذ لبه فلزی، مخمل، مرواریدی، براق، دو رنگ
اگر مایلید درباره مقالات حرفه‌ای که در وب‌سایتم برای «آموزش نوع مقاله» نوشته‌ام بیشتر بدانید، می‌توانید آنها را اینجا پیدا کنید.
بعد از اینکه تصمیم گرفتم این پروژه پوف قاصدک پر از پر را با کاغذ سیاه امتحان کنم، مجبور شدم برگردم و این قطعه کوچک را اضافه کنم.
چیزی که می‌خواهم تأکید کنم این است که این مقاله برای افرادی که تازه با کوئیلینگ آشنا شده‌اند، بسیار بخشنده‌تر است.
خطاهای چسب و سایر نقص‌ها را می‌پوشاند.
ممکن است تصمیم بگیرید که قطعات عجیب و غریب را دوست دارید و در نهایت از تمام قطعات نامرتب یا خمیده استفاده کنید.
می‌دانم، من عاشق تغییر هستم، و وقتی می‌گذارم همه چیز به طور طبیعی پیش برود، در نهایت از پروژه‌هایی که انجام داده‌ام بسیار لذت می‌برم.
جایی را که از پروژه راضی هستید پیدا کنید و با آن اسکرول کنید.
امیدوارم از ساخت این پروژه پوف قاصدک کاغذی به اندازه من لذت ببرید و دوست دارم نسخه شما از این پروژه را ببینم!
من قبلاً هرگز آموزشی مثل این ننوشته‌ام، بنابراین دوست دارم بدانم چه چیزی کار می‌کند و منطقی است، مهم‌تر این است که چه چیزی کار نمی‌کند و چه چیزی به راهنمایی بیشتری نیاز دارد.
~ کریستن، به چه چیزهایی نیاز داری: ۴ عدد بوم نقاشی کشی (یا معادل آن)
شما می‌توانید کاغذ پرزگیری را در هر فروشگاه صنایع دستی/سوپر استور/خرده‌فروش آنلاینی (
می‌توانید کاغذ را ببرید یا خودتان از قبل بخرید/استفاده کنید-
کاغذ برش)
ابزار پرچین شیاردار گرد (
من ابزاری دارم که از آن استفاده می‌کنم، با این حال، می‌توانید به جای فرم کوئیلینگ خریداری شده، اشیاء دایره‌ای شکل را در خانه خود پیدا کنید.)
قیچی تیز چسب راهی برای آویزان کردن یا نشان دادن کار تمام شده شماست و من کار شما را به پنج روش مختلف نشان خواهم داد.
می‌توانید پایه نمایشگر یا پایه نمایش را با نوار چسب یا آهنربا بچسبانید و شروع کار آسان است!
شما انتخاب خواهید کرد که بوم نقاشی خود را بکشید.
شما می‌خواهید این کار را اول انجام دهید، مزاحم نشوید، زیرا وقتی بوم شما خشک شد، می‌توانید برای کار در تمام قسمت‌های دیگر این پروژه توقف کنید.
نکته‌ای که می‌خواهم در این مرحله به آن اشاره کنم این است که من از بوم کششی استفاده می‌کنم و در دو طرف بوم میخی وجود ندارد.
بیشتر بوم‌های کشسان بزرگ‌تر در کناره‌ها منگنه دارند، چون باید قاب شوند.
شما می‌توانید این کار را انجام دهید، اما ما یک نسخه ارزان‌تر خواهیم ساخت که نیازی به قاب ندارد.
بوم قاصدکی که من استفاده کردم، ۲۳ ورق کوئیلینگ ساده، ۹ پوف گرد و ۶ ورق مقوا درست کرد که معادل ۱۸ ورق استاندارد است. می‌خواهم یک دقیقه وقت بگذارم و انواع مختلف کاغذی که استفاده می‌کنم را توضیح دهم.
اول از همه، من شخصاً از کاغذهای از پیش برش خورده از littlecircles استفاده می‌کنم.
نت تنها برندی است که من استفاده می‌کنم چون بیشترین رنگ‌ها و لوازم را یکجا تهیه می‌کنم.
شما می‌توانید کاغذ باربیکیو خود را از جاهای مختلف به صورت آنلاین تهیه کنید، من یک بار در فروشگاه هابی هال مقداری کاغذ باربیکیو پیدا کردم.
همچنین می‌توانید کاغذ را به صورت دستی و به عرض دلخواه برش دهید.
اولین چیزی که می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که من از کاغذ کوئیلینگ ۱/۴ اینچ استفاده کردم.
برای کسانی که تیک نمی‌زنند، منظور از 1/4 "عرض کاغذ است.
این کاغذ در بیشتر جاها با قیمت ۱/۸ پوند فروخته می‌شود و برچسب «استاندارد» دارد.
من با کاغذ ۱/۸ اینچ شروع کردم و خوشحالم که این کار را کردم، چون فکر می‌کردم اگر با کاغذ پهن‌تر شروع کنم، هرگز نمی‌توانم از آن استفاده کنم.
با این اوصاف، اگر دیگر از کاغذ ۱/۸ اینچی استفاده نکنم، به ندرت این کار را انجام می‌دهم.
این انتخاب شخصی شماست که از چه اندازه کاغذی استفاده کنید، می‌توانم دلایل زیادی برای استفاده از ۱/۴ اینچ به شما بگویم، اما تمام دلایل من ممکن است این باشد که چرا کسی انتخاب نکند از چیزی که من دوست دارم استفاده کند.
در نهایت از عرض دلخواه خود استفاده کنید.
تفاوت بعدی که می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که من در این پروژه از دو نوع کاغذ مختلف استفاده کردم.
من توضیح خواهم داد که چگونه این پروژه را فقط با استفاده از کاغذ وزن نورد انجام دهید. وزن غلتشی؟ سوال خوبیه!
وقتی کاغذ کوئیلینگ را به صورت آنلاین یا از فروشگاه خریداری می‌کنید، معمولاً وزن کاغذ ذکر نمی‌شود.
یک توضیح ساده برای این موضوع وجود دارد. . . . . . بیشتر لرزاننده‌ها، به خصوص آن‌هایی که کاملاً تازه با لرزش آشنا شده‌اند، فقط به یک وزنه استاندارد برای پروژه خود نیاز دارند.
خب، نوع دیگر کاغذ چیست؟
یه سوال خوب دیگه!
بعضی از کوئیلر‌ها پروژه را انجام می‌دهند و از آنها می‌خواهند که یک شکل را ترسیم کنند و سپس بلوک‌های کوچک کوئیلر شده را درون آن قرار می‌دهند.
در این پروژه، ترسیم شکل یا ایجاد خطوط کاغذی ضخیم‌تر بدون نیاز به چسباندن دقیق نوار چسب به نوار برای ایجاد همان اثر، بسیار آسان‌تر است.
بهترین مزیت استفاده از کاغذ مخصوص کارت ویزیت این است که در زمان شما صرفه‌جویی می‌شود تا مطمئن شوید که هر قطعه چسبناک است و تمام لبه‌ها کاملاً با هم مطابقت دارند.
یکی دیگر از مزایای استفاده از کاغذ مقوایی این است که هنگام حالت دادن به نوارها برای کارتان، خم شدن کاغذ کمتری را تجربه می‌کنید.
خب از کجا بفهمم چه نوع کاغذی بخرم؟
برای این سوال چندین پاسخ وجود دارد.
وقتی میله‌های کوئیلینگ فروخته می‌شوند، همه آنها وزنه‌های غلتکی هستند، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد.
تا همین اواخر، تنها راه تهیه کاغذ کارت، انتخاب وزن مورد نظر و برش آن توسط خودتان بود.
وقتی فروشگاه لوازم التحریر littlecircles.
نت اخیراً با اضافه کردن یک برگه جدید با نام «On Edge» (در لبه)، یک خط کاغذ که به جای اسکرول کردن یا صف‌بندی، به مرور کلی اختصاص داده شده است، بازی را تغییر داده است.
این معنی کلمه «وزنه غلتان» است.
اگر روی یک کارت یا برگه‌ی «edge» اسکرول یا تیک بزنم، ظاهر بدی پیدا می‌کند.
با این حال، اگر چیزی را شرح دهم، در وقتم صرفه‌جویی خواهم کرد.
یک تکه کاغذ «لبه‌دار» معادل سه تکه کاغذ لوله شده است.
در ادامه‌ی این پروژه، حتماً به جاهایی که از انواع مختلف کاغذ استفاده کرده‌ام و نحوه‌ی جایگزینی کاغذ با وزنه نورد اشاره خواهم کرد.
ما بوم نقاشی کشیده‌ایم که باید خشک یا بی‌آب باشد.
شما می‌توانید تصمیم بگیرید که چه مقدار رنگ می‌خواهید روی بوم بکشید.
من یک کت پیدا کردم که برای پروژه خوب جواب می‌داد.
امیدوارم رنگ(ها) و عرض(های) مورد نظرتان را انتخاب کرده باشید
کاغذی که قرار است استفاده کنید، آماده است تا شروع به استفاده از آن کنید.
من در لیتل سیرکلز از «پاپ فرهنگی» و «اِج» استفاده می‌کنم. خالص (
نه، من به آنها اشاره نکردم، من فقط به طور خاص از این برند استفاده می‌کنم).
من این سوال را دوباره مطرح می‌کنم زیرا اگر یک نوار از پیش برش خورده بخرید، متوجه خواهید شد که شرکت‌های مختلف کاغذهایی با طول‌های مختلف ارائه می‌دهند.
لازم به ذکر است، چون اگر بگویم از نصف یک تکه کاغذ استفاده می‌کنم، منظور یک تکه کاغذ پاپ کشت شده با طول ۱۷ است.
بیشتر کوئیلر‌ها فقط انتهای کاغذ را از جایی که بسته شده‌اند، می‌برند، بنابراین به همین دلیل من از ۱۶ اینچ به عنوان معیار نت خود استفاده می‌کنم تا راحت‌تر بتوان آنها را ساخت.
اولین قسمتی که باید انجام دهیم ساقه پوف بزرگ و ساقه قسمت کوچکتر است.
این کار مستلزم آن است که نوارهایی را روی هم بچسبانیم تا به عرض دلخواه برسیم.
برای اینکه بعداً به اندازه مناسب برش دهید، به حدود ۳ نوار لایه لایه در تمام طول نیاز خواهید داشت.
اگر از کاغذ مقوایی استفاده می‌کنید، می‌توانید دو تکه نوار چسب را در سه زمان مختلف به هم بچسبانید.
اگر از وزن کاغذ رولی استفاده کنید، شش تکه کاغذ را در سه زمان مختلف به هم خواهید چسباند.
این هم یک یادداشت کوتاه. . . . . . می‌توانید به جای سه لایه، دو لایه درست کنید، اما من همیشه کمی بیشتر درست می‌کنم برای اینکه اگر بعداً فهمیدم به آن نیاز دارم، مشکلی پیش نیاید.
مدتی است که این سوال را می‌پرسم، اما متوجه شده‌ام که گاهی اوقات، هر چقدر هم که تلاش می‌کنم، این بندها آنطور که باید و شاید به هم نمی‌چسبند تا زیبایی خود را حفظ کنند.
من همیشه مطمئن می‌شوم که چند فایل پشتیبان دارم تا در صورت بروز هرگونه مشکل یا خرابی، بتوانم از آنها استفاده کنم.
این یک مشکل خاص است وقتی که شش نوار را به هم می چسبانید
دو.
نکته اینجاست که مطمئن شوید یک لایه بسیار نازک چسب در امتداد طول تسمه‌ای که می‌چسبانید، قرار می‌دهید تا هر دو طرف بتوانند محکم به قطعه مجاور بچسبند، پس از خشک شدن، محکم خواهند شد.
نمی‌خوای چسب بزنی (
هنوز هم بعضی وقت‌ها، حتی بعد از اینکه این را می‌پرسم، به خاطر سپردن این قانون برایم سخت است.
چون شلخته به نظر میاد.
شما نمی‌خواهید زیر چسب باشید، زیرا نوار جدا می‌شود و ممکن است بعداً هنگام شکل دادن به چسب، کوچک یا خم شود.
وقتی سه بلوک لایه لایه با طول جداگانه را چسباندید، یا اگر خیلی مطمئن هستید، می‌توانید بگذارید یک طرف آنها خشک شود.
وقتی آنها را در جای خشک قرار می‌دهید، مطمئن شوید که صاف هستند تا محکم و صاف شوند.
چیزی که در ادامه بررسی خواهیم کرد، پایان پوف‌ها است.
اینجاست که فرم گرد من شروع به کار می‌کند، جایی که می‌توانید با استفاده از شکل گرد در اطراف خانه خودتان تقلب کنید.
با کار از حداکثر تا حداقل، شکل من به این صورت اندازه‌گیری می‌شود. . . . . . من از هشتمین دایره روی ابزار استفاده می‌کنم که دایره‌ای با قطر حدود ¾ ایجاد می‌کند.
من توانستم نه پوف روی بومم نصب کنم، بنابراین برای این پروژه باید حداقل نه دایره درست کنم.
می‌گویم «حداقل» چون همیشه می‌توانم یک یا دو شکل داشته باشم که درست به نظر نمی‌رسند و دوست دارم از چند تای دیگر هم عکس بگیرم تا چیزی برای اتکا داشته باشم.
چیزی که الان می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که وقتی وقت کوتاه کردنشان رسید... . . . . . گاهی اوقات یک فرد بیش از حد کوتاه یا خمیده می‌شود که برای یک پروژه خاص قابل استفاده نباشد.
بنابراین دوست دارم چند تای دیگر بخورم.
اگر موجودی محدودی دارید یا به مهارت‌های خود کاملاً اطمینان دارید، می‌توانید از مجموع ۹ عدد استفاده کنید.
وقتی شکل گرد خود را پیدا کردید، می‌توانید شروع به چسباندن بندها کنید و یک دست ثابت و کمی صبر در اینجا نتیجه خواهد داد.
بندتان را بردارید، آن را دور میز بپیچید، در انتهای بند کمی چسب اضافه کنید، به طوری که وقتی بند را کاملاً دور میز می‌پیچید، با چسب هماهنگ شود و ثابت بماند.
برای اطمینان از ایمن بودن تسمه، آن را برای چند ثانیه نگه دارید.
حالا ایده اینجا این است که دایره‌ای بسازیم که حتی اگر بریده شود، شکل خود را حفظ کند.
روش انجام این کار این است که تا حد امکان یک لایه چسب نازک در امتداد طول نوار قرار دهید.
به همین دلیل است که شکل آن محکم است.
پوشش چسب بیش از حد می‌تواند باعث شود کناره‌های کاغذ شلخته شوند، در حالی که کناره‌های کاغذ اولین کاغذی هستند که مردم می‌بینند، و گاهی اوقات تنها کاغذی که می‌بینند.
به همین دلیل مهم است که مطمئن شوید به اندازه کافی اما نه خیلی زیاد استفاده می‌کنید، و به همین دلیل است که من همیشه مطمئن می‌شوم که یک نسخه پشتیبان دارم.
وقتی کل بند را به هم چسباندید، باید آن را به آرامی از روی میزتان بیرون بکشید و کنار بگذارید تا خشک و محکم شود.
اگر دقت شما فوق‌العاده است، این مرحله را ۸ بار تکرار کنید. اگر انسان هستید و احساسات دارید، شاید بهتر باشد کمی پشتیبان بگیرید.
این بخش خسته‌کننده است، اما در نهایت ارزشش را دارد.
مرحله بعدی به ما این امکان را می‌دهد که یک دایره کوچکتر ایجاد کنیم و با نزدیک شدن به تکمیل بوم پوف قاصدک پر شده، آن را به مرکز دایره بزرگتر می‌چسبانیم.
من از دایره سوم روی ابزارم استفاده می‌کنم که دایره‌ای به قطر حدود ۳/۸ اینچ ایجاد می‌کند.
دوباره، من توانستم با نه پوف سازگار شوم، بنابراین حداقل به نه دایره کوچک نیاز داشتم.
برای هر یک از این دایره‌های کوچک از یک تکه کاغذ به طول ۸ اینچ یا نصف یک تکه کاغذ استفاده می‌شود.
همان مراحل بالا اینجا هم صدق می‌کند، و برای کسانی که به یادآوری نیاز دارند، آنها را در زیر قرار داده‌ام.
وقتی شکل گرد خود را پیدا کردید، می‌توانید شروع به چسباندن بندها کنید و یک دست ثابت و کمی صبر در اینجا نتیجه خواهد داد.
بندتان را بردارید، آن را دور میز بپیچید، در انتهای بند کمی چسب اضافه کنید، به طوری که وقتی بند را کاملاً دور میز می‌پیچید، با چسب هماهنگ شود و ثابت بماند.
برای اطمینان از ایمن بودن تسمه، آن را برای چند ثانیه نگه دارید.
حالا ایده اینجا این است که دایره‌ای بسازیم که حتی اگر بریده شود، شکل خود را حفظ کند.
روش انجام این کار این است که تا حد امکان یک لایه چسب نازک در امتداد طول نوار قرار دهید.
به همین دلیل است که شکل آن محکم است.
پوشش چسب بیش از حد می‌تواند باعث شود کناره‌های کاغذ شلخته شوند، در حالی که کناره‌های کاغذ اولین کاغذی هستند که مردم می‌بینند، و گاهی اوقات تنها کاغذی که می‌بینند.
به همین دلیل مهم است که مطمئن شوید به اندازه کافی اما نه خیلی زیاد استفاده می‌کنید، و به همین دلیل است که من همیشه مطمئن می‌شوم که یک نسخه پشتیبان دارم.
وقتی کل نیمه را به هم چسباندید، باید آن را به آرامی از بدن خود بیرون بکشید، از یک طرف خشک کنید و محکم کنید.
اگر دقت شما فوق‌العاده است، این مرحله را ۸ بار تکرار کنید. اگر انسان هستید و احساسات دارید، شاید بهتر باشد کمی پشتیبان بگیرید.
این بخش خسته‌کننده است، اما در نهایت وقتی حلقه شما خشک شد، ارزشش را دارد. شما زمان زیادی برای درست کردن انتهای گرد کوچک خواهید داشت که بعداً به دایره برش بچسبند.
اگر در هنر کوئیلینگ تازه‌کار هستید، شاید ندانید که بعضی از اشکال نام‌های عمومی دارند.
در این حالت، شکلی که قرار است بسازیم، «کلاف بسته» نامیده می‌شود.
این یعنی اگر مهارت‌های نینجایی دیوانه‌وار در پیلینگ دارید، به احتمال زیاد از «ابزار پیلینگ شیاردار» یا «سوزن» استفاده خواهید کرد.
ابزار پیلینگ شیاردار ابزاری است که توسط اکثر بازیکنان پیلینگ استفاده می‌شود و می‌توان آن را به راحتی در هر فروشگاه پیلینگ با قیمت بسیار مناسب پیدا کرد.
همچنین راهی وجود دارد که با استفاده از سوزن خیاطی و چوب پنبه، نسخه خودتان از ابزار شیارزن را بسازید.
برای این بخش، فرض می‌کنیم که شما یک ابزار پیلینگ شیاردار دارید و آماده‌ی ادامه‌ی کار هستید.
هر انتهای گرد قطعه کار چهار کلاف کوچک بسته دارد.
هر کیسه را می‌توان از یک تکه کاغذ درست کرد.
ابتدا کاغذ را به چهار قسمت مساوی برش دهید.
من برای این قسمت از ۴ میله استفاده کردم.
یک سر کاغذ را داخل ابزار پرچین شیاردار قرار دهید، کاغذ را محکم رول کنید تا به انتها برسید، مقدار کمی چسب در انتها اضافه کنید و آن را به رولی که ایجاد کرده‌اید، محکم کنید.
کاغذ را کمی بردارید تا مطمئن شوید که سالم است.
وقتی کویل را از ابزار شیاردار Pilling به پایین می‌لغزانید، حتماً آن را به آرامی بکشید و اجازه ندهید فنر کویل باز شود.
اگر سیم‌پیچ شما منبسط شود، اگر کاغذ قابل فروش باشد، باید دوباره آن را لوله کنید.
به یاد داشته باشید که با چسب خود مراقب باشید زیرا این قسمت فقط به یک ضربه کوچک نیاز دارد.
تمام طول بند را به هم نچسبانید.
سیم‌پیچ بسته از قبل محکم است، بنابراین برای ایجاد شکل مورد نظر خود به لایه‌ای از چسب نیاز ندارید.
وقت ریاضیه، نه تا پوف روی بوممه، پس به ۳۶ تا کلاف سفت نیاز دارم.
این بخشی از قطعات اضافی است که به آنها نیازی ندارید.
تا زمانی که با چسب دقت کنید و کاغذ تراز باشد، می‌توانید از ایجاد هرگونه کویل اضافی و سفت صرف نظر کنید. YAY!
ما باید تقریباً همه این موارد را کنار هم قرار دهیم. هیجان‌انگیز!
همچنین قبل از شروع بخش بعدی، باید یک شکل ایجاد کنید.
نمی‌دانم این قسمت از قاصدکم چه نام دارد، چون این یک تعبیر هنری از قاصدک است، نه یک تعبیر واقعی از قاصدک زندگی.
بنابراین، شکلی نیم دایره خواهد بود که یک ساقه واحد را روی ساقه بزرگ گل نگه می دارد.
اگرچه ساخت این اثر از نظر تئوری بسیار آسان است، اما فکر می‌کنم قبل از اینکه بالاخره اثری را که دوست دارم و در این اثر خاص کار می‌کند، بسازم، حدود چهار اثر ساخته‌ام.
بنابراین این بار می‌خواهیم نصف یا هشت کاغذ را به صورت یک کلاف باز لوله کنیم.
برای ایجاد یک کویل باز، انتهای کاغذ پیلینگ را در ابزار پیلینگ شیاردار قرار داده و طول کاغذ را رول می‌کنید.
کاغذ را به صورت یک کلاف محکم ببندید، به آرامی کاغذ را از ابزار شیاردار بیرون بکشید و سپس بگذارید فنر کاغذ باز شود.
وقتی کاغذتان را باز کرده‌اید، می‌خواهید که باز شدن آن «کنترل‌شده» باشد، زیرا در حال ایجاد یک نیم‌دایره کوچک هستید و می‌خواهید شکل آن متمرکز یا متراکم باشد.
وقتی یک سیم‌پیچ کوچک باز کردید، یک تکه کوچک چسب در انتهای کاغذ قرار می‌دهید و آن را روی سیم‌پیچ ثابت می‌کنید.
در مرحله بعد، باید سیم پیچ بازکننده را به شکل نیم دایره یا نیم دایره درآورید.
شما این کار را با فشردن طرف‌های مقابل انجام می‌دهید، قسمت بالایی را گرد نگه می‌دارید و قسمت پایینی را صاف می‌کنید.
به نظر سخت میاد، اما اگه امتحانش کنی خیلی راحت‌تر میشه.
اگر در هنر کوئیلینگ تازه‌کار هستید، یا اگر مثل من هستید، فقط به یک قطعه تمرینی مناسب نیاز دارید و می‌خواهید از بین چند گزینه انتخاب کنید، چند قطعه تمرینی وجود دارد.
اگر در نهایت شکل دادن به آن دشوار شد، می‌توانید یک شکل مارکیز بسیار آسان‌تر درست کنید.
شما همان مراحل پیمایش یک ورق 8 اینچی را تکرار می‌کنید، آن را از ابزار جدا می‌کنید و اجازه می‌دهید کمی باز شود.
شکل را در طرف مقابل فشار دهید تا وسط آن گرد بماند و انتهای آن را به شکل بچسبانید.
اگر این هنوز مشکل است، می‌توانید شکل را از وسط تا کنید و مطمئن شوید که به این نقاط بیرون‌زدگی بیشتری می‌دهید تا شکل قفل شود و انتهای آن را چسب بزنید.
آموزش‌های زیادی برای اشکال پرکننده وجود دارد که در آن‌ها افراد با جزئیات کامل نحوه‌ی ساخت اشکال پرکننده‌ی رایج را توضیح می‌دهند.
این لینک آموزش شکل نهایی مورد علاقه من است.
تبریک می‌گویم که تا اینجا پیش رفته‌اید، وقت آن است که بیشتر کارهایی که انجام داده‌اید را تجزیه و تحلیل کنید!
قبل از اینکه چیزی را ببرید، لطفاً مطمئن شوید که یک قیچی تیز در قسمت بعدی وجود دارد.
این مشکل نباید با قیچی‌های منقاری، قیچی‌های کند یا قیچی‌های منحنی ایجاد شود.
وقتی همه دایره‌های خشک و محکم را جمع کردید، می‌توانید شروع به بریدن قطعات کنید. TIP!
الان زمان خوبی است که دایره‌ی خودتان را بررسی کنید و ببینید آیا «نقاط مشکل‌دار» یا بخش‌هایی دارید که خیلی معطل نشده باشند.
خیلی خوبه که الان نقاط برجسته رو پیدا کردی تا وقتی شروع به هرس کردن کردی، بتونی اونا رو از آخرین تکه‌ها جدا کنی.
من دوست دارم مطمئن شوم که قسمت دایره‌ای که انتهای کاغذها به هم چسبیده‌اند را برش می‌دهم.
درون و بیرون.
اول از همه، شما می‌خواهید یک دایره برش دهید.
در نهایت، این قطعه را به شکلی بین نعل اسب و نیم دایره تبدیل خواهید کرد.
شما باید هر شکلی را که دوست دارید انتخاب کنید.
متوجه شدم که ترجیح می‌دهم کمی بلندتر از یک نیم‌دایره باشم.
وقتی اولین برش را انجام دادید، به احتمال زیاد متوجه خواهید شد که کاغذ را فشرده کرده و برش آنطور که دوست دارید تمیز نیست.
به همین دلیل است که راه حل، کوتاه کردن دایره است.
من توصیه نمی‌کنم که این دایره را از جایی که در نهایت انتظارش را دارید، قطع کنید.
اگر این چیزی است که می‌خواهی، می‌توانی.
من متوجه شده‌ام که وقتی اولین برش را انجام می‌دهید، برش بعدی تمیزتر و صاف‌تر خواهد بود.
شما می‌خواهید انتهای آن تا حد امکان صاف باشد تا بتوانید سیم‌پیچ بسته را به انتهای آن بچسبانید.
شما باید تمام دایره‌هایتان را به شکل دلخواه برش دهید.
سعی کنید هر قسمتی را که از مرکز و ناحیه انتهای بندتان منحرف می‌شود، ببرید.
حالا وقتشه که جمعش کنی و چسبت رو پس بگیری!
وقتشه که همه قطعاتت رو جمع کنی و شروع به کنار هم گذاشتن قطعات کنی.
هر دایره کوچک به مرکز هر دایره بزرگ خواهد چسبید.
حالا می‌توانید اینها را به هم بچسبانید.
مرحله بعدی چسباندن روی کویل‌های کوچک بسته است.
هر پوف چهار کلاف کوچک بسته دارد.
من سیم‌پیچ کوچک بسته را برداشتم و خطی را که کاغذها به هم چسبیده بودند پیدا کردم، یعنی کمی چسب چسبناک روی سیم‌پیچ بسته ریختم، سپس آن را در یکی از انتهای برش، تا نیمه فشار دادم.
نکته: من متوجه شدم که استفاده از موچین به من این امکان را می‌دهد که محل قرار دادن قطعات را کنترل کنم، زیرا دست من بزرگ است و مراحل بسیار ظریف معمولاً برای من دشوارتر می‌شوند.
خیلی مهم است که این قطعات کاملاً خشک شوند، چون چسب خیلی کمی این قطعات را به هم نگه می‌دارد، بنابراین نباید قبل از خشک شدن آنها را جابجا کنید، چون کویل‌های کوچک بسته، روی سطوح عمودی کوچک، حرکت می‌کنند.
نکته بهتر: من نسخه‌های زیادی از این پروژه را ساختم تا مطمئن شوم که می‌توانم به هر سوالی پاسخ دهم یا هر مشکلی را که در اولین اجرا ظاهر نشد، حل کنم.
متوجه شدم که قبل از اینکه نیم دایره کوچک را به نیم دایره بزرگ بچسبانید، خیلی راحت می‌توانید کلاف تنگ کوچک را به دایره بریده شده بچسبانید.
برای مرحله بعدی، به نواری که در ابتدا به هم چسبیده بودیم، برمی‌گردیم.
این نت‌ها باید تمام قد، قوی، صاف و خشک باشند.
اگر کاغذ پهن را لوله کنید، شش تکه نوار چسب را به هم می‌چسبانید.
اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که کاغذ مخصوص کارت داشته باشید، دو اسکناس را به هم می چسبانید.
اگر هنوز یادتان هست که چه زمانی شروع کردید، پیشنهاد می‌کنم حداقل سه تا از این نوارهای تمام‌قد درست کنید.
حتی به عنوان یک کوئیلر باتجربه، هنوز هم بعضی از قسمت‌ها به دلایلی درست به نظر نمی‌رسند.
به همین دلیل است که من چیزهای اضافی را دوست دارم.
بنابراین برای هر نیم دایره، صرف نظر از اینکه چه اسمی روی آن بگذارید، یک ساقه یا استم لازم است.
برای هر قطعه‌ای که می‌چسبانم، مطمئن می‌شوم که طول ساقه کمی بلندتر از چیزی باشد که فکر می‌کردم تا بتوانم موقع مونتاژ آن را به اندازه مناسب برش دهم.
طولانی‌ترین ساقه کمتر از ۲ است.
این ضربه مرکزی است.
از نظر تئوری، من فقط به یک و نیم تسمه نیاز دارم، اما دوست دارم با خیال راحت بازی کنم.
علاوه بر دو نوار میانی اصلی، طول کاغذ را به حدود ۲ اینچ کاهش دادم.
۵ «این تقریباً برای آن کلمه خشک و بی‌روح خیلی کوتاه است.»
حالا، هر تکه لباسی را که تازه بریده‌اید، پایین بیاورید، چسب را به عرض برش بند بمالید و سپس آن را به آرامی در مرکز حداکثر نیم دایره قرار دهید.
کارم را نه بار انجام دادم.
باور کنید، بگذارید اینها کاملاً خشک شوند.
همه چیز خشک است و شما آماده‌اید تا کار قاصدک خود را تمام کنید!
در کار اصلی‌ام، دایره‌ها را کنار هم قرار می‌دادم تا بتوانم تا جایی که می‌توانم آنها را روی بوم قرار دهم.
با درست کردن دو سطح مختلف از پوف‌ها، می‌توانم آنها را داخل هم بچینم.
اول فکر کردم ساقه در امتداد نیم دایره‌ای که درست کردم، بزرگ می‌شود.
در عوض، متوجه شدم که کار ظاهر بهتری پیدا می‌کند و همه ساقه‌ها در یک نقطه از مرکز به هم می‌رسند و سپس نیم‌دایره خمیده را به جای نقطه مقابل، به آن می‌چسبانند.
اینجا جایی است که باید قبل از آخرین برش، تمام قطعات را روی بوم کوچک بچینید.
وقتی فهمیدید هر قطعه کجا باید قرار بگیرد، پیشنهاد می‌کنم این کار را از بزرگترین مرکز به هر طرف انجام دهید.
وقتی آماده شدید که کارتان را قرار دهید، باید عکس‌های شخصی‌تان را بگیرید، به کناره‌های کاغذ نگاه کنید و مشخص کنید که آیا طرف جذاب‌تری وجود دارد یا خیر. اگر وجود دارد (
و معمولاً وجود دارد)
شما می‌خواهید چسب را به طرفی که نمی‌خواهید دیده شود، بزنید.
مطمئن شوید که یک لایه نازک از چسب را روی کل لبه بوم بمالید.
از آنجا کار را شروع کنید.
هر ساقه باید به ساقه کناری خود، جایی که نیم دایره خود را خواهید چسباند، برسد.
وقتی همه قطعات را به هم چسباندید، چسب را روی قطعات بزنید، و تنها چیزی که باقی می‌ماند ساقه است.
من دوست دارم این کار را از یک زاویه خاص انجام دهم.
به نظر من، این به من اجازه می‌دهد تا با بیشتر کار سازگار شوم، که باعث می‌شود جالب‌تر به نظر برسد.
می‌خواهم یک منحنی کوچک به میله اصلی‌ام اضافه کنم تا بتوانم از محل مهمانیِ کار دیگرم به گوشه بوم کششی‌ام بروم.
اما صبر کنید، مگر ما همه تسمه‌ها را محکم، صاف و مستقیم نمی‌سازیم؟ سوال خوبی است!
بله، ما این کار را کردیم، با این حال، یک راه آسان برای اضافه کردن یک منحنی کوچک بدون نیاز به ساخت قطعات جدید وجود دارد.
یک تکه کاغذ خشک بردارید، آن را بین انگشت اشاره و شست خود بگیرید و با دست دیگر کاغذ را از آن عبور دهید.
این مرحله را چندین بار تکرار کنید و به آرامی یک منحنی اضافه کنید.
نور و گرمای تولید شده توسط اصطکاک کاغذ، کاغذِ زمانی محکم را نرم می‌کند و به شما امکان می‌دهد کمی انحنا و ویژگی به میله اصلی اضافه کنید.
اگر تصمیم دارید ساقه صاف بخواهید، فقط یک ساقه صاف به آن اضافه کنید و صبر کنید تا خشک شود.
چه تخته اصلی‌تان را دوست داشته باشید، مطمئن شوید که موقع چسباندنش از بوم بلندتر باشد تا بتوانید بعد از خشک شدن، آن را به اندازه دلخواه ببرید.
اول از همه بهت تبریک میگم!
چه یک کوئیلر تازه کار باشید و چه یک کوئیلر باتجربه، تمام عناصر کاغذی این مقاله را تکمیل کرده‌اید.
پس، بیایید این کار را تمام کنیم! ! !
اول مطمئن شو که خشکه.
انگار گذاشتی تمام شب کار کنه!
یکی از چالش‌های شخصی من در این کار، اطمینان از این است که کار با حداقل بودجه و حداقل تدارکات به پایان برسد.
یکی از راه‌های من برای کاهش هزینه، انجام این کار بدون استفاده از چارچوب است.
اگر تصمیم به ساخت این بلوک دارید، مراحل زیر لازم نیست.
برو و از قاب خارج شو.
برای کسانی که می خواهند کار را بدون هزینه قاب ارائه دهند، چند گزینه برای انتخاب شما دارم.
اولین و ساده‌ترین گزینه این است که آثارتان را روی یک پایه چوبی کوچک یا یک پایه نمایش کوچک به نمایش بگذارید.
یا می‌توان آن را خیلی ارزان خریداری کرد، و در بعضی موارد می‌توانید یک پارچه نقاشی کوچک و یک سه‌پایه چوبی کوچک را در یک فروشگاه صنایع دستی یا آنلاین پیدا کنید.
روش دوم یه روش آویزون کردن خیلی ساده‌ست که وقتی بزرگ شدم، اوبر ازش خوشش اومد. هیچ آویز دندانه‌دار و میخ‌داری وجود ندارد.
در واقع به همان آسانی است که به نظر می‌رسد.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که بوم نقاشی شده را برگردانید و من بوم نقاشی شده را روی سطح سختی قرار نمی‌دهم تا آویز را داخل آن قرار دهم.
در عوض، بیشتر بوم‌های کوچک از چوب فوق‌العاده نرم ساخته شده‌اند و این آویزهای بدون میخ را می‌توان به راحتی تحت فشار کافی قرار داد.
اگر مجبور شدید با چیزی به آویز ضربه بزنید، من آن را با یک دست نگه می‌دارم تا از سطح منحنی آن محافظت کنم.
یکی دیگر از گزینه‌های بدون میخ برای آویز، این است که قبل از شروع چسباندن قطعات به بوم، آن را در جای خود قرار دهید.
من معمولاً این کار را نمی‌کنم چون قبلاً یک میز خیلی خوب را تراشیده‌ام و بوم نقاشی‌ام را جابه‌جا کرده‌ام و انگار کسی با چنگال به میز من رفته است. AHH!
ببخشید، بهت نشونش ندادم. فکر کنم من اون رو خراب کردم. . . . . . متاسفم.
گزینه سوم همیشه یک میله آویز فرمان شگفت‌انگیز است.
اگر با آنها آشنا نیستید، باید واقعاً آنها را بررسی کنید.
گذراندن وقت با چیزهای مختلف، راهی برای وقت‌گذرانی نکردن است.
در این مورد فرقی نمی‌کند، چون بوم شما سبک خواهد بود، اما باید مطمئن شوید که وزن کالای شما با تسمه‌های مناسب متناسب است.
اگر بند خود را دارید، تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک یا چند مورد را روی پشت بوم بمالید و آن را روی دیوار بمالید.
وقتی آماده شدید که آن را به سرعت از روی برچسب پایین بکشید و دیوارهایتان آسیبی ندیدند، می‌توانید اثر هنری خود را به دلخواه جابجا کنید.
لطفا توجه داشته باشید که هر میله را می‌توان یک بار استفاده کرد، بنابراین اگر می‌خواهید اثر هنری خود را جابجا کنید، به تعداد بیشتری نیاز دارید.
انتخاب چهارمم خیلی باحال بود.
من نوار کاست را خریدم و به نظر آسان می‌آید.
تنها کاری که کردم این بود که نوار چسب را به هر لبه چوبی پشت بوم کشیدم و بوم را روشن کردم. . . . . . یک تکه تمام شد و یخچالم آهنربای جدیدی دارد.
آخرین گزینه‌ای که می‌خواهم در موردش صحبت کنم، ایده‌ای است که هنگام ساخت تزئینات جشن به ذهنم رسید.
اگر وسایل تصادفی بی‌پایانی در اطرافتان دارید، این گزینه بسیار خوبی است.
شما به یک مته، یک مته نازک، یک نخ جواهرسازی یا کاردستی، یک انبر جواهرسازی یا انبر دم سوزنی، یک قاصدک تاشوی کامل نیاز دارید، ایده پشت این روش ایجاد میخی است که بتوانید آن را آویزان کنید، حتی می توان سیم را به اندازه کافی بزرگ کرد تا دور دستگیره در بچرخد.
کمی شیک و مجلسی دستی خود را بردارید و کمی نازک پرتاب کنید.
شما می‌خواهید دهانه به اندازه کافی بزرگ باشد تا سیم از آن عبور کند.
مشخصات سیم شما اندازه مته را تعیین می‌کند.
من می‌خواهم از قبل به مردم یادآوری کنم. . . . . . من این کار را حداقل روی دوازده بوم بدون مشکل انجام داده‌ام.
با این حال، این بوم‌های کوچک واقعاً کوچک هستند.
ما داریم روی بودجه کار می‌کنیم، بنابراین راستش را بخواهید، آنها از چوب خیلی خوبی ساخته نشده‌اند.
بنابراین باید به آرامی مته کاری کنید و مطمئن شوید که سوراخ را در جایی که می‌خواهید ایجاد می‌کنید.
من هیچ مشکلی نداشتم، اما راستش را بخواهید از اینکه یکی دو تا از آنها چوب را نشکستند، تعجب کردم.
بنابراین سوراخ را تا حد امکان کوچک کنید و بین سوراخ‌ها مقداری عرض قرار دهید.
حفاری من ۱ است.
۵\ از یکدیگر جدا هستند.
وقتی سوراخ ایجاد شد، باید تصمیم بگیرید که بوم را از کجا آویزان کنید تا بتوانید تعداد سیم‌هایی را که می‌خواهید بوم را به شکلی که می‌خواهید آویزان کنید، تعیین کنید.
من در بالا اشاره کردم، مثلاً برای آویزان کردن این قطعه به دستگیره در، که به سیم‌های بیشتری نیاز دارد
سیم را به میخ یا قلاب آویزان کنید.
طول خود را انتخاب کنید و یک 1 اینچ ("-1") اضافی اضافه کنید.
۵ اینچ از هر طرف تا بتوانید سیم را حلقه کنید یا گره بزنید تا سیم از دریل بیرون نیاید.
برای انجام این کار، باید سیم را در هر سوراخ قرار دهید، انتهای سیم را با گیره جواهرات یا گیره بینی سوزنی جدا کنید، سپس سیم را بچرخانید.
وقتی سیم به مقصد نهایی آویزان شد، این کار مانع از بیرون آمدن آن می‌شود. تبریک!
تو کل ماجرا رو انجام دادی.
خیلی ممنونم که وقت گذاشتید و اولین یادداشت من را دیدید!
امیدوارم بتوانید هرگونه بازخوردی را به اشتراک بگذارید و دیدن عکس‌های هر پروژه‌ای عالی خواهد بود.
من را در فیسبوک پیدا کنید! متشکرم!